O umudunu kaybetmez, Başına ne kadar kötü olay gelirse o da yaşamına daha sıkı sarılırdı, İnsanlar çabuk yargılardı ama bilmezlerdi ki yargıladıkları şeylerin aslını... Her zorluğa rağmen ayakta kalmaya çalışan bir kızın hikayesidir bu hikaye.

Hazinedarların küçük kardeşi Nehir, abisinin gölgesi altında kalmaktan dolayı oldukça şikayetçiydi. Abisi her işine karıştığı gibi ona uygun olan bir eş adayı bile belirlemişti. Nehir için bu bardağı taşıran son damla olmuştu ama abisi hala bundan haberdar değildi. Genç kadın zeki ve belli bir derinliği olan adamları her zaman önde görürdü. Kendisine kakalanmaya çalışılan adam aptalın tekiydi ona göre. Bir lansmanda karşılaştığı yabancı bir adam hem dikkatini hem de öfkesini çekti. Tesadüfler onları bir araya getirirken Nehir, onunla birlikte abisinin inşa ettiği zincirleri kırma cesaretinde bulundu. Ne var ki abisi önüne yine engeller koyacaktı. "Bunu anlatmak için mi geldin?" "Nehir ben sadece dürüstçe tüm ayrıntıları bilmeni istiyorum." "Onu gönderebilirdin! Bu bir sebep değil." Nehir'in bu hızlı çıkışı Timuçin'i şaşırttı. "Bir sebep..." "Dinlemek istemiyorum, istemiyorum..." diyerek sözünü böldü Nehir. Sebepler istemiyordu. Eğer onu gönderebilecek cesareti yoksa demek ki o ilişki tam anlamıyla bitmemişti. Nehir gitmek için bir adım attı ama Timuçin hemen önüne geçti. "Beni dinleyeceksin!" dedi kararlı bir ses tonuyla. "Çekil önümden." "Çekilmiyorum." "Bağırırım yoksa." "İstediğin kadar bağır seni susturabilirim." "Nasıl?" "Böyle..." Timuçin onu gördüğü andan beri yapmak istediği şeyi yaptı. Nehir afalladı ve ne yapacağını bilemedi. Bir öpücüğü asla düşünmemişti.

Derin, nişanlısı Tamer ile evlenmeyi planlamaktadır. Fakat Derin düğün gününde ilginç bir şekilde zaten önceden birisiyle evli olduğunu öğrenir. Nişanlısıyla beraber bu olayı araştırdığı zaman yaklaşık iki senedir Çağlar Özdemir adında bir adamla evli olduğunu öğrenir ve böyle bir şeyin nasıl mümkün olabileceğini anlayamaz. Bütün bu saçmalığı en kısa zamanda düzeltip sevdiği adam Tamer'le evlenmelidir. Derin kısa bir süre sonra Çağlar'ı bulmayı başarır ve olaylar başlar.

Olaya hiç bu açıdan bakmadım ben. Hayatım boyunca o kadar çok şey kaçırdım ki... Hayaller, dostlar, mutluluklar, güven, aşk, eğlence... Ama bu adam! Kaçırdığım en iyi şeydi.

Sahi, sevdiğin imtihanın olur muydu? Ve bir gün, o imtihanın ellerinden kayar mıydı? Yüzünde bir gülümsemeyle veda edebilir miydin sevdana? Hiç sevmemiş gibi. Ettiğin duaların O kişi için kabul olunmadığını, dualarının tecellisini başkasında gördüğünde ne yapardın? Teslimiyet. Nasip. Onun için ettiğin o güzel duaların başkası için kabul olduğunu nereden bilebilirdin ki? İşte bu sevda... Ne bir şehvet ne bir arzu. Bu Allah'ın ve Resulullah'ın razı olacağı bir sevda. Öyle olması gereken bir sevda. Tevekkül. ''Hayatının her köşesinde bulunduğun insan seni fark etmezken, hayatının her köşesinde olanı fark edemiyorsun Betül" dedi Ömer. Anlamamıştı... Hem de hiçbir şeyi... Sevda çok garipti ve ağır bir imtihandı...

[Aşkın Tatları Serisi - 3] Hikayemizi yıllar önce yazmaya başlamıştık, sadece farkında değildik. Aşk bizim için başta tuzlu kahve gibiydi. Ama bazı gerçekler her şeyi değiştirdi. Köpüksüz kahvesini içmeyen biri için kahvenin köpüğü haline geldi...

Hikayemiz güzeller güzeli Asiye ve Murat'ın aşkıyla başlasa da, Asiye'nin en az onun kadar güzel ve şeker kardeşi Asya ve Murat'ın yakışıklılar yakışıklısı kardeşi Mehmet'in zor aşkıyla devam etti. Okuyup destekleyen herkese teşekkürler. :) Murat & Asiye ''Geçmişin üzerine sünger çekemem, yaşadıklarımı unutamam ayrıca ben Karadeniz kızıyım ağzımdan laf bir kere çıkar.'' ''Sen ne kadar Karadeniz kızıysan ben de o kadar Karadeniz uşağıyım. Sen ne kadar inatsan ben iki katı inadım. O geçmişin üzerine süngeri bal gibi çekeceksin, yaşadıklarını da unutturacağım. Tükürdüğünü yalayacaksın.'' Öfkeme hakim olamayıp hiçte pişman olmayacağım o hareketi yaptım. O kendini beğenmiş yüz bu tokadı hak ediyordu. Mehmet & Asya Murat eniştem daha da gülmeye başladı. "Mehmet benim kardeşim. Amerika'dan yeni döndü de ben de yanımda getirdim bi işe yarasın diye." Anlamalıydım zaten aynı mavi gözlere o da sahipti. Uyuzluğum yine üzerimdeydi. Şoku atlatıp konuştum. Ciddi ciddi. "Senin için zor oluyor mu Mehmet?" O da aynı ciddiyetle cevap verdi. "Ne?" "Ailede ki tüm kötü genlerin toplandığı kişi olmak. Hani anlarsın ya abin ince ruhlu romantik ama sen tam bi öküzsün falan." Göz kırparak arkamı döndüm. Kasaya yürümeye başladım. Arkamdan eniştemin gülmeleri ve Mehmet'in homurdalanmaları eşliğinde..

Abartmayı ikimiz de çok severdik. İyiyi de kötüyü de abarta abarta yaşardık. Şu an başımıza gelen dünyada bir tek bizim başımıza gelirdi mesela. Deniz dünyanın en saftirik kızıydı. Benim de dünya yansa umurumda olmazdı hiçbir şey. Teyzem en yalancıydı. Karalar korkunç insanlardı ve ruh sağlıkları berbat durumdaydı. Hava inanılmaz soğuktu ve biz en iyi ikizlerdik. 19.01.2020

Bir insan, diğerini hiç görmeden 12 sene boyunca sevebilir mi? Peki ayrı kaldığı 12 senede nasıl hatalar yapar? Gökhan, Başak'a yaşattığı travmaların sonunda yıllar boyunca kendini başka kadınlarla avuturken, öylece terkedilen Başak da çareyi kendini yok etme fikrinde bulur. Zaman geçer, küçük çocuklar ve kalplerindeki aşk büyür. Kader onları türlü ağlar örüp tekrar bir araya getirdiğindeyse, artık kimse 12 sene öncesindeki gibi değildir... Toplumun fiziksel yargılarının ve küçük çocukların travmalarının ne denli büyük yaralara yol açtığını anlatan, sımsıcak bir aşk hikayesi... Kapak Tasarımı : @vitaegratis

Bukalemun Serisi 2.Kitabı... **** Yaman ona sonsuzluğu vaat ediyordu.... Gözlerinde öyle bir anlam vardı ki; yeryüzündeki hiç bir kelime bunu açıklayamazdı. Sanki başka bir boyuttan bakıyordu Alaz'a. Kapkara gözlerinin içinde oynaşan pırıltılar dünya üzerindeki hiç bir ışıkla boy ölçüşemezdi. Öyle parlak, öyle berrak, öyle canlı, öyle yakıcıydı o pırıltılar...