Beklemeyi sevmem ben, beklemem de. Ama beklerim seni. •Veca'nın yan kitabıdır. İlk önce onu okumanızı öneriyorum, yoksa ağır spoi yersiniz.• 13.05.20

Çünkü insan evinin yolunu kaybetmez. 06.02.19 - 27.04.20

Kenan ile Kağan'ın hikayesi.

(Eşcinsel hikayeyi konu almaktadır.) Ona bahşedilen hayatı bir kıza adamış, ardından ise o kız, elde ettiği hayatı itinayla yıkmıştı. Geride bıraktığı döküntüler ise genç adamın aldığı her nefesi zehirlemişti. Aldatılmıştı... Diğer yandan ise asıl aldatılanın kendisi olduğunu savunan başka bir adam vardı. Bir kız, iki erkeği tam altı ay boyunca elinde oynamıştı ancak o iki erkeğin 'Asıl kim aldatıldı?' tartışması altı aya taş çıkaracaktı. "Aldatıldığımızı öğrendiğimiz zamanı hatırlıyor musun? İlk karşılaşmamızdı... Birbirimize şaşkınca bakıyor, 'Ne yani, bunun için mi beni aldattı.' diye içimizden geçiriyorduk... O günden beri sana sürekli bir soru soruyordum ve cevabını alamıyordum Akın... Ama şimdi o soruyu kendim cevaplayabilirim. 'Sende neyi görüp beni aldattı?' diyordum ya... Anlayabiliyorum, Akın. Bizi karşı karşıya getiren kız sende, hiçbir yerde bulamayacağı güzelliği bulmuştu. Her insan bakınca göremez sendeki güzelliği... Saklı bir cennet gibisin ve zaman, bana o saklı cennetin haritasını verdi. Eğer sen de izin verirsen, o saklı cennette ömrümün sonuna kadar hapsolmak istiyorum..."

En uzun yol, başladığı yerde bitendir. Hikayenin kendi, zıddına eş değerdir.

Artık süre dolmuş, saat çoktan on ikiyi geçmişti. Fakat bu hikayede arabaya dönüşen balkabakları ya da fareden evrilen atlar yoktu. Zira gerçek dünyada saat on ikiyi geçtiğinde, herkes iblise dönüşüveriyordu. |Düz yazı&Texting|

Hayaller, bizi sonu gözükmeyen bir uçuruma sürükleyen, insan beyninin acımasız yansımalarıdır. Ama onun hayali, onları düştükleri çukurdan çıkarmış ve karanlıktan kurtarıp ruhlarını gökkuşağı renklerine boyamıştı. Şimdi ise hissettikleri birinin adınızı boşluğa fısıldaması gibiydi. Yorgun, çaresiz ve bir o kadar da beklentisiz. Bir sözü vardı Dostoyevski'nin. "Ne yaparsan yap, daima pişman öleceksin. Belki yaptıklarından belki de yapamadıklarından." İşte şimdi hissediyordu katmersiz pişmanlığı. Söylediklerinden ve bir daha hiç söyleyemeyeceklerinden. Tekrar karanlığa gömülürken ve ruhunun bir daha o acımasız yansımalara ev sahipliği yapamayacağını bilirken elinden gelen sadece onu ve bıraktığı anıları zihninin en eski raflarına kaldırmaktı. Başını gökyüzüne çevirdiğinde tüm düşünceleri havaya karıştı ve yüzünü buruk bir gülümseme aydınlattı. Çünkü kuzey ışıkları herkesin hayallerine konu olacak kadar güzeldi şimdi. Çünkü o gözlerini kapamış ve yeşili göğe yansımıştı...

Görünmez olmak istiyorsan kör olmalarını dilemelisin.

Eşcinsel konulu bir hikayedir.