0531*** : Matematik testinin en zor sorusu olayım da benim için uğraş dur Okulun en zeki kızına aşık olursan ne olur?

Annesine sonsuz bir şekilde seven, babasından nefret eden bir kız... Annesinden nefret eden bir çocuk babasını ise her şeyden çok seven bir çocuk... Gülmeyi seven, güldürmeyi daha çok seven, deli dolu bir kız... Gülmekten de güldürmeyi de sevmeyen bir çocuk... Hayal kurmayı ilkesi edinen renkli bir kız... Hayallerin gerçek olmayacağını bilen ruhsuz bir çocuk... Hiç bir şeyi kafasına takmayan umursamaz bir kız... Acımadan yoksun ruhsuz bir çocuk. Sevdikleri için canını bile verebilecek bir kız... Hiç kimseye çok değer vermeyen bir çocuk... Kendi kafasına göre takılan. Dik başlı bir kız... Otorite sahibi. Kendi kurallarını herkese uyduran bir çocuk. Evren Akkaya. Annesi babası tarafından hiç sevilmediği için ve bu yüzden kavgalar ettikleri için zorlu bir hayat yaşıyordu ki annesi gözleri önünde intihar edene kadar. Olaydan sonra konuşmaz oldu. Depresyondaydı ama onu bu durumdan canından çok sevdiği arkadaşları çıkardı. Savaş Demir. Annesi onu, ağabeyini ve babasını ortada bırakınca annesinden nefret etmeye başladı. Ağabeyi onun dayanağıydı. Babası ise hala annesini düşünüyor. Hayatı zorluklar ik geçti. Abisinin baskıları, babasının sadece iş düşündüğü ve oğluna bakmaması... Yolları kesişir ve birbirlerine kuvvetli bir şekilde çekilmeye başlarlar. İki farklı insan... Onların tek ortak noktaları birbirlerinden bu kadar farklı olmaları. Ay Vallahi kitabımı çalan, hikayeyi uyarlayan olursa ilk başta çok güzel söverim sonrada gerekeni yaparım.

I think you kind of crazy. "Az önce kalbime çarptın." "Ne?!" " İlk çarpışmada aşka inanır mısın tanımadığım kız?" "Ne?! "Seni bilmem ama ben az önce aşık oldum." Kurduğu her cümleyi idrak etmeye çalışıyordum. Bir şeyler saçmalıyordu ve bunların ardı arkası kesilmiyordu. "Bir çarpışmada beni kendine aşık ettin ya. Bak ne diyorum genciz güzeliz, sen kumral ben kumral, boyun boyuma, tipin tipime hadi evlenelim." "Ne?!" "Kader bizi bir köşe başında buluşturdu be yarim. Evet de de mutlu olalım. Bir kız bir erkek bir de köpek güzel de bir ev... Müko! Ee ne diyorsun?" "Hayır!" "Hangisine bir kız bir erkeğe mi? Ha onu şey yaparız sen dert etme." "Ne saçmalıyorsun sen be! Ne çocuğu, ne evliliği? Kendi hayal aleminde kal sen ben evime gidiyorum." Onu itip evime doğru yürümeye başladım. Arkamdan da sesi gelmeye devam ediyordu. "Evimize?" "Kendi evime aptal!" Ay Vallahi kitabımı çalan, hikayeyi uyarlayan olursa ilk başta çok güzel söverim sonrada gerekeni yaparım.

"Hop ! Ne yapıyorsun sen ya! Güpegündüz hırsızlık bu yaptığın! Çabuk bırak bisikletimi. Vallahi hırsız var diye bağırırım." Karşımdaki genç bana nefes nefese bakıyordu. "Ya ben polisim ve aracınıza ihtiyacım var. Çabuk ver. Gelicekler şimdi. " "Gelicekler mi? Sen nasıl polisin ya? Senin kovalaman lazım. Göster kimliğini. " Aklınca beni kandırıcaksın. Yemezler. Ben kimlik diyince o da ceplerini aramaya başladı. Bulamamış olamlı ki bana şaşkın bir şekilde baktı. "Ya orada kaldı. Bak ben gizli görevdeydim benim polis olduğumu anladılar. Yani şuan beni arayanlar peşimde. En az beş silahli adam var! Çabuk ver şunu" doğru mu acaba? "Siktir geldiler! Özür dilerim sana bunu getireceğim." diyip bindi ve bastı pedallara. Arkasından çağırsamda nafile. Gitti bisiklet. Onların hikayesi de böyle başladı işte. Kısacık bir ömre sahip bir kelebek... Ölümsüz olmak istiyordu. Çiçek bahçesinde son nefesinde bir çiçeğin üstüne düştü. O an ölümsüz oldu. Kelebek canlandı işte. Kelebek çiçeğini bulmuştu ve hiç bırakmayacak gibi. Ay Vallahi kitabımı çalan, hikayeyi uyarlayan olursa ilk başta çok güzel söverim sonrada gerekeni yaparım.