❝Prens Jungkook, kendisini bulunduğu ormanda her ne tutuyorsa; ciğerlerine doldurabildiği kadar doldursa da asla yetmeyen, kalbinin ininde uyuklayan şehveti, arzuyu uyandıran kokunun güzelliğinden ağlayacakmış gibi hissediyordu. Daha önce hiç şahit olmadığı bir kokuydu bu. Bu kokunun üzerine, tenine sinmesini isteyen, mantığına karşı gelen kalbi arzuyla dolmuş, sıklaşan nefeslerinin ardında sakladığı düşünceleri usul usul günyüzüne çıkmaya koyulmuştu. Ihlamur... Onu bu hale getiren sadece buruk bir dal ıhlamur kokusu muydu?❞ °•Crown Leaf Of Wine•° [Series #2] #2 - ıhlamur /040820 🥺

Iki farkli eski mafya sevgilileri olan bi anne... Ve bu iki mafyanin oğluna goz dikmeleri... ............. T: SEN KIMSIN LAN VIRAK BENI!!!! S: Tch tch tch ama boyle yapma bebeğim;) .............. K:Yeni babacığına meraba de minik uzayli T: Ne?! ............... K: Benimsin T: Seninim... 🚫Smut bulunur🚫 Uke: V Seme: Kook

Zaman ilerlemişti. Dünya artık eskisi gibi değildi. Omegaların nesli gün gittikçe tükenmeye başlamıştı. Jeon krallığının ise tek veliahtı Jeon Jungkook' un neslini devam ettirmesi gerekiyordu. Park Jimin ise Jeon Jungkook ile zorla(!) evlendirilmek üzere Park Krallığını terk etmek istemiyordu lakin kendine engel olamayarak bir katilin sevgisine yenik düşmüştü. Hayatının dönüm noktası olan adam dünyasınıda döndürmüştü. ~Omegaverse~ #alfa- 1

"𝐊𝐨𝐫𝐞 𝐇𝐚𝐧𝐞𝐝𝐚𝐧𝐥ığı'𝐧𝐝𝐚 𝐢𝐥𝐤 𝐤𝐞𝐳 𝐛𝐢𝐫 𝐩𝐫𝐞𝐧𝐬, 𝐛𝐢𝐫 𝐞𝐫𝐤𝐞ğ𝐞 𝐚şı𝐤 𝐨𝐥𝐝𝐮." •ℬ𝒾𝓇 𝒽𝓊𝓃𝒽𝒶𝓃 𝒽𝒾𝓀𝒶𝓎ℯ𝓈𝒾𝒹𝒾𝓇 • ©nemesis_t #fankurgu (3) -04.07.2020

JungKook, Taehyung ile olan güzel evliliğini bırakıp gitmişti. TaeHyung ise bunu kaldıracak kadar güçlü değildi.

doğumda annesini kaybeden Deniz ve abileri.Abileri hep onu suçladı ve ona şiddet uyguladı.Babası onu sevmedi fakat ona hiç vurmadı sadece aşağıladı.En sonunda ortaya çıkan gerçek ile bunların hepsi son buldu...

"bana ne zaman araba alacaksınız?" "160 boyunla ayakların pedala yetişmez senin" diyip sırıtmaya başladı. Aman ne komikkkk..... Abilerime çok zıttım. Onlar siyah saçlıydı ben biraz daha kumral sarı gibi bir şeydim. Onların boyu hep 185-190 arasıydı ben 160 boyundaydım. Haksızlık! "küstüm ben size. Hepiniz bir olmuş bana laf sokuyorsunuz" "abiye küsülmez güzelim" Gülümsedim. Harbiden onlara küsülmezdi. Çünkü hem çok tatlılardı hem de bu hayatta bana hem annelik hem babalık hem de abilik yapıyorlardı. Ailemin nerede olduğunu sormayın ben de bilmiyorum. Bana hiç anlatmadılar ben de onları hiç tanımadım zaten.... Ama benim ailem zaten abilerimdi onlar