"Dayımla kavga ettikten sonra portal açıp rastgele bir yere geldim. Orman olduğunu fark ettiğimde irkildim biraz, ormanlar çok korkutucudur bana göre. Ama neyse ki orada bana yardım edebilecek tatlı ve nazik bir arkadaş bulabilmiştim, her şey böyle başlamıştı."

Siyah ve beyaz, Gökkuşağı ve karanlık, Negatif ve pozitif, Yaratıcılık ve yok edicilik... İki zıtlık birbirini sevdiler, ama ayırıldılar. Yapmaması gereken birşey yapınca yok edici, yaratıcıyı kaybetti hayatını. Bu tüm yaşama şamsını yok edecekti, ama yaratıcı hazırdı, yok etmeye... Ölümsüzlüğünü ve duygusuzluğu avantajdı, renkleri ise ayrı bir avantaj. Fakat herzaman birşey eksik olacaktı... Onu tamamlayan kişinin boşluğunu ne ile dolduracakdı acaba? Bitmişti değil mi? Evet, Ama daha yeni başlıyordu...