"Sahiden mi?" dedim titreyen dudaklarıma lanet ederken. "Bana yaşattığın gibi bir kaybı yaşadın mı? Ya da bana yaşattığın türden bir üzüntüyü tattın mı? " Gözleri... Beni darma duman eden, her şeyi olan gözlerinden sonuna kadar kaçmak istedim. "O halde bana çaresizlikten bahsetme, çünkü ne olduğuna dair hiçbir halt bilmiyorsun."

"Oturup senin için Manas Destanı bile yazabilirdim," dedim. "...eğer değer verip, onu okuyacağını bilseydim."

Do KyungSoo geçirdiği kazada ruhu ölümle kalım arasında salınırken kendisine ait olmayan bir bedene konar. Fakat bu beden iki çocuk annesi, bir mühendisin karısı ve aynı zamanda şirket çalışanıdır. Yaşadıklarına anlam veremeyen KyungSoo kendi bedenine çırpınsa da bunun tek yolu kaza sonucu girdiği bedenin kimsenin haberdar olmadığı acılarını silerek ruhunu özgür bırakması ile olacaktır. Bunun için de iki çocuğa annelik, bir adama eş ve şirketinde çalışan olma görevlerini ihmal etmeden yerine getirirken diğerinin sorunlarını da çözmesi gerekir. . ♡ All My Love Dreams For KaDi ♡ 《 Tüm hakları The United KaDi State vatandaşı SooSesi'ne aittir. 》

Hayır, o asosyal değil, yalnızca konuşmuyor. Sadece susuyor ve öylece oturuyor. O görkemli dudaklarını aralamasına dahi gerek yok aslında. Çünkü benimle konuşuyor. Gözleri... Dili kendini herkese karşı kilitlese de, gözleri benimle konuşuyor. Farkındayım. O beni biliyor. [One Shot]

Kim Jongin kaderin bana bahşettiği adamdı. Bir rüya gibi beni kendi içine çekmiş, ardından rüzgar gibi kaybolmuştu. "Bu yüzden seni bırakmayacağım." Elimin üstündeki sıcacık avucunu karnıma koydu ve huzurla mırıldandı. "Asla." Ve Kim Jongin o gün bana yalan söyledi. Belki bilmiyor olabilirdi ama gitmeyeceğinin garantisini vermesine rağmen gitmişti.

"uyan, kyungsoo." jongin'in melodik sesi. korku dolu bir fısıltı. "uyanmaktan korkuyorum." "neden?" "uyandığımda... uyandığımda yerimi bir başkası alabilir."

zaaflarına bir gece, hatalarına bir nilüfer, sevgisizliğine...sevgisizliğine bir kalp verdim.

Tüm başıma gelenler, arkamda bıraktığım hayatımın geri dönütüydü aslında. Bumerang gibi. İçine bütün öfkemi, mutsuzluklarımı, pişmanlıklarımı yükleyip havaya fırlatmıştım. O ise geçtiği her yerde onca insanın canını yakıp geri bana dönmüştü. Bu yüzden; şimdi parmaklarımın arasında duran bumerang, benim attığım bumerang değildi. Tıpkı Kim Jongin gibi...

"evet, sarhoşsun." dedi kalçalarından kavrayan ellerin sahibi. "bu gece ayrı bir hoşsun."

her şeye başlamadan önce; salağın tekiydim. jongin ise diğer teki.