"kung walang nagawa si Elaine Mendez!pwes humanda kayong lahat kay Lucia Cervantes!" Elaine Mendez isang simpleng babae na ang tanging pangarap sa buhay ay magkaroon ng isang buo at masayang pamilya na kailanman ay hindi niya nakamtam!naiwan man sa kanya lahat ng yaman at ari-arian ng kanyang mga magulang ay pinili pa rin niyang mamuhay ng simple! Franco Almonte ang lalaking tutupad sa pangarap na iyon ni Elaine pero ito rin ang wawasak at sisira sa buo nitong pagkatao!dahil sa labis na pagmamahal sa nobya nitong si Veron ay nakipagsabwatan ito upang paibigin at pakasalan ang isang simple at inosenteng si Elaine Mendez! Paanong sa paggising at pagmulat ng mga mata nito ay ibang mukha ang kanyang masilayan at hindi ang mukha nito!mahigit apat na taon siyang comatose!sa pagmulat muli ng kanyang mga mata at pagkagising nito sa mahabang pagkakatulog ay mapupuno ng poot!galit!pagkamuhi at paghihiganti ang kanyang puso dahil sa pagkatuklas nito ng katotohanan! Muling magbabalik si Elaine sa Pilipinas sa katauhan ng isang Lucia Cervantes!palaban!agresibo!mapang-akit at mapan-linlang!

Si Messy ang dakilang tindera pero magbabago ang buhay nya ng lumipat sya ng trabaho bilang isang katulong na pinaka hate nya sa lahat ng trabaho . Boring at lagi kang nakakulong sa loob ng bahay ng amo mo para kang ibong na kinulong sa hawla . Pero doon nya makikilala si Miggy Collins ang crush nya kasi sa lahat nakita nyang gwapo si Miggy lang ang pinaka gwapo sa lahat . Pero masungit si Miggy at suplado ndi namamasin kahit nga lang makipag kamay pinagdamot pa . Buti pa mga kaibigan nito pinapansin sya . Minsan na nga lang mag ka crush mauudlot pa.

Para sa mga 'dre, naging Martyr Nievera. Hindi kawalan ang umiyak at maghabol para ipaglaban ang totoong naramdaman. Basta huwag lang pasobrahan. Magtira ng kaunti para panglasing 😂 😂 😂 ANG NAKALIMUTANG TAGPUAN (UGLY HEART) Pilit mang burahin ng karahasan ang sinulat nating masayang alaala. Pilit mang burahin ng galit ang mga tagpuang kinulayan nating dalawa. Pilit mo man kalimutan ang lahat. Pero hindi ako susuko, Paulit-ulit akong kakatatok sa'yong puso... Para ipaalala ko sa'yo, ang pag-ibig kong wagas at tapat. Ipaalala ko sa'yo ang binura ng karahasan. Ipaalala ko sa'yo ang ating tagpuan, Na tayong dalawa ang sumulat. Magkahawak tayo nang mahigpit sa iisang panulat. Ipaalala ko sa'yo, habang tayo'y nagsusulat... Walang ni isa sa atin ang bumibitaw, Para walang maliligaw. At nang wala sa 'tin dalawa ang makakuha ng pambura. Ipaalala ko sa'yo, sa bawat tagpuan na ating nilikha... Kalakip ang dalangin kay Bathala. Na sa bawat pinapakawalang salita, Hindi panloloko. Hindi panggaganso. Kundi, totoong pangako. Na ikaw at ako, Magkaroon ng TAYO; Sa walang kasiguraduhang dulo, Sa mapanghamong mundo. Pinipilit mong lumayo at mag-iba ng daan. Makaiwas lang sa ating tagpuan. Hindi ako susuko, gagawa't gagawa ako ng paraan... Sa bawat lugar mong pupuntahan. Sisiguraduhin kong lagi mong maalala ang ating tagpuan. Mahal na mahal kita. Ilalaban ko itong aking naramdaman. Hanggang sa aking huling hininga. Hanggang sa dulo ng walang hanggan.