Bir Parça Yalnızlık #WattyTR2016
Belki bu sefer yeni yıl başladığı gibi geçerdi ha?
Ateşten doğan, yangınla hayat bulan siluet ellerini yavaşça kaldırdı. Parmaklarından süzülen kıvılcımlar önündeki uçsuz bucaksız siyaha süzülüyordu. Ayazın keskin soğuğuna karışıyordu sıcağı. Ruhu sönüyor, kıvılcımları sonsuzlukta kayboluyordu. Ateşten olan, gözlerini kabullenişle kapattı. Dört bir yanı sardı kaybın...
Beyaz kuş, son dansını yaparcasına süzüldü semasında. Aşığı olan mavi, son kez vedalaştı sevdasıyla. Tiz bir ses yükseldi doruklardan. Son bir dokunuş, son bir nota. Aşkla kavrulan ruhların son şarkısı.