Μια φορά και έναν καιρό στα βάθη των αιώνων ένας έρωτας γεννήθηκε... © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

" Πάω στοίχημα Πως δε θα αντισταθείς και θα με φιλήσεις πρώτη" "Δεν είμαστε λίγο μεγάλοι για μαλακίες Και στοιχήματα?" "Προσπάθησε να μη με φιλήσεις για τρεις μέρες" "Και ποτέ να μη σε φιλήσω δε θα με χάλαγε, μέσα ρε, όχι για να μη λες ότι είμαι κοτα"

Καθώς έτρεχα κοίταξα πίσω μου για να δω αν με ακολουθεί κανεις αλλά μέσα στη θολούρα των δακρύων δεν μπορούσα να διακρίνω καθαρά. Έπεσα πάνω σε κάτι σκληρό και κατάλαβα ότι ήταν άνθρωπος Αφού πέρασε τα χέρια του γύρω μου και με κράτησε σφικτά στην αγκαλιά του ενώ εγώ έκλαιγα με λυγμούς. -Σσσσσς ηρέμησε... Ηρέμησε όλα θα περάσουν... Θα σε βοηθήσω εγώ! ψιθύρισε καθησυχαστικά στο αυτι μου και κατάλαβα πως ήταν αυτός. Εκείνη τα είχε σχεδόν όλα... Μέχρι που ξαφνικά την προδίδουν σημαντικά στόμα της ζωής της και έτσι απο ένα χαρούμενο κορίτσι, μετατρέπεται σε μια διαλυμένη κοπέλα. Εκείνος δεν έδειχνε σχεδόν σε κανέναν την καλη του πλευρά. Αλλά οταν ειδε τα δάκρυα της θέλησε να την κάνει χαρούμενη ξανά δείχνοντας της έναν άλλο άνθρωπο. Θα καταφέρει να την ξανά κάνει χαρούμενη? Και αν ναι τι θα γίνει απο εκει και πέρα? Cover by: @nastia_krksdu Highest rang #1 in Teen Fiction -> 12/05/18 #1 in έρωτας -> 08/07/18 24/09/17 - 03/11/18

-Τι κάνεις εκεί? Πετάχτηκα δύο μέτρα μακρυά από την τρομάρα μου και κοίταξα τον νευριασμένο Άρη απέναντι μου. -Εεεε... ε-εγω... Ήθελα απλά να δω τι ει-ναι αυτό το δωμα-τιο, είπα τρομαγμένη. -Γιατί? ρώτησε απότομα πλησιάζοντας με και αναγκάζοντάς με να προχωρήσω προς τα πίσω. -Δεν ξέρεις ότι η περιέργεια σκότωσε την γάτα? -Την γάτα. Όχι εμένα, μόλις τελείωσα την πρόταση μου το σώμα μου ήρθε σε επαφή με την πόρτα του μπάνιου. Τέλεια. Εγκλωβίστηκα ανάμεσα στο σώμα του και σε μια γαμημένη πόρτα. Η Μαριέττα είναι μια δεκαπεντάχρονη κοπέλα που μόλις ξεκίνησε το Λύκειο. Άμα θελήσει, μπορεί να κρύψει καλά την στεναχώρια της κάτω από ένα χαμόγελο. Όμως κάποια στιγμή αυτή η μάσκα πέσει, έτσι δεν είναι? Και όταν το κάνει δεν ξέρεις ποτέ ποιά θα είναι τα αποτελέσματα. Ο Άρης είναι δεκαοχτώ χρόνων και ξεκίνησε το πρώτο εξάμηνο στο Πανεπιστήμιο. Δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα στην ζωή του, έχει όμως ένα μυστικό που το ξέρουν ελάχιστα άτομα. Τι γίνεται όμως όταν το μαθαίνει κάποιος που δεν περίμενε? Τι μπορεί να γίνει όταν αυτοί οι δύο συναντηθούν? Ποιος ξέρει?😏 14/10/18 - 02/11/19

Από τότε που συνέβη το συμβάν,αποτελείτε η ζωή της 17χρονης Αλεξίας μόνο από ταξίδια.Μετακομίζοντας από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα έχει την ελπίδα να βρει επιτέλους φίλους.Ενα από τα ταξίδια της όμως έφερε τα πάνω κάτω στην ζωή της.Ολα άλλαξαν από την στιγμή που εμφανίστηκε ένα 18χρονο αγόρι στην ζωή της Αλεξίας.Ο Χρήστος... Ο Χρήστος ένα κακομαθημένο αγόρι που μπλέκετε συνέχεια σε παράνομες καταστάσεις βιώνει μια ζωή μπλεγμένος στα ναρκωτικά,στης γκόμενες και σε ότι άλλο αρνητικό μπορείτε να φανταστείτε.Ομως από την στιγμή που είδε για πρώτη φορά την Αλεξία δεν μπορούσε να την βγάλει από το μυαλό του και έτσι σιγά σιγά η άθλια ζωή του είχε πλέον νόημα . ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ιστορία μας είναι δίκη μας φαντασία. Οποία ομοιότητα και αν υπάρχει είναι καθαρά σύμπτωση. Do not copy the story please!

✖texting story✖ ~~δεν έχει καμία σχέση με τις άλλες ιστορίες texting~~ ✴περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο✴

𝓘'𝓶 𝓸𝓯𝓽𝓮𝓷 𝓼𝓲𝓵𝓮𝓷𝓽 𝔀𝓱𝓮𝓷 𝓘'𝓶 𝓼𝓬𝓻𝓮𝓪𝓶𝓲𝓷𝓰 𝓲𝓷𝓼𝓲𝓭𝓮. Ανοίγω το παράθυρο και βλέπω το ηλιοβασίλεμα. Πως γίνεται όμως να μην νιώθω τίποτα; Ή μάλλον νιώθω ένα κενό. Χρόνια τώρα. «Αγόρι μου, θες να φάμε μαζί; Έχουμε καιρό...» με ρωτάει ο παππούς μου ο οποίος δειλά μπαίνει στο δωμάτιο μου. Πάλι δεν πεινάω. Πάλι θέλω να μείνω μόνος. Πάλι θέλω να εξαφανιστώ από αυτόν τον κόσμο. «Όχι παππού. Δεν πεινάω. Μάλλον θα πρέπει να φας πάλι μόνος σου» του λέω κοιτώντας έξω. «Αγόρι μου, ο γιατρός είπε να τρως. Έλα κάτω μαζί μου. Κι ας φας μόνο δύο μπουκιές» μου λέει και καταλαβαίνω πως τον απογοητεύω από τον τόνο της φωνής του. Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Ο Tristan Ford αυτό κάνει συνεχώς. . . . . . Η ιστορία περιγράφει την ζωή του Tristan Ford ενός έφηβου ο οποίος αντιμετωπίζει το τέρας της κατάθλιψης και του αυτοτραυματισμου. Μοναδική του οικογένεια ο παππούς του, με τον οποίο τον συνδέει παραπάνω από μια σχέση αγάπης. Ο Tristan έχει χάσει την παιδική του ηλικία, την ψυχική του υγεία και την ηρεμία του. Θα ξανασυναντησει την ευτυχία ή θα βουλιάξει στην δυστυχία;

𝓗𝓮𝓻 𝓱𝓪𝓷𝓭 𝓲𝓷 𝓱𝓲𝓼, 𝓫𝓮𝓬𝓪𝓶𝓮 𝓱𝓲𝓼 𝓽𝓸𝓶𝓸𝓻𝓻𝓸𝔀. Κάθε φορά που ακούω τη φωνή σου σαγηνεύομαι. Αγγίζει την ψυχή μου. Μου δημιουργεί εκείνο το καταραμένο τρέμουλο. Εξαφανίζει τις ανασφάλειες μου και μου υπενθυμίζει αυτό που είμαι. Δεν σε βλέπω. Δεν βλέπω την ομορφιά σου. Δεν βλέπω τι χρώμα είναι τα μάτια σου. Δεν ξέρω πως είναι το χαμόγελο σου. Καλύτερα όμως. Ετσι ξέρω πως σε έχω ερωτευτεί για αυτό που είσαι. Για αυτό που είσαι όταν είσαι μαζί μου. Για αυτό που είσαι όταν δεν είσαι με άλλους. Για αυτό που βγάζεις όταν είμαστε μόνο εμείς.

"Φοβαμαι..."ψιθύρισε και την αγκάλιασα πιο σφιχτά. "Είμαι εγώ τώρα.Είμαι εδώ μαζί σου..." |How To Forget| *Warning* Η πρωταγωνίστρια ίσως σας εκνευρίσει- υπερβολικά πολύ- και ίσως ερωτευτείτε τον πρωταγωνιστή. Ελπίζω να μην βγήκε και τόσο κλισέ...