Kiedy po raz pierwszy usłyszałam o wirusie, mimo tak młodego wieku, bałam się. Kiedy dowiedziałam się, że istnieją ludzie z "genem", którzy mogą być szansą na wynalezienie lekarstwa, poczułam nadzieję. Gdy zaczęto podejrzewać, że mam ten gen, byłam szczęśliwa. Gdy dowiedziałam się jaki jest warunek posiadania genu, splunięto mi z obrzydzeniem krwią pod nogi.

TRYLOGIA. Osiągnęliśmy szczyt. Ona wynalazła lek na wszystko. Serum miało mutować nasze komórki i udoskonalać je. Mieliśmy zyskać kontrole nad całym potencjałem naszego mózgu. Mieliśmy być niepokonani. Natura nie mogła pozwolić, by jeden gatunek tak wyraźnie dominował nad resztą. Ludzkie komórki, po kilku sukcesywnych próbach, przestały przyjmować szczep, ukryty w remedium- zaczęły się mutować, pożerać. Likwidowały każdą człowieczą tkankę. Zakażonych, martwych ludzi wyrzucano do zbiorowych mogił. W ten sposób zaraza dopadła zwierzęta, które pod wpływem tej trucizny, przeobraziły się w potężne bestie, z jednym życiowym celem: zabić każdego człowieka. Zaraza niosła się zarówno drogą płciową, jak również poprzez ugryzienie. Bezradność rządzących, w stosunku do rosnące problemu, który w diametralnie szybkim tempie, opanował ogromne obszary, ściągnęła ich uwagę. Wielu z nas od dawna wierzyło, że nie jesteśmy sami. Zlekceważyliśmy ich i to był nasz największy błąd. Tak wielu z nas bało się końca, a teraz? Teraz wszyscy się o niego modlą...

"Nikt nie myślał o końcu świata, po co o tym myśleć? Wszyscy byli zdania, iż jest to rzecz odległa, nie dotyczy nas, ale on nadszedł szybciej, niż myśleliśmy..." *** Nazywam się Ida i jako jedna z niewielu przeżyłam. W momencie kiedy asteroida zderzyła się z gruntem, skończyło się życie, które znałam do tej pory, a zaczęła walka o przetrwanie... Świat wyglądał jak wielkie cmentarzysko, wielokrotnie żałowałam, że nie zginęłam razem z większością ludzi. Potem było tylko gorzej, nie miałam szans przetrwać, zostało mi tak mało czasu. Wraz z innymi ocalałymi musiałam rozpocząć wędrówkę i odnaleźć "Strefę Bezpieczeństwa"... Ty też żyjesz? Chodź z nami, jest nas niewiele, znajdzie się dla ciebie miejsce, tylko pośpiesz się, musimy odnaleźć strefę, zanim planeta po raz kolejny zostanie wystawiona na próbę i pokryje się warstwą lodu... Wszystkie moje błędy poprawiła @Wilczek25, a piękną okładkę wykonała @PaniPff. One-shot jest uczestnikiem konkursu "skrzydlate słowa". One-shot bierze udział w akcji #pąkiwattpada