Geçmişinden kaçıp kendine Paris'te yeni bir hayat kuran cesur bir kadın ve geçmiş yaraları yüzünden hiç kimseye güvenemeyen bir silahşor... Hayat bu ikisini bir araya getirmeye kararlı. Ama onlar aşk için ne kadarını feda edebilirler? Hikaye tamamlanmış bir hikaye. Bölümleri tekrar okuyup güncelledikten sonra paylaşıyorum sadece. Sevgilerimle, CansuU. * Léandre bir solukluk uzaklaşırken "Onu da öptünüz mü?" diye sordu sessizce. Sesinde barınan o koyu katran Rosie'nin boğazına oturdu. Geri çekilmek istedi ama adamın yüzünü saran elleri izin vermedi. Adam alnını onun alnına yaslayıp gürültülü bir nefes koyuverdiğinde gözlerini sıkıca kapattı. "Kafamın içinde, bana eziyet eden bir düşünce haline geliyorsunuz, Madam de Bellefleur." Adam da gözlerini kapatarak kadına teslim oldu ve sevgiyle kadının pürüzsüz yüzünü başparmağıyla okşadı. "Onu da öptünüz mü?" *

"Gözlerini zorlayan yaşları tutmaya çalışarak tısladı; "Benden uzak dur. Bana dokunmana asla izin vermem." Fakat Ärne, son lafı duyduğunda bunu, genç kıza ne yapıp ne yapamayacağını gösterecek bir meydan okuma gibi gördü. Hızla ve hırsla kızın üstüne uzanıp bacaklarını açarken pantolonundan kurtuldu. Erkekliğini genç kızın kadınlığına dayarken, kızın ellerini de kafasının üstünde birleştirmiş, kıpırdamasına engel oluyordu." MS. 140'lar... Antonin Duvarı... Roma Lejyonlarının, Britanya'daki son yılları ve Antonin duvarının son esiri; doğudan getirilen, sürprizlerle dolu bir savaşçı... Vahşi savaşlar, acımasız bir dünya... Kan ve Savaş çığlıkları; kemik sesleri ve ailesinden, halkından kalanları korumak için bilinmezliğe köle olan, Antonin Duvarı'ndaki Son Esir....

''Ne güzel şey hatırlamak seni: Ölüm ve zafer haberleri içinden, Hapiste Ve yaşım kırkı geçmiş iken...'' -Nazım Hikmet # 2015 #

"Öptüm. Haddime değilken, dudaklarını tattım. Kim bilir ne büyük cezası vardır o dudakları öpmenin? Ama yanmayı da göze aldım. Şimdi Adem'im. Cennet'inden kovma beni." -2 bölümlük kısa hikayedir, devamı yoktur.- Mert A. Akcan 2015

Ardındaki demir kapının çıkardığı tok sesle yerinden sıçradı.Şaşkınlıkla etrafına baktı ve her şeyin ne kadar farklı olduğunu düşündü.Derin bir nefes alarak ne yapacağına karar vermeye çalıştı. Aslında günlerdir bunu düşünüyor ama bir yanıt bulamıyordu. Kafasını kaldırıp uçsuz bucaksız görünen gökyüzüne baktı. Hatırladığından daha mavi görünüyordu. Hayatta sahip olduğu her şeyin içinde olduğu küçücük bavulunu sıkıca tutarak yürümeye başladı. Ayakları nereye gideceğini biliyor gibi kendiliğinden ilerliyordu.Zaman kavramı O'nun için oldukça uzun bir süre önce önemini yitirmişti.Bu yüzden ne kadar yürüdüğünü fark etmedi. Çok özlediği o kokuyu hissedince aniden durdu ve derin nefes alarak içine çekti.Yıllardır birkaç metre karelik bir alanda volta atmaya alışmış bacakları bu uzun yürüyüşe isyan ediyordu ama genç kız bunu anlayacak halde değildi.Eskisinden hızlı adımlarla ilerledi ve masmavi denizi görene kadar durmadı. "İşte" dedi denizi görünce "İşte özgürlük bu" Kalabalık trafiğe dikkat ederek karşıya geçti ve boş bulduğu ilk banka bıraktı vücudunu. Yanaklarından akan yaşların farkında bile değildi. Elinden kayıp giden yılları için ağladı uzun bir süre. Kendine gelip ağlamasını durdurduğunda ne kadar zor bir durumda olduğunu düşündü.Ne ne yapacağını biliyordu ne de nereye gideceğini. İstanbul'a ilk geldiğinde ki hali aklına gelince acı ile kıvrıldı dudakları.Öğrencilik yıllarını geçirmek için ne kadar doğru bir tercih yaptığını düşünmüş aşık olmuştu bu şehre. Oysa bu şehir O'nun için "Sekiz Yıl On ay Altı gün" lük bir hapishane olmaktan öteye gidememişti.

