sipiderman31: Sonra konuşuruz bunu, neyse bak ne diyeceğim sipiderman31: Kahverengi pijama aldım yakışır mı böyle evde üzerine geçirip dolaşmalık kuzeydincer: Ne bileyim ben kahverengi pijama uzmanı mıyım?! Ne var üzerinde şimşek mcqueen deseni falan mı sipiderman31: Yok sipiderman31: *Fotoğraf* sipiderman31: Ben biraz sadeciyim de düz renk tercih ettim :) kuzeydincer: hassiktir! kuzeydincer: kızım bu ne şimdi kuzeydincer: Vergi falan ödüyor musun sen bunlara kuzeydincer: Lan hassiktir sipiderman31: Allah vergisi --- ! Bu hikaye +18 ağırlıklıdır , yetişkin içerik, küfür ve argodan rahatsız olanların hiç başlamaması tavsiye edilir !

Ben Asmin Arslanoğlu. Sevmediği, istemediği, nefret beslediği bir adamla evlenen Asmin. Ondan tiksinip en ufak dokunuşunda ortalığa ayağa kaldıran Asmin. Öyle bir değişmiştim ki bana dokunma diye kendimi ortalığa atan Asmin, artık o adamı benimseyen Asmin olmuştu. Tenine dokunuşunu kabullenmeyi geçmiş, ister olmuştu. Sert darbeler indirdiği göğsüne sığınır olmuştu. Tiksindiği dudaklarına susar olmuştu. Yapmam dediği her şeyi yapmıştı. Kaçınca başına gelmez sandığı her şeyi başıma getirmişti. Büyük konuşup, konuştuklarının hepsini yutmuştu. Aşık olmam derken aşık olmuştu. Bağlanmam ben kimseye derken bağlanmıştı. Olmaz dediği her şeyi oldurmuştu. Mardin'e vermem dediği her şeyini vermişti. Ve kendine verdiği bütün yeminleri sözleri, tek bir adam uğruna silmişti... Kapak tasarımı: writerladyy

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

Bakıyordu adam. Kara saçlarına, yeşil gözlerine, beyaz tenine, güldüğü için yanağında oluşan o ömürlük çukura... İçi yana yana bakıyordu. Hasreti ile kanayan yüreğiyle bakıyordu. Ne güzel demişti mevlana; Gönül yorulunca ter, gözden akar... Gönlünün teriyle, gözünden akan yaş ile bakıyordu. Yağan yağmur ile karışmıştı artık gözyaşları. Ama gönlü öyle bir sevda ateşi ile yanıyordu ki, o an istedi bir tek onun üzerine yağsın bu yağmur, yağsın ki söndürsün içindeki ateşi. Ama o an irkilerek kendine geldi ve iki yana salladı başını. Onun sevdasının ateşiydi bu. Varsın yaksın, kül etsin ama gitmesin kendinden. Çünkü ona dair sahip olduğu tek şeydi içindeki bu yürek yakan sevdası. Yıllardır hasretiyle kavrulduğu sevdası. Yara olan ama yâr olamayan sevdası... Kaderin üstünde bir kader vardı, Ve her şey olacağına varırdı... 🫀 *** Bir umut beklemekti onu Bir umut kavuşmaktı ona... *** Beklenmeyen Evlilik Bekar Baba & Ağa Adam Uzaktan Platonik Seven Erkek Karakter Yaralı Karakterler Annelik Dram & Soft Aşk ***

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Miskin bir haz, rahmimin duvarlarını kaplayan baskın kokusu, kendi kokumu bastıracak kadar üstündü. Elleriyle rahmime ağlarını ördü. O ve ben, bizdik. Şehvetin diğer adı. Şehveti biz doğurduk. Yasaktı. Acımasızdı. Katildi. Merhametsizdi. Mesafeliydi. Ulaşılmazdı. Küfürbazdı. Hilekardı. Ama bir gece ansızın elleriyle tek tek dizdiği gökdelenin taşlarını yıktım. Kurallarını yıktım. Ezdim geçtim. Bu dünyada bambaşka bir evreni kurduk. #Dikkat etmeniz gerekir falan dememe gerek yok diye düşünüyorum +18 olduğunu belirttim arkadaşlar. Yaş gurubu üstünde olan kişiler zaten rahatsız olmayacaktır. Not' Özel bölüm beklediğinizi bliyorum. Mantık ve hatalı yerler olduğunu fark ettim çözüm olarak kitabı baştan yazmaya karar verdim. Sillage sezon finali olduğunda Ağ'a dönüş yapacağız.

Asistan-patron kurgusudur! (Tamamlandı) Dudaklarının varlığını dudaklarında hissediyor, teninin sıcaklığını teninde hissediyordu. Bedeni üzerinde kurduğu hakimiyeti varlığını sürdürürken, kendisini nasıl bir ateşin içine attığın farkında bile değildi. Arden MAHİZER. Kendisini alt üst edecek bir enkazdan kurtulduğunu sanarken, kor gibi yanan dört ateşin arasında yanıp kül olacağından bihaber, sığındığı limanda kendisini bekleyen büyük bir fırtınanın olduğunu bilmiyordu. Hayata dair tek bir umudu bile kalmadığında, kendisini sürüklendiği uçurumun başında bekleyen bir ışığı ve bu ışığın kendisini yakıp kavurmasını beklemiyordu.

İnsanlar, içindekileri kimseye anlatamadan mutlu görünmeye çalışırdı. Ama o içinde sakladıkları bir süre sonra içlerini çürütürdü. Onlarda birilerine anlatıp geçer sanırdı. Sahi anlatınca geçer miydi? Unutulur muydu yaşanılanlar? O da herşeyini anlatabileceği birini bulur muydu? Evet bulacaktı hem de hiç beklemediği bir anda karşısına çıkan adama anlatacaktı...

Sesimi duyuyor musun? Yitip gitmeden sana sarılmalıyım. Gün geceye kavuştuğunda geç olabilir sevgilim... Sesimi duyuyor musun? Sesimi duymalısın; ben ellerinden kayıp gitmeden, soğuk bir gecede uçurumdan aşağı düşmeden, soluğum kesilmeden... ve beni öpmeden! Sesimizi duyurmalıyız sevgilim!