Mizah #13 - 29/10/2016 Mizah #14 - 30/10/2016 Gece Eloğlu, öğretmenliğinin ilk senesine devlet okulu olmasına rağmen özel okul kadar gelişmiş bir okulda başlar, İngilizce öğretmeni olarak. İngilizce öğretmeni olması öğrencilerle ilişkisini biraz bozarken, mavi saçları olması öğrencilerle arasını bir hayli iyi yapıyor. Öğrencilerin favori öğretmeni, genç ruhuyla Gece iken, bir gün bu unvanı elinden alınıyor. Gece unvanını kaybetmesinin acısını, unvanın yeni sahibinden çıkarırken, ikisinin komik savaşları öğrencileri eğlendiriyor. Öğrencilerin ex-favorisi ve öğrencilerin "ex" olmayan favorisiyle tanışın. Okurken kim ex-favori, kim favori öğretmen karıştıracaksınız.

"Bizim evin turisti geldi!" "Hayırdır siz insan dili bilmiyor musunuz?" "Ahh bende siz yabansınız sanmıştım. İyi dilimizi anlıyorsanız buyurun inekler orada kovalar aşağıda öğretmen hanım." Dedi ve gitti.

©Tüm hakları saklıdır. Biz o yasak elmanın, iki yarısından bir tam yapan elmaydık. İşte o yasak elma bizdik...🍎 Her zorluğu, komediyi, aksiyonu, heyecanı, mutluluğu ve en önemlisi özellikle de tutkuyu görebileceğiniz bir kitaba başlıyorsunuz öncelikle. Aşk ve tutkunun birleşimiyle oluşan şehvete yenik düşen duyguların yoğun olduğu bu bölümlerde sizlere şimdiden iyi okumalar diliyor, yorum ve oylarınızın ne kadar önemli olduğunu hatırlatarak burada sonlandırıyorum... [ -Mutluluk bir gün bize de gelir mi? Diye büyük bir umutla sordum karşımda beni pür dikkatle dinleyen doktora. Sahi, bütün bu olanlar ne zaman bitecekti, ne zaman son bulacaktı? Her şeyi bir kenara bırakmış, artık sadece mutluluğun geleceği günü bekliyordum köşemde. O gün gelecek diye kendimi avutuyordum hep. Gelecek elbet bir gün, biliyorum ki o mutluluk bana da gelecek...] Yeniden aranıza katılmaktan büyük mutluluk duyar, desteklerinizi her zaman beklerim... Yazarınızdan Sevgilerle; 🥰

Başlangıç tarihi: 31.03.2019 " Hoop! Yavaş, çek ellerini. Bu gün benim günüm. İstediğim her şeyi yapacağım ve sen bana mâni olmayacaksın." "Şimdi gelelim asıl konuya. Telefonumu açmadın bu, bir." dedi ve alnıma bir öpücük kondurup devam etti. "Mesajıma cevap vermedin bu, iki." dedikten sonra sağ yanağıma bir öpücük bıraktı. Uzun bir ara vermeden söylediklerine devam etti. Kızıp bağırsa bu kadar etkisi altında kalmazdım. Donup kalmıştım. Santimlik dâhi olsa kıpırdayamıyordum. "Devran'la konuşma dediğim hâlde, Devran'ı aradın bu, üç." dedi, ve sonra yanağıma uzun bir öpücük bahşetti. Tam ağzımı açıp itiraz edecektim ki, işaret parmağını dudaklarımın üstüne yerleştirip beni susturdu ve sıkılmadan devam etti. "Aşağıdayken benden kaçtın bu dört." dedi ve fazla belli olmayan gamzelerimin üstüne dudaklarını değdirdi. Usanmadan söylediklerine devam etti. "Sana bu posterleri sevmiyorum dediğim halde, onları odanda tutmaya devam ettin bu, beş." dedi ve omzum ve boynum arasında ki boşluga dudaklarını değdirdi. Belhanda posterlerimle ne alıp veremediği var, anlamıyordum. Seviyordum işte adamı. "Bakıyorum da benim sevgilim sözlerimi hiç dinleniyormuş. Bu da söylediklerimi dinlemediğin için..." dedi. Kafasını yana yatırıp, dudaklarıma eğildi ve uzun süreli bir öpücük bıraktı. Ama geri çekilmedi. Dudakları tepkisizce dudaklarımın üstünde duruyordu. Her nefes alıp verdiğinde nefesi dudaklarımdan içeri süzülüyordu. Geri çekilmek istesemde bedenim bana yardımcı olmuyordu. Olduğum yere çivilenmiş gibi ne ileri gidebiliyordum ne de geri. Kalbim atıyor muydu acaba? "Bundan sonra sözlerimi dinleyeceğini umuyorum. Ha, unutmadan biraz daha nefes almassan, ölebilirsin." Alaylı bir sesle söylediklerinin ardında dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı ve benden bir kaç adım uzaklaştı. Bana el sallayıp odamdan çıkan Yamaç'a uzayl

Sana demlenen şiirler var