Ada yang lebih mengerikan dari kematian, yaitu putus harapan. Zamora penderita Lewy Bodies Dementia, tak punya harapan setelah hidupnya di klaim tak akan bertahan lama. Hidupnya pupus setelah mengetahui ia hidup di atas panggung sandiwara nya sendiri. dan malangnya, Zamora merasa sebagai pemeran terbodohnya. "Aku merasa sedang berada di panggung sandiwara, dan malangnya akulah sebagai pemeran terbodoh di atas panggung sandiwara ku sendiri." Cover edited by this cuite @khdjmrynn_

Hiç mükemmel bir hayatınız varken mahvoldu mu? Bir şekilde... Yada bir hayatınız oldu mu?... . . . Bir insan fark etmeden nasıl kendi ölümüne sebep olabilirdi ki?

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."