Annesi ve babasının gizemli ölümüyle beraber üvey annesiyle yaşamak zorunda kalan Mayıs'ın hayatı bundan sonra karmakarışık bir hâl alacaktır. Her şey üvey annesinin Mayıs'ı ıssız ve gizemli bir yatılı okula vermesiyle başlar... Mayıs başına neler geleceğinden habersizdir. Okuldakilerin tuhaf davranışları göz ardı edilebilecek derecede değildir. Okuldakilarin bu tuhaf davranışlarına anlam vermeye çalışan Mayıs kendisinde bir tuhaflık sezer. O, normalden daha da güçlüdür... Ayrıca Mayıs bu kafa karışıklığıyla tuhaf okulun sırrını öğrenmeye çalışırken kendisini bir aşk çıkmazının içerisinde bulacağından habersizdir. Tehlikenin kaynağı olan bu okulda kime güvenebilir ki? Okulun sırrını öğrendiğinde ise yüzüne vuran gerçeklerle savaşabilecek kadar güçlü mü? ..... !!Fantastik ve aşkın kol gezdiği bir kurguyla karşınızdayım!! ***** Yüzüme siper ettiğim kollarımı indirdim ve net bir şekilde olanları gördüm. Kahve kurt gri kurdu adeta parçalamıştı. Ona baktığımı hissetmiş olacak ki bakışlarını bana çevirdi. Ağzından damlayan kanlar onu çok ürkütücü gösteriyordu. Yavaşça bana doğru gelmeye başladığında ne yapacağımı bilemedim. Önümde durdu ve parlak turuncu gözlerini gözlerime kenetledi. Hiçbir şey yapmadan bana bakıyordu. Bir şey yapmadığını anladığımda yavaşça yere eğildim. Gözlerini gözlerimden ayırmıyordu. Yavaşça sağ elimi kaldırdım ve tüylerine dokundum. Onunla temas ettiğimde gözlerini kapattı ve başını hafifçe yana doğru yatırdı. Dudaklarımda bir tebessüm oluşurken yavaşça başını okşamaya başladım. Her ne kadar kanlar onu korkunç gösterse de şu an sevimli duruyordu. Boğazından mırıltılar çıkarttığında gülümsemem genişledi. Sevimli kurt...

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."