'Amante,' mompelde hij traag, met een luie ondertoon, 'waarom ontwijk je je krachten?' Hij gaf een zachte ruk aan mijn plukje haar dat hij vast had en draaide me om, waardoor ik hem recht aankeek en mijn donkerblauwe ogen in zijn grijze ogen verzonken. 'Raak me niet aan. Laat me met rust. Bemoei je met je eigen zaken, wil je?' zei ik fronsend, zijn vraag ontwijkend. Hij maakte een instemmend geluidje en kantelde zijn hoofd grijnzend. Een plukje haar viel voor zijn oog. 'Als je wilt, kan ik je helpen. Met je krachten, bedoel ik. Want weet dat je je krachten niet voor altijd kan ontwijken. Als je ze blijft onderdrukken, zullen de mensen waarvan je het meest houdt eronder lijden. Begrijp je dat?' Zijn toon was serieus, in tegenstelling tot zijn speelse blik. Nee, ik begreep dat niet. Of beter gezegd: ik wilde het niet begrijpen. Ik wilde niet begrijpen, dat, als ik niet goed oplette, mijn familie eronder zou lijden. Ik wilde niet de oorzaak zijn van de tranen en het verdriet. Niet meer.

~Proloog deel 1~ Ze proberen het te voorkomen. Ieder ouder vreest ervoor. Het is al heel lang niet meer voorgekomen. Tot dat er een tweeling wordt geboren... En zíj middelste kind wordt. Ze probeerden haar nog te beschermen. Maar ze wisten dat dat niet voor lang zou zijn. Want hij zou komen. Híj. Hij zou haar komen halen... -------------------------------------------- Ik zit er nu al 10 dagen. Tien verschrikkelijke dagen. In één cel, opgesloten tussen vier muren. Eén piepklein raampje wat te hoog is om te vluchten. Een kapotte lampje die aan het plafond hangt en het soms doet. Voor de rest zonder mijn mates. Zonder Zayden en Uriah. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~Proloog deel 2~ Anderhalf jaar ben ik op de vlucht geweest. Anderhalf jaar heb ik verscholen gezeten. Anderhalf jaar heb ik voor mezelf gezorgd. Anderhalf jaar ben ik weg geweest van mijn mates. Anderhalf jaar, probeerde ik een nieuw leven te beginnen. Want ik, ben onder de hoede van magiërs. -------------------------------------- 'Anderhalf jaar... Verdomme ánderhalf jaar! Lily,' zegt hij terwijl hij me weer door elkaar schudt, 'facking anderhalf jaar heb ik je gezocht. Ik heb bijna heel Europa afgezocht naar jóú! En nu... Nu probeer je wéér te vluchten?! Waar the fuck ben je mee bezig?' schreeuwt hij in mijn gezicht. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Begonnen: begin februari 2016. Einde: --- Dit is een weerwolf/demonen/vampier verhaal! ~~~~~~~~~~~~~~~ Hoogste ranking: 14-06-2016 : #1 in weerwolf! AAAH!!! ~~~~~~~~~~~~~~~ Hallo mensen! Dit is géén cliché verhaal. Geen. Geef het een kans als je van weerwolven houdt (en demonen, bla bla bla.) © copyright Jaani_R!

Soms duurt het lang voordat liefde overwint... 'Heb je het gemerkt, Sean? Het stormt vandaag niet. Telkens wanneer wij ontmoetten stormde het. Vandaag is het een prachtige dag- de dag waarop ik een einde zal maken aan mijn leven.' Soulmates. Zielsverwanten. Ze bestaan. Ze bestaan zeker. En als je het niet gelooft- jij zal jouw soulmate ook ooit vinden... ----- COVER BY: Amarelia

Vanessa Brown is één van de weinige mensen die weten dat vampieren bestaan. Dit komt omdat ze de slaaf is van een vampier samen met nog twee slaven- Olivia en Emily- woont ze bij de vampier tweeling Liam en Levi. Liam is haar eigenaar. De slaven weten dat ze belangrijke eigenaren hebben maar zelfs zij hadden niet verwacht wat er gebeurt. ik heb dit verhaal geschreven met inspiratie uit andere boeken ook hier dus het kan zijn dat er dingen voorkomen die ook in andere boeken zijn voorgekomen maar ik probeer dit te voorkomen