"Bir anlaşma yapalım," Shizuo uzandığı yerden tavanı izlerken Izaya'nın sorusunu kısmen cevapladı. "Sabah ne halt yersek yiyelim, geceleri birbirimizin boğazına dayanmamıza gerek yok." Duraksayıp bir cümle daha ekledi. "Sinirlerimi germe yeter." "Benden imkansız bir şey istiyorsun. Söylesene Shizu-chan, çok mu çaresizsin yoksa sadece akşamları evime gelip beni çileden çıkarabilmek için bahane mi arıyorsun?" Bir homurtu da Izaya'dan gelmişti. "Evet." Shizuo hiç düşünmeden cevap verdi, hangi soruya cevap verdiği bile belirsizdi.

Rin Matsuoka gözlerini kapattı, kalbini temizledi ve geçmişini geride bırakarak bir sahil kasabasına taşındı.

Hiç şaşmayan saat gibi işler dururmuş kader. İkebukuro'da sıra dışı hayatlara sahip iki genç ise birbirlerini gördükleri anda zamanlarını durdurdu. Onlar kaderlerinden kaçabilmek için hayatlarının mücadelesini verirken, yazılmış eski bir efsanesinin ilk satırı bulundu. "Birbiri için yaratılmış olanların varlığı hayat verirken, yokluğu ölüm demektir." *Shizaya Fanfictionudur. İki erkeğin romantik ilişkisini içerir.*

Eski hatıralara sıkışmış bir kelebeğin kanat çırpışı gibiydi bu. Bir anda olmamıştı. İkisi de er ya da geç bunun olacağını biliyordu. Engelleyemezdiler. Piyanonun kırılma sesi kelebeğin kanat çırpışına karışırken oğlanın son nefesini alan Tanrı pişman değildi. Bilirsiniz, böyle şeyler insanı yorabilir. [bxb] [riren] |10.06.2017|