„Przypomniałaś sobie ze szczegółami scenerię na szczycie Marii, gwiazdy bezładnie rozsypane na niebie, ostatnie, czerwone promienie zachodzącego słońca, bezkresny świat za granicą wytyczoną przez mur, Orion i Kasjopea, twoje szalejące ze szczęścia serce, jesienny chłód przenikający do szpiku i ciepło pod płaszczem Levi'a. Gorąco jego skóry, kiedy obejmował cię ramieniem. Parujący w nocnym powietrzu oddech, tuż przy twojej twarzy. Materiał koszuli, który czułaś pod policzkiem. Stykające się ze sobą ramiona. Zimno, które szło za nim jak cień, odgradzało go skorupą od innych i ciepło, jakie czułaś będąc przy nim. Na zewnątrz gorący jak ogień, w środku chłodny jak lód. Scena była pełna ciepłych i zimnych barw, kontrastów i jasnych gwiazd, wiszących nad wami jak rozsypane perły." Ledwo wstapiłaś w szeregi Zwiadowców, a już los rzuca ci kłody pod nogi i serwuje niepowtarzalną dozę przykrych wrażeń. Na dodatek już na wstępie stawia cię naprzeciw Levi'a. Pierwsze spotkanie nie jest przyjemne. Przynajmniej na początku. Pościgi w podziemiach, picie z Ackermannem na dachu do czwartej nad ranem, impreza w siedzibie i taniec, spisek Erwina Smitha, ciasto jagodowe, lekko szalona medyczka, fruwające ostrza i zamach na arcykapłana, a to wszystko przywleczone w jeden, nierozwiązywalny dylemat - czy jako Zwiadowca możesz pozwolić sobie na miłość? Uwaga: Zawiera denne rysunki autorki.

💙🖤Mmm... Levi x Reader. Wiem, że chcesz zajrzeć... No kliknij c: Tak, tego kwiatu jest pół światu, ale nie zaszkodzi jeszcze jeden przeczytany ff, mam rację? 💙🖤💙🖤💙🖤💙🖤💙🖤💙🖤💙🖤

Mija już miesiąc odkąd dołączyłam do korpusu żandarmerii. Od początku wszystko szło mi "jak po maśle", do czasu przedarcia się tytanów przez jeden z murów. Wtedy bez pytania kogokolwiek o zdanie, z dnia na dzień wstąpiłam do zwiadowców, gdzie swoimi umiejętnościami zaimponowałam pewnemu, wyższemu ode mnie o 8 centymetrów mężczyźnie. książka przed korektą

Ciężko jest żyć ciągle wmawiając sobie że twój rodzony brat nie jest zaburzonym socjopatą który wepchnąłby cię w paszczę Tytana gdybyś okazała się niepotrzebna. Równie ciężko funkcjonować od dziecka patrząc na śmierć każdego kto kiedykolwiek był ci bliski, a jedyne czego jesteś w życiu pewien to fakt, że nóż powinno trzymać się ostrzem do dołu. Taką samą przeszkodą w codzienności jest uzależnienie od kokainy, papierosów, i podziwiania własnego odbicia w lustrze, czy naruszająca wątpliwą granicę normalności obsesja na punkcie Tytanów. Ale skoro każdemu pojedyńczo jest tak ciężko, to może razem będzie chociaż trochę lżej? Na potrzeby historii nieco zmieniłam bieg wydarzeń z mangi, a także zaniżyłam wiek kapitana do dwudziestu ośmiu lat :)

EDYTUJE!!!!!! PROSZĘ PRZECZYTAĆ RAZ JESZCZE! Kapral Levi Ackermann, oschły, obojętny, chłodny, surowy, konsekwentny i poważny. Taki jest najsilniejszy żołnierz ludzkości. Gdyby ludzie wiedzieli jakie to pedant to by nazywano go Największym pedantem ludzkości. Rose Redto, poważna w skrócie, kopia Levi'ego. Dwie oschłe osoby potrafią roztopić swoje lodowate serca na wzajem? To możliwe? Zobaczy się.

Na potrzeby opowiadania troszku zmienie bieg wydarzeń UWAGA Występują wulgaryzmy Nie odpowiadam za raka mózgu po przeczytaniu tego