Beraber evden çıktık bir sürü koruma günaydın efendim demeye başladı.Arabaya binip avmye gittik bir sürü şey aldık. Sonra Arasın telefonu çaldı ve yüzü bembeyaz oldu ne olduğunu bilmiyordum ve birden sırtımda bi yanma hissettim. Elimi yanan ve acıyan yere koydum ve ıslaktı elime baktığım da kan vardı.Aras silah sesini duydu etrafa baktı daha sonra ben "Aras" deyince arkasına döndü elimde ki kanı gördü. Silahın sesinden korkan insanlar kaçışırken biz birbirimize bakıyorduk."Sina" diyerek bağırdı.Ben ise yere diz üstü düştüm yanıma koşarak " Aras canım çok acıyor "dedim. "Tamam güzelim yorma kendini bir şey olmayacak korkma" adamlarına ambulans çağırın lan diye bağırdı. Benim son gördüğüm ise Arasın gözünden düşen yaşı kendi yüzümde hissettim sonra gözlerimi kapattım. Aras ise benim adımı söyleyerek bağırmaya başladı.

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Almina sana bir şey demem lazım" Almina dudağını yukarı kıvırdı. "Bak Mert dün gece sana yazmadığım için kırgınsan özür dilerim" dedi . Mert anlamsızca ona bakarak "Ne! Neyse konumuz o değil onun hesabını sonra sorucağım sana " dedi Almina gülerek " peki tamam söyle" "Almina ben ..şeyyy" "Neyy " "Şeyy Almina ben" Almina artık sinirlenmeye başladı kaşlarını çatarak . "Off Mert sinirlenmeye başladım artık söylesene be" "Almina bu dediğimle kendini üzmiceksin beni de vicdan azabına bırakma sakın" dedi "Lan tamam söylesene giderim bak" aya kalkınca Mert elinden tuttu . "Tamam dur söylicem" Almina oturdu Mert derin nefes aldı. "Almina dün gece senin yanından gittikten sonra dayanamadım Ali'nin birinin sevip sevmediğini araştırmaya başladım. Ama inan ki senin iyiliğin için yaptım bunu " Almina şaşırarak"ne diyosun Mert açık konuş sonuç ne" artık sinirlenmeye başlamıştı Almina. "ALİ ASAF BİR KIZDAN HOŞLANIYORMUŞ" Almina şoka uğramıştı, ellerini çenesine yasladığında bunu duyduğunda birden masadan kaydı elleri. Hayal kırıklığına uğramıştı sanki. Gülmeye çalışarak "şaka değil mi ?Şaka" dediği anda Mert kafasını yere eğdi. "Mert cevap ver ?Şaka yaptım de , ne bilim kandırdım seni de ,ama susma Mert cevap ver bana?" "Ben çok üzgünüm ama maalesef Almina" dediği anda Almina buna inanmak istemedi . "Yalan söylüyorsun hayır inanmıyorum sana Mert" dediği anda Mert ona bakarak. "Ben sana ne zaman yalan söyledim Almina" Almina'nın gözleri dolmuştu ağlamaya başlamıştı çantasını eline aldı yerde sürüklemeye başladı. Kafasını kaldırarak kafeteryanın ses sistimine baktı o arada 'GECE YOLCULARI-MEYHANELER SEN' çalıyordu. Daha çok ağlamaya başladığı an elleri titremeye başladı ,zemin ayaklarının altından kayacak gibi oldu . Gözleri karardı Mert arkadan ona sesleniyordu. "Almina çok üzgünüm Almina cevap vers

"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"