GİRİŞ "Emin misin kızım.Sende boşanmakta kararlı mısın ?" Hakim neredeyse gözümün içine bakıyordu.O an anladım eğer biraz çekimser davranırsam bizi boşamayacağını.Ama bunu Murat'a yapmaya hakkım yoktu.O'nun bu isteğine nereye kadar direnebilirdim ki?.Yada dirensem elime ne geçecekti. "Eminim Hakim bey bende istiyorum boşanmayı" dedim kararlı bir ses tonu ile. Aramızda ki onca mesafeye rağmen O'nun tuttuğu soluğu bıraktığını görmek bugün için kaldırabileceğimden fazlaydı ama ne olursa olsun O'na bunu göstermeyecektim. Hakim kafasını iki yana salladıktan sonra "Tamam istediğiniz gibi olsun bakalım" dedi ve altı yıllık evliliğimiz tek celsede bitti. Karar açıklandıktan sonra salon hızlı bir şekilde boşaldı.O'nun la karşılaşmamak için acele ile sıktım avukatımın elini. "Teşekkür ederim her şey için" dediğimde gözlerim akıtamadığım yaşlarla yanıyordu. Murat'ın arkamdan "Begüm bekle biraz" diye bağırmasına aldırmadan dışarı attım kendimi.Biraz daha havasız kalırsam bayılacağımı biliyordum . Murat arkamdan yetişip kolumu tutunca olduğum yerde kaldım.O'na karşı hala bu kadar aciz olduğum için kendimden nefret ediyordum ama şuan için elimden gelen buydu. Murat ne diyeceğini bilmez bir şekilde duruyordu karşımda. "Evet" dedim konuşmasını teşvik etmek istercesine.

#1 FANTASTİK / Bildiğiniz bütün fantastik ve büyülü okul hikayelerini unutun. Size bambaşka bir hikaye anlatacağım. Yaşadıkları evrenin en iyi yetenek ve büyü gelişimi akademisine girmek için can atan ikizlerin hikayesi bu. Gelin hep beraber, Daria ve Naria ile Ü.K.A.'ya gidelim ve onların büyülü maceralarına ortak olalım. Renda ikizleri alıştığınız bütün karakterleri kafanızdan silecek ve sizlere hiç bilmediğiniz bir evrenin kapısını aralayacak. İkizler akıllarınıza kazınmakla kalmayacak, sizi kendine hayran bırakacak. Başarı, hırs, dostluk, aşk, sadakat, savaş, kıyasıya mücadele ve birbirini tetikleyen iki kehanet. Bu kitapta beklediğiniz şeyler oluyor sanırken aslında en beklenmeyenin içine düşeceksiniz. Size hayal dünyamın kapılarının anahtarını veriyorum. Yapmanız gereken şey çok basit, anahtarı kullanın! Haydi! Orada öylece durmayın. Kapıyı sonuna kadar açın ve içeri girin. Pişman olmayacaksınız...Ve hatta geri dönmek bile istemeyebilirsiniz... Renda İkizleri 4 Kitaplık Bir Seridir: 1 - Renda İkizleri ( Üç Krallık Akademisi ) Kitap oldu! 2 - Renda İkizleri ( Ejderin Gölgesi ) Kitap oldu! 3 - Renda İkizleri ( Analous'un Dönüşü ) Kitap oldu! 4 - Renda İkizleri ( Kan Çağı ) Kitap Olacak!!

URFALI SEVERSE BÖYLE OLUR ZÜMRÜT! YANGINIM KOR YEŞİLİ OLUR! SEVDAM TAN KIRMIZISI OLUR! Sonuna değin değil SONSUZA değin olur! Urfalı severse adı Şiraz olur! Anlatılansa dilden dile gezen DESTAN olur! Ya o Urfalı'yı da seven bir Urfalı çıkarsa? İşte o zaman Şanlıurfa kadar asil, Sur içi kadar geçilmez bir sevdaya adını veren olur!

Salonda ikinci alkış koptu. Birincisinden çok daha şiddetli ve uzun sürecek şekilde. Kıskançlıkla bakan gözler bile bu zekâyı takdir edecek kadar saygılıydı. Arkada ise bir genç hem gururlu hem kıskanç bir şekilde çırptı ellerini bir kez daha. Gururu uluslararası bir toplantıda bir Türkün devleşmesi içinken, kıskanç yanı neden sen değil, hem de bu kadar çabalamışken diyordu. Genç adam namı diğer Mustafa kongre kayıtları sınırlı olduğu için kaydolamamıştı, fakat yüzyılın toplantısını kaçırmayacak kadar akıllı ve hırslıydı. Ne yapsındı, herşey öğrenmek için değil miydi? Bir süre garson taklidi yapmak da o kadar yorucu değildi. Hele şimdi tam değmişti emeklerine. Bunları düşünürken gözleri bir yandan heyecandan kendinden geçmiş kalabalığın içinden Yasemin'i buldu, kız bu defa uzatılan mikrofona konuştu. 'Babama sormam lazım' Bu defa kahkahalar salonu inletirken yarın için gazetecilere çoktan harika bir haber çıkmıştı bile. Kök hücrenin en iyisi kadar iyi, babasından izin bekliyor...

" Eflatunun her tonu güzeldir, en belalısından gök kubbeli rüyalısına kadar... " diyen bir kadına gün gelipte o şiiri okuyacağı hiç aklına gelmemişti adamın. Ama şairin de dediği gibiydi, bundan kaçılmıyordu. Göğe kaldırdı bir akşam üstü başını Celal, derince bir iç çekti önce. Ardından elleri cebinde ağır adımlarla durdu denizin karşısında. Ve gözlerine bakıp da diline dökemediği o kısacık dörtlüğü hayaline söyledi kadının; Ram ol bana, ruhun yeni bir aleme girsin... Yazmış kaderin: Aşkıma ömrünce esirsin! Aklınla, şuurunla, hayalinle bilirsin. Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın... * Hikaye dini veya tasavvufi bir hikaye değildir. " * Hikayede yer alan bazı karakterler, mekanlar ve anılar dışında kalan her şey KURGU'DUR... * Hikaye Antakya ve İskenderun 'da geçmektedir 🌿