#8 - Hayal Gücü (26.08.2019) "Sevgilim... Gece gibi siyah saçlarına, ay gibi beyaz ve soğuk tenine, gümüş gibi gözlerine bakmalara doyamadığım adam... Sen geçmişte başkalarına hissettiğim, adına aşk dediğim her duyguyu bana bir kağıt gibi buruşturup çöpe attırdın. Kanlı ay tutulması ile sizin dünyanıza girdiğimden beri hayatım tepetaklak oldu. Ama pişman mıyım? Hayır! Anneme, arkadaşlarıma olan özlemim her geçen gün artsa da seni iyi ki tanımış olmamın verdiği mutluluk her şeye bedel! Her an benim kan kokuma karşı zorlukla direndiğinin farkındayım. Dün gece yine beni ısırmamak için direnirken duvarı yumrukladığında uyandım. Sizin dünyanızda tek insan olduğumu biliyorum. Benim kanımı içmek için deliler gibi iznini bekleyen onca vampir varken sen hepsine karşı direnip beni kanatlarının altına aldın. Her gün aşka karşı ördüğün duvarları yıkıp bana olan duygularını açıklamanı bekledim. Merak etme! Sen kendine bile bu durumu itiraf edemesen de beni ne kadar çok sevdiğini gözlerinden anlayabiliyorum. Aşkım, ben gidiyorum.... Sana karşı olan sevgim ölene dek sevam edecek ama bizim aşkımızdan daha önemli olan meseleler var. Biricik arkadaşım ölüyor. Lanet onu her geçen gün ele geçiriyor. Onu sırf lanet kalksın diye kız kardeşinin kaderine terk edemezdim! Sen bana demesen de ben bu laneti nasıl kaldırmam gerektiğini biliyorum! Evet Christian... Aklına gelen o şeyi yapmaya gidiyorum. Görkem'i göz göre göre ölüme terk edemem! Seni çok seviyorum, beni nolur affet! Aysima..." Bu mektubu yazarken göz yaşlarım sel olup akıyordu. Mektubu yatağımın üzerine bırakıp şatodan çıktım. Şimdi sıra can borcumu ödemeye geldi! Ucunda belki de ölüm olduğunu biliyordum ama içimde zerre endişe ya da korku yoktu! O lanet kalkıp arkadaşım ölmesin diye her şeyden vaz geçiyordum. Canımdan ve aşkımdan...