Alkım, kardeşini şüpheli bir araba kazasında kaybetmiştir ve bunun bir kaza olmadığına, cinayet olduğuna emindir. Kardeşinin ölümünün ardından tek gayesi onun canına kıyan insanları bulup hak ettikleri yere göndermektir. Bunun için de kaza günü kardeşinin yanındaki kişiye, Hira'ya ihtiyacı vardır. Alkım, yılların getirdiği acıyla beraber ilk karşılaşmalarından itibaren Hira'dan nefret etmektedir. Çünkü onun her şeyi bilmesine rağmen susan biri olduğunu ve kardeşinin katillerinin dışarıda gezmesine göz yumduğunu düşünmektedir. Ancak Alkım'ın bilmediği bir şey vardır. Hira, yıllar önce gerçekleşen kaza ve Alkım'ın kardeşi hakkında hiçbir şeyi hatırlamamaktadır.

Gelecekteki Kocam: Bak, her kimsin bilmiyorum ama son kez soracağım Gelecekteki Kocam: Numaran telefonumda 'Kalbimin Pili' diye kayıtlı Gelecekteki Kocam: Ama ben senin kim olduğunu bilmiyorum, bu numarayı da tanımıyorum Gelecekteki Kocam: Yani soruma cevap verirsen beni çok mutlu edersin Gelecekteki Kocam: Sen kimsin?

[ texting, tamamlandı.] Merve: Seni sürüm sürüm süründürmezsem, Merve: Seni kör kuyularda ipsiz bırakmazsam, Merve: Bulduğum bir kaşık suda boğmazsam, Merve: Bana da Merve demesinler.

Göz göze geldiği tüm erkekleri etkisi altına alabileceği halde, o bir tek kişide tutuklu kalmıştı. Göz göze geldikleri her anda onu etkisi altına alan tek kişiye. Nevra Asena Karahan, vatan aşkıyla yanıp tutuşan bir adama kapılmıştı. Bilmediği şeyse aynı şekilde Kağan Akıncı'nın da ona kapılmasıydı. Kağan Akıncı onun için bir milattı. Sıradan olan hayatını alt üst eden bir milat. Babasının Asena'sı, annesinin Nevra'sıydı o. O adı gibi bir Asena'ydı. Tam bir dişi kurt. Öncesinde sadece Asena'yken, şimdi kalbinde Kağan'ı taşıyan bir Asena'ydı. * * * * * * * * * * Büyük kayanın arkasına yaslanarak elindeki silahını yavaşça yere koydu ve kulağındaki telefona dikkat kesildi. Yaklaşık 9 gündür ilk defa çekiyordu telefonu. "Oralar nasıl? Güzel mi?" Telefonun ucundan kızın naif ama alaycı sesi çıkınca gözlerini kısarak ciddiyetle çevresine baktı. Dağın başında onlar tarafından elleri ve ayakları bağlanmış bir kaç terörist. Tiksinerek diğer tarafa baktı. Askerlerinin bir kısmı yorgunluktan yere serilmiş bir şekilde yatarken, Fırat ve bir kaç kişi gülerek muhabbet ediyorlardı. "Hayır" Karşı taraftan ses gelmezken sanki kız 'neden' diye sormuş gibi, özlemle iç çekti ve "sen yoksun" diye fısıldadı.

Miray: Senin amacın ne cidden? Miray: Niye bana mesaj atıyorsun, niye? Çiğ köfte: Anlamıyor musun kızım, Çiğ köfte: Gülümsettiğim kadın sen ol istiyorum. Kapak: carnakapak

0527***: Merhaba Çağan Miralay, ben Çağın Miralay. ━━ Başlangıç tarihi: 01.10.2020 . Kitaba dreame uygulamasından erişebilirsiniz.

Bir çocuğun yaz tatilinde ki can sıkıntısından dolayı kafadan salladığı numaralarla açtığı bir grup. Bu gruptaki birbirinden farklı insanlar ve bunların gün geçtikçe samimileşen diyalogları ve arkadaşlıkları... °•° 0538....... "sense8" adlı grubu oluşturdu 0538....... sizi ekledi 0538.......: Türkiye'nin dört bir yanındaki duyusal arkadaşlarım merhaba. Haydi kaynaşalım, sonra olmadı sevişiriz. 0577.......: ovv dombul dombul memeler 0538.......: Kardeşim yanlış oldu sen gizli sekmene geç haydi 0538....... '0577.......' i gruptan çıkardı 0589.......: Ben dogru mu geldim burasi nurtenin altin gunu grubu mu 0538.......: Yok teyzecim o grup az ilerde. 0538....... '0589.......' i gruptan çıkardı 0538.......: Geriye kalan arkadaşlarım, anladığım kadarıyla 18 ila 25 yaş arasındasınız. Sanırım artık başlayabiliriz. 0538....... 'sense8' olan grubu 'sense6' olarak değiştirdi

anonim: Bak papatya mevsimi geldi. anonim: Mevsimlerden papatyayı severim. anonim: Sonra seni... anonim: Sonra yine seni... anonim: Ve hep seni... ------ Papatyalar içinde uyu adlı ilk texting kitabıdır. Yayımlanma Tarihi: 03.06.2020

05**: 80 80 160 05**: Allah neler yaratmış 05**: Baksırın olayım giy beni 05**: Duvardan duvara vur beni ----- Mizah ve bol kahkahalı kitapları seviyorsan seni bekliyorum 🤍 yayım tarihi= 21.10.2020

Siyah deri koltuğa oturdum, ellerimi dizlerimin üstüne koyup ona baktım. Dövme yaptırıyordu. Omzuna Rusça bir yazı kazdırıyordu. Yazının anlamını bilmiyordum. Deli gibi merak ediyordum ne yazdırdığını. Dövmeci - yani Yüsra - dövmeyi yaparken "Sence aşk nedir?" diye sordu, ona. "Yaşam," diye yanıt verdi uzandığı yerden. İkisi arasındaki konuşmayı dinlemeye başladım. Yüsra "Âşıkken yaşadığını mı hissediyorsun?" diye sordu. Yüsra'ya bakıp bir şey söylemedi. Umursamaz bir tavırla Yüsra'ya bakmaya devam etti. "Aşkın hayatın olduğunu mu söylüyorsun?" diye sordu bu kez. Dövme canını acıtmış olacak ki gözlerini yumdu. "Hayatımda büyük bir yeri olduğunu söylüyorum," diye kaçamak bir cevap verdi. Yüsra sırıtarak "Bunu zaten biliyorum," dedi. "Hislerini belli etmekten mi korkuyorsun?" Yüsra'nın imalı tavrını anlayamasam da ikisini dinlemeye devam etti. "Ben hiçbir şeyden korkmam." "Bu iddialı olmadı mı?" "Bence olmadı." "Neden bu konuyu konuşuyorsunuz? Hiçbir şey anlamadım," dedim bakışlarını ikisinde gezdirerek. "Boş ver," dedi gözlerini açarak. "Yüsra'nın saçma sapan soruları işte." Yüsra "Kesin öyledir," diye mırıldanıp aleti onun omzundan çekti. "Dövmen bitti. Hayırlı olsun." Ayağa kalkıp ona yaklaştım. Önünde durup omzuna yazdırdığı dövmeye baktım. "Ne yazıyor orada?" Anlamını söylemekte kararsızmış gibi bana baktı. İlk önce yüzümü inceledi, sonra Yüsra'ya kaçamak bir bakış attı. Ardından tekrardan gözlerimizi buluşturdu. Bakışlarında farklı bir ifade oluştu. Dudakları aralandı. "Kavin." Dudaklarım aralandı. Şaşırarak ona baktım. Kavin, benim adımdı. ~