Genç kızın yüzüne düşen saç tutamını kulağının arkasına alırken önlerinde durdukları göle baktı genç adam. Çamurlu su, suyun berraklığına gölge düşürüyor; duruluğunu bulanıklaştırıyordu. Buna rağmen gölün üstünde duran nilüferlerin hiçbiri ne gölün ne de çamurlu suyu kirini yapraklarına bulaştırıyordu. Nilüferlere bakıp yüzüne bir gülümseme kondurdu ve usulca yeniden kıza çevirdi gözlerini. "Nilüferlerin hikayesini bilir misin?" diye sordu sessizce. Kızın başını iki yana sallamasıyla ellerini cebine attı. "Efsaneye göre Eski Mısır karanlığa hapsolmuştur. Ülkede bitmek bilmeyen bir karmaşa ve kaos vardır. Tüm bunlar yetmiyormuş gibi ülkelerinin tek varisi; prensesleri, halkın korkulu rüyası haydutlar tarafından kaçırılır. Prenses bir şekilde haydutların elinden kurtulur. Karanlık yüzünden yolunu bulamaz. Koşar, koşar ve en sonunda bir ormana varır. Öyle korkmuştur ki haydutlardan kurtulmasına rağmen kaçmaya devam eder. Sonra ayağı takılır ve bir bataklığa düşer. Bu bataklık, Tanrılar tarafından korkakları cezalandırmak için yaratılmıştır. Zavallı prenses bataklığın içinde kurtulmak için çırpınır, çırpındıkça daha dibe batar ve oracıkta yok olur. Gün açtığında, bataklığın yüzeyinde bir çiçek filizler. Nilüferdir bu çiçek." Nefesini dışarı bırakıp kızın gözlerinin tam içine baktı. Kaybolabilirdi, gözlerinin harelerinde. Öyle güzel öyle dokunaklı bakıyordu ki ona, büyüleniyordu adam. "O güne dek karanlığa hapsolan ülke, nilüferin açmasıyla aydınlanır. Ülkedeki kaos ve karmaşa sona erer. Yeniden doğuşun sembolüdür bu yüzden. Sen de nilüferler gibisin. Köklerinde bataklığın kirli suyu var ama sen dupdurusun, güzelsin. En karanlık anımda kalbimde filizleyen, güzellikler yeşerten bir mucizesin ama şimdi solmak zorundasın. Özür dilerim."

"Alışkanlık,anahtarı kaybolmuş bir kelepçedir" demiş Amos Parrish... Peki ya alışkanlığın beslediği duygular.... Zeynep ve Kerem... Bakalım alışkanlık onların hikayesini nasıl şekillendirecek... @priscagmznr'un katkılarıyla

Arabanın kaputuna yaslanmak için adımımı attığımda karanlık ve boş sokakta yankılanan sesleri duydum. "Sen kimsin lan? Ha kimsin söyle! Ne hakla bana böyle şeyler dersin?" Yönümü değiştirip kapının kolunu tuttum ama açmadım. İçimdeki dürtü beni durmaya teşvik ediyordu. "Ben benim, sen kimsin?" Bu adam da neydi böyle? Böyle espriler(!) hala var mıydı? Acıklı bir inleme sesi sokakta yankılandı. "Ciddi biri olduğumu öğrenemedin herhalde? Gerçi ben senin de ciddi biri olduğunu düşünürdüm. Peki, gösterelim biz sana!" Diğer adamın sert sesi kulaklarımı doldurduğunda tenimden bir ürperti geçti. Mantıklı yanım-ki ne kadar mantıklı bilmiyorum.- buradan derhal gitmemi söylerken süregelmiş şımarıklığım benim kimseden korkmadığımı söylüyordu. Koca bir çığlık sesi sokakta ve aynı anda beynimde yankılandığında ağzım şaşkınlıkla açıldı. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Belki de sarhoş olduğum için böyle olmuştu. "Ee, ben kimmişim öğrenebildin mi bari?" "Kerem Sayer!" 29.11.2014 19.08.2017

Bana doğru biraz daha eğildi. Bunun üzerine bende kendimi iyice geriye doğru çektim. Sanki bizimle yıllardır tanışıyormuş gibi daha bu sabah Yeşim ile konuştuğumuz soruyu sordu. "Evet, kızlar söyleyin bakalım, bana neden bakıyorsunuz?" Nazlı arkadaşına yardım etmek için onun kulağa biraz sıra dışı gelen istediğini gönülsüz de olsa kabul ettiğinde hayatının değişeceğini hiç düşünmemişti. Sadece bir hafta diye anlaştığı arkadaşına verdiği sözü tutabilmek için 8:15 Vapurunda bir adamı gözetlemek ne kadar zor olabilirdi ki? Ali, yıllarca seyahat ettiği 8:15 Vapurunda iki kızın sürekli kendine bakması üzerine ilk başlarda rahatsız olsa da bir süre sonra gözleri onları arar olmuştu. Onlarla konuşmaya karar verdiğinde hayatının kökünden değişebileceğini nereden bilecekti? Ali, Karadeniz'in dalgaları gibi değişken, deli ve bir o kadar da hırçındı. Nazlı ise Ege'nin sakinliği, neşesi ve özgürlüğü ile büyümüştü. Zıt kutuplardaki bu iki insanın bir araya gelmesi bir tesadüftü ama sonrasında yaşananlar aşkın tesadüfleri sevdiğini kanıtlar nitelikteydi. 8:15 Vapuru; Yaşanmış, sımsıcak ve sıra dışı bir aşkın hikayesi...

Karnınızdaki bebeği sizden almak isteseler ne yapardınız? Mutsuzluktan ölen bir kadının kızı olsanız, mutluluğa inanır mıydınız? Hüma; evlenme fikrine karşı, ancak anne olma isteğiyle yanıp tutuşan genç bir kadındır. Tek çaresi sperm bankasına başvurarak hamile kalmaktır. Ne var ki aniden ortaya çıkan biyolojik baba bütün planlarını altüst eder. Kartal ve Hüma'nın henüz cenin olan bir bebek uğruna yaşadıklarını bir solukta okuyacaksınız. "Uçmayı birlikte öğrenen kuşlar için gökyüzünün sınırı yoktur." Müptela Yayınları farkıyla raflarda. (İlk 15 bölüm yayında.)

Bedenim iki tane olabilir ama içimdeki kalp tektir. Ruhum ateştir. Aşkım serindir. Aynada görünen yüzümü değil Kalbimi gör, kalbimi sev... O kalp sonsuza kadar senindir...

Ben anne olamam ki. Bar işleten, her gün sabah akşam demeden alkol içen, daha evi bile temizleyemeyen, yemek yapmayı bile bilmeyen anne mi olurmuş hiç? Ben daha kendime bakamıyorum bir bebeğe nasıl bakacağım? Bir bebeğin bezini nasıl değiştireceğimi bilmiyorum. Nasıl karnını doyuracağımı bile bilmiyorum. O bebeği nasıl yıkayacağımı ona nasıl sarılacağımı sevgimi nasıl göstereceğimi onunla nasıl oynayacağımı onu nasıl güldüreceğimi hiçbir şey bilmiyordum. Ben anne olamam.

- Şaka falan mı yapıyosun ne demek çocuğuma annelik yapar mısın? diye bağırdı Zeynep - Hayır şaka yapmıyorum tamam saçma bir soru kabul ediyorum. Bak kızıma iyi bakamıyorum diye onunla ilgilenemiyorum yalnız yaşıyorum diye onu benden almak istiyorlar.Eğer onu benden alırlarsa ben yaşayamam..Bu yüzden senden ona sahte anne olmanı istiyorum. Anlaşmalı bir evlilik olucak bizimkisi karşılığında ne kadar istersen ve ya ne istersen onu veririm. - Peki bu ne kadar sürücek. - Sadece 1 sene sürücek 1 senenin sonunda ben onu yurtdışına götürücem kimse bizi bulamıcak sende kendi hayatına dönüceksin. Sadece 1 seneliğine benim eşim kızımın da annesi rolünü oynayabilir misin? Zeynep düşündü bir süreliğine daha sonra kabul etmeye karar verdi. Çünkü onunda gidicek bi yeri yoktu üstelik üvey ailesi onu zorla tanımadığı birisiyle evlendirmek istiyodu böylelikle buna engel olur iki taşla bir vurmuş olurdu. - Pekala kabul ediyorum. Yalnız karşılığında senden para istemiyorum sadece benim yaptığım gibi seninde benim aileme eşim rolünü yapıcaksın. Benide tanımadığım birisiyle evlendirmek istiyorlar böylelikle o beladan kurtulmuş olurum. Kerem hiç düşünmeden bu teklifi kabul etti ve elini uzattı. Zeynep'te elini uzatıp tokalaştılar. Anlaşmalı bir evlilik ne kadar kolay görünsede aslında onlar için zor olucaktır. Bu kolay anlaşmalı oyuna "aşk ve tutku" denilen iki varlık girerse acaba ne olucaktır? - Bu bir ZeyKer hikayesidir. - Tüm hakları saklıdır...

Bir kadın.. Bir adam.. Bir ev.. Peki bu üçü bir araya geldiğinde neler olacak dersiniz? Merak ediyorsanız Cihangir 'Numara 12'de buluşalım.

İlk görüşte aşk'a inanır mısınız? Kerem ve Zeynep birbirlerine ilk gördükleri andan itibaren birbirlerinden başka hiçbirşey düşünemez oldular. Her saat,her dakika,her saniye,her salise.. İkiside birbirlerinin Nefesi oldular Peki bu aşk hikayesinde Zeynep ve Kerem'i ne bekliyor? Sırlarla dolu olan , komikliğin hiç eksik olmadığı bir hikaye.. İşte size bir ZeyKer hikayesi..