Psikopatlık..manyaklık...delilik... Siz buna ne dersiniz diyin, ne kadar kötülerseniz kötüleyin bu iş bana zevk veriyor. Öldürmek!Acı çektire çektire öldürmek. Yaşamaması gerekenleri ait olduğu yere postalamak.İşte bu bana zevk veriyor.Herbir can alışımda ruhum tazeleniyor, yıkılmaz olduğumu hissettiriyor.Kurbanların son andaki yalvarış dolu çığlıkları beni doruklara çıkarıyor.Ve bu harika hissi her zaman hissetmek istiyorum.Sonsuza kadar yenilmez hissetmek istiyorum. Acımasız bir kızın değişimi...İmkansızlığın oluşumu... Not: Gençler ilk bölümü mezarına Tüküreceğim filmine benzetenler var.Biraz öldürüş tarzi benzese de kesinlikle farklilar.Birde Katniss adini görünce Açlık Oyunları fan hikayesi sanmayin.İsim hoş sadece.Sizi seviyorum <3

Hayal~Hayalleri elinden alınan birinin hayali midir korkmadan hayal kurabilmek? Asu~Aşk ve nefretin iç içe geçtiği yerde ya keskin sınırlar yoktur ya da sınır tanıyan.. (Eğer Ying Yang değilseniz.) Helya~İnsanlar size bazen yukarıdan bazense hayranlıkla bakarlar. Önemli olan sizin aynaya baktığınızda ne gördüğünüz. Karan~Zorluklar mı sizi umursamaz kılar yoksa umursamadıkça her şey daha mı zorlaşır? Kimin umrunda! Zayıflıklarını gizlediğin kadar varsın bu alemde. Barın~Ne kadar az bilirsen o kadar iyi derler. Peki bildiğin kadarı bile seni kızıl kanların yolunu çizdiği karanlığa çekiyorsa? Pars ~Ancak kendi tasarladığın cinayetin kurbanıysan planın kusursuzdur. Ne bir kanıt kalır ne de katil.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."