Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Serinin ilk kitabı Misafir Ruh-Değişim'dir. ******************** Zengin ve sorunlu gençlerin kabul edildiği bir okul. Zafer Koleji. Ve bütün bu karmaşanın içerisinde kendini bulan Seren Çağrı. O 6 ay boyunca kabuslarında gördüğü Asel Demir'in hayatını değiştirmek için kızın bedenin de hapis olmuş durumda. Üstelik şimdi problemli Asel, Seren'in bedeninde gözlerini açtı. Peki Asel, Seren'in bedeninde uslu bir kız olacak mıdır? Tabi ki hayır! ************** "Biz tehlikeli insanlarız." Dedi genç adam kızın gözlerinin içine bakarak. "Tehlikeliyiz. İnsanlara zarar verebiliriz ve paramız sayesinde bu işten kolaylıkla sıyrılabiliriz." Adam kızın yüzüne düşen kızıl saç tutamını yavaşça kulağının arkasına yerleştirdi. Sözlerindeki sertliğin aksine dokunuşu yumuşaktı. Genç kız kocaman açtığı yeşil gözleri ile adama bakıyordu. Adamın ona bu denli yakın durması düşüncelerini bulanıklaşmasına neden olmuştu. Adamın yüzünde ki gülümseme tehditkar bir ifade ile iyice yayıldı. "Ne dersin? Böyle tehlikeli bir ortamda seni sevebilir miyim?" ************* Asel ve Seren'in akıl almaz hikayesi Misafir Ruh Değişim kitabından sonra Muamma da devam ediyor.

🏆 WATTYS 2017 KAZANANI🏆 Seren Çağrı on yedi yıllık hayatının sorunsuz ilerlemesini üç özelliğine bağlıyordu; Gücüne, sabrına ve cesaretine. Bu özellikler sayesinde birbirinden sorunlu üç abisiyle başa çıkabiliyor, lise takımında oynadığı futbol ile erkeklerin yüreklerine korku salıyordu. Ta ki geçirdiği trafik kazasına kadar. Seren kazadan sonra gözlerini açtığında kendini narin kolej kızı Asel Demir'in bedeninde bulur. Kendi bedenine nasıl geri döneceğini bulmaya çalışırken Asel'in bedeninde okuduğu yatılı okula gidecek, söylediği her sözle tepesini attıran bir ukala, yaptığı her hareketle başına iş açan bir kötü çocuk ve Asel'in hayatını cehenneme çevirmeye yemin etmiş bir kız çetesiyle uğraşmak zorunda kalacaktır. Bu romanda yanlışların nasıl kenetlendiğini okuyacaksınız.

"Sen," dedi mimiklerini sabit tuttuğu çehresiyle. "Bana yürümüyorsun," dediğinde başımla onayladım. Hevesli bir baş onayı olmuştu bu, çünkü artık beni anlar gibi bir hali vardı. "Bana koşmuyorsun da," dediğinde gülümseyerek salladım kafamı bu sefer. Allah'ım sonunda ona takıntılı olduğum düşüncesinden sıyrılmıştı! "O zaman," dedi dudaklarını kıvırarak. "Sen bana depar atıyorsun." "Ha," sesi çıktı ağzımdan kabaca. Ağzımın yere düşeceğini hissediyordum şaşkınlıktan. Gözlerimi kırpıştırdım kıvrak dudaklarına karşın. "Bak," Sakin kalmaya çalışıyordum ama en etkili yol onun teniydi o yüzden nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle dizinden sarkıttığı elini tuttum. Sinirin hücrelerimden koşar adım kaçışlarını hissederken memnun kalmıştım. "İstediğini düşün ama yanında kalmama izin ver." •Başlangıç tarihi: 13.10.2018 Bir adamla tanıştım. Bana dokunduğu zaman tüm acımı alıyor.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.