🌙🌠🌙Cielo mes y noche.. 💫Gökyüzü 🌙 ve Gece.. 🌙16.03.2019 🌙16.09.019

An gelir öyle bir hâl içerisinde bulursun ki kendini doluya koyarsın almaz boşa koyarsın dolmaz... Arafi yaşar hüznü ya da sevinci beklersin... Bir işaret bir yol umut edersin... Sen her şeyden bihaber araftayken ansızın bir şimşek çakar yağmuru haber verir... Ürperir yol bulamaya çalışırsın kendince... Koşarsın arafta aşağı yukarı doğru ama çıktığın tek yol çıkmaz bir sokağa çıkar... Umudun soner karanlıkta olacakları seyre dalarsın... Beklemeyi öğrenir beklersin uzunca bir süre... Beklerken yaprakların dökülür, bir çok dalın kırılır ama sen hala ayakta durursun... Ölmeyi yok olmayı bile beceremezsin... Ruhundan çok şey kaybetsen eksildende nefes almaya devam edersin aldigin nefesin nefes olduğu meçhul olsa da... Hayata kaldigin yerden devam edersin herşeyin sarpa sardığı kördüğüm bir hâl aldığı yerden... Ansızın biri çıkar... Işte o an o an başa sararsın... Ya cennet ya cehennem dersin araftayken... Önce düşer cehennemi yaşarsın sonra su bulur cennet isteğiyle cehennemde daha da yanarsın... Sonuçta cehennem olmasa cennetin bir manası olur muydu? Yanı sen ATEŞ ine SU ararsın kendince. O Suyu bulunca da ucunda ölüm dahi olsa bırakmaz tadını çıkartırsın ömrünün sonuna dek. Ömrünün bittiğini sansan bile...

en guzel aşk hikayeleri dolu bir kitap Bir çok şairin dilinden..

"En etkili tedavi ise muhabbetti"

"Yüreğindeki boşluğu Allah'ü Teala'nın zikri ile doldurmazsan,bilki başka bir şey ile dolduramazsın"

Ruhunu satmıştı karanlığa . Bedeni sığınmıştı aya ,özlemişti aydınlığı ama korkuyordu çünkü bir kere güneş çekmişti ışığını ondan bırakmıştı karanlıkla onu başbaşa. Peki güneş tekrar onu ışığına almak isterse kararmış ruhu alışabilecek miydi bu duruma,ruhu bu düzene ayak uydurabilecek miydi? Ruhunu karanlığa adamış bir adam BORA ASLAN Güneşini hiç kaybetmeyen ruhunu güneşe kilitlemiş genç bir kız MİRA DENIZ Güneş bir kere ayı karanlığa boğup, onu terk edip gitmişti. Tekrardan ışığını onunla paylaşacak mıydı?

Kadının elleri küçük ve kırılgandı. Tıpkı kalbi gibi. Onu herkesten koruyacak birine ihtiyaç duyuyordu. Güvenebileceği, sevebileceği, babası gibi onu asla terk etmeyecek birine. Adam ise güçlü, çok güçlüydü. Kadını koruyacak kadar hemde. Ama bir o kadar da yaralayacak kadar. Birlikte olmalı her şeye göğüs germeliydiler. Herkes yara alacaktı herkes yorulacaktı. Ama kimsenin pes etme gibi bir seçeneği yoktu. Her şey bir gün düzelecekti. Mutlu son sadece masallarda yoktu. Ateş'in mutlu sonunu Eylül yazacaktı.