Hayran Kurgu #1 Dokunmak. Her şey böyle başlar bazen. Karşındakinin bedenini görmek, onun tenini hissetmek, keşfetmek... Sonra aniden bir şey olur. Karanlık tarafının aydınlandığını hisseder insan. Artık bir bedene dokunmak yetmez, onun ruhuna da dokunmak ister. Vücudundaki sahip olmak istediği tek yer, Elini göğsünün üstüne koyduğunda atışlarını hissettiği kalbi olur.

"Gözlerini kapat ve bu geceye sahip olalım." *Texting

Gruptaki istenmeyen üye olmak ona acı veriyordu. Sevilmiyordu. Gitmeliydi ama, nereye? Onlardan başka kimsesi yoktu. "Neden Hyung? Neden?"

Mavinin soğuğu temsil ettiği bu yalancı dünyada,mavi ateşin en sıcak ateş olduğundan bihaberdim. 'Madrugada' "Hm?" 'Şafak sökmeden önceki an,gece mi gündüz mü anlaşılmayan o an,portekizcede madrugada demek' Güldüm.En başta deli gibi itiraz edip mızmızlanan kendisi olmasına rağmen filmi benden daha dikkatli izlemişti.Filmdeki kızın sesini taklit edip ona bakarak tekrarladım. "Sabah mı akşam mı anlaşılmıyor,senin gibi.." Kısık sesli gülüşünü bahşedip,yine de gizlenerek başını önüne çevirdi,ardından güçlü ellerini başımın üstüne getirip saçlarımı bir çocuğunkini okşar gibi okşadı,bana seslendiğini bilebileceğim o duyguyla fısıldadı. 'Madrugada' *kapak: dlazaru.tumblr.com