ben; kim jongin, yağmurdan nefret eden kim jongin, o gün yağmurun altında tam iki dakika otuz sekiz saniye boyunca bisikletli çocuğun arkasından bakıyorum.

"Beni sevmiyorsun." Kana bulanmış ellerinden tekini farkında olmadan sarı tutamlarının arasından geçirdi. O böylesine sinirlenmişken karşısındaki çocuğun sakinliği sinirini bozuyordu. "Cehennem tazısına ismimi vermişsin." Diğerinin dudaklarına bir gülümseme yerleşmişti şimdi. "Sen yeraltından nefret edersin." pj&o serisi referans alınmıştır, nico di angelo ve will solace anısına | 27.08.19

"umarım birgün yollarımız kesişir ve bir kutu yoğurdu paylaşabiliriz." //mary and max//

kırmızı [belirsizlik] - slice of life - romance - childhood / 43k

yollardan kaçılmaz

hiç ederler bizi \ sekai \ slice of life, slight angst \ pg-13 \ 14k

gitme dünyam dönsün d ö n s ü n https://youtu.be/jBjS9ldmgRQ

Tuhaf. Galiba beni ve onca yıllık yaşantımı tanımlamaya yeterli bir kelime. Başka kelimeler de biliyorum ama ben Baek değilim genelde küfür etmem. Ben kirayı tek üstlenmek pahasına ev arkadaşı istemeyen biriydim. Bilirsiniz, misafirim varken başkası olması, haliyle "Dostum biraz müsaade eder misin?" demek bana göre değildi. İçimde bir yerlerde bu kadar büyük olduğundan yeni haberdar olduğum vicdanımın bana yaptırdığı ikinci şey bununla ilgili. Ona evimi açmanın ne kadar özel hayatımın içine edeceğini bilmiyor olmam, onu sokakta bırakmamı gerektirmezdi. Belki birlikte kız tavlardık. Bilmiyorum. Sonuç olarak sadece onun için değildi. Popülaritesi bana fayda sağlardı muhtemelen. Chanyeol bilmese yeterliydi sağlığım açısından. Evet, evet. Kötü bir şey yapmıyordum. Sadece iyilikti. Ama şu cehenneme giden yolun döşeli olduğu taşlarla ilgili sözü daha erken dikkate almış olmam gerektiğini, yolun yarısında fark edeceğimi de bilmiyordum. Ki sanırım asıl tuhaf kelimesinin hakkını veren kısım tam olarak burasıydı. Ev arkadaşım ve daha fazlası haline gelmesi kısmı.