2016©|Η 17χρονη Κλειώ είναι μαθήτρια της τρίτης λυκείου. Δεν είναι σαν τα αλλά κορίτσια της ηλικiας της.Δεν έχει φίλους και εδώ και αρκετά χρόνια δέχεται τα πηράγματα των συμμαθητών της που έχουν αρχίσει να γίνονται κάτι παραπάνω απο ένα απλό σπρώξιμο. Ο Μιχάλης είναι ένα απο τα άτομα που της και της κάνει την ζωή δύσκολη τα τελευταία χρόνια. Μια βραδιά όμως όλα αλλάζουν. Ξαφνικά οι μοίρα τους φέρνει πιο κοντά και βλέπει ο ένας τον πραγματικό χαρακτήρα και τις αδυναμίες του άλλου. Είναι όμως αρκετό για να αλλάξει τα συναισθήματα τους;; 2 άνθρωποι που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ τον έρωτα θα μπορέσουν να αντέξουν και πόσο μάλλον να δεχτούν ενα τόσο έντονο συναίσθημα; ***Η ιστορία δεν είναι διορθωμένη επειδή ποτε δεν βρήκα τον χρόνο και το μέσον να το κάνω.Εχει γραφτεί με κινητό οπότε είναι λογικό να υπάρχουν λάθη. Παρόλα αυτα "ΕΓΩ Η ΧΡΥΣΑ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΘΩΣΩ ΠΡΙΝ ΒΓΕΙ ΤΟ 2019! " Μεγαλύτερη θέση: 5/9/2016➡ 28# σε Ρομαντικά 12/9/2016➡ 26# σε Ρομαντικά 14/9/2016➡ 23# σε Ρομαντικά 15/9/2016➡ 18# σε Ρομαντικά 17/9/2016➡ 14# σε Ρομαντικά 19/9/2016➡ 12# σε Ρομαντικά 2/10/2016➡ 10# σε Ρομαντικά 4/10/2016➡ 5# σε Ρομαντικά 9/10/2016➡ 4# σε Ρο

«Αυτή η βεντέτα έχει φτάσει πολύ μακριά.» (Και εδώ παρατηρούμε ότι οι περιλήψεις μου γίνονται όλο και πιο μικρές σε κάθε βιβλίο π ανεβάζω λολ)

"Ελπίδα! Κατεβα κάτω!" Μου φωνάζει ο Έκτορας κάτω από το μπαλκόνι μου. "Δεν μπορώ! Έχουν κλειδώσει γιατί παραλίγο να με σκοτώσεις!" Του φωνάζω το αυτονόητο. "Δεν έγινε ακριβώς έτσι..." Μου λέει και γελάω ειρωνικά. "Το κεφάλι μου που παραλίγο να είναι τρύπιο έχει άλλη άποψη!" Του φωνάζω. "Ελπίδα έλα κάτω! Θέλω να σε δω!'' Μου φωνάζει και εκείνος. "Δεν μπορώ ούτε να κατεβω ούτε εσύ να ανέβεις!" Του λέω και με κοιτάζει χαμογελαστός. "Ελπίδα! Ρίξε κάτω τα σεντόνια σου!"

Η Φοίβη είναι ένα 16χρονο κορίτσι με παραπανίσια κιλά και γι' αυτό τον λόγο δέχεται bulling από την παρέα του αδερφού της, αλλά και από τον ίδιο. Οι γονείς της χωρίζουν κι εκείνη θα επιλέξει τη μαμα της και θα φύγουν μαζί. Θα γνωρίσει παιδιά, θα αλλάξει, αλλά και πάλι θα καταλήξει στην Αθήνα... ⛔DON'T COPY MY STORY⛔ Started: 24 Νοεμβρίου 2017 Finished: 14 Φεβρουαρίου 2019

Μπαίνω μέσα με στυλ ντίβας..... Οι καινούργιες κόκκινες γόβες μου χτυπάν το δάπεδο.....μαγνητίζω τα βλέμματα ακούω κάποιον να με φωνάζει... Κατ.... -ωω έλα τώρα!!! -ρε πουλάκι μου τι είπαμε??? Σε σχολείο πας όχι στα μπουζούκια! -οκ director το χω! -ναι κράτα το μη σου φύγει! - ηχολήπτη μοκο! Λοιπόν... μπαίνω μέσα φορώντας την μαύρη κουκούλα μου με ακουστικά στα αυτιά κάθομαι στο θρανίο...αχ πόσο μόνη νιώθω... -κατ.... #1η θεση στα June's Best Book Contest #2η θεση στα Vilvasawards #1η θεση στα Unofficial Writing Awards 2017 #2η θεση στα Best Summer Book ©All rights reserved ®2017 Please don't copy the story