Mieliście kiedyś wrażenie, że jakiś kiepski autor zabrał Wam pióro, którym myśleliście, że doskonale władacie, a później postanowił napisać dalszy ciąg wydarzeń zupełnie sam? Albo, że ktoś bardzo nieudolnie zredagował Waszą opowieść? Nela właśnie tak uważała. Pisana światłem poezja zmieniła się w mroczny dramat, kiedy ukochany tata przestał być jednym z bohaterów. Była jak stłuczona lalka z porcelany, czekająca z utęsknieniem na kogoś, kto ją poskleja. Cierpliwie, kawałek po kawałku. W tych dziwnych czasach chyba każdy z Was zdążył zauważyć, że życie to bajka, w której nie ma księcia, a historie młodych ludzi coraz częściej mają gorzkie zakończenie. Okładka: @Idylliczna 🩷

Zawsze ostrożna, wnikliwa i rozważna - lecz czy to wystarczy, gdy znajdziesz się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwej porze? Rovenna, o rzadkiej grupie krwi Omega, chcąc zakupić wymarzony płaszcz trafia w pułapkę bez wyjścia. Seria niefortunnych zdarzeń doprowadza ją wprost w sidła Króla, dla którego ludzki ból i cierpienie nie mają żadnego znaczenia. Liczy się tylko władza i tętniące żyły Omegi... Młoda dziewczyna musi wybrać - podda się i zginie w nierównej walce, albo rozpocznie niebezpieczną grę pełną intryg i pożądania, z której nie ma odwrotu. Historia przeniesie Cię, mój drogi Czytelniku, do pełnego niebezpieczeństw świata wampirów, w którym główna bohaterka nie tylko musi stawić czoła mrocznym istotom, ale także odnaleźć w sobie siłę do przetrwania jednocześnie niezapominając czym jest człowieczeństwo. Nie doszukuj się love story. Tutaj liczy się tylko przetrwanie. Uwaga: pojawiają się sceny 18+, gwałtu, brutalne. Opowiadanie nie jest odpowiednie dla osób wrażliwych. Nie pochwalam zachowań bohaterów.

Rozalia trafiła do domu dziecka po tym, jak jej rodzice zginęli w tragicznym wypadku. Po wielu latach, już jako dorosła kobieta, wraca do rodzinnego domu i stara się zacząć wszystko od nowa. Jak jednak to zrobić, jeśli wszyscy będą wiedzieć, kim jest i na pewno przykleją jej jakąś łatkę? Podaje się więc za kogoś innego i stara się zdobyć sympatię mieszkańców wsi. Chce stać się częścią społeczności, nie być znów odrzutkiem. Jest tylko jeden problem. Rozalia cierpi na mutyzm. Nie mówi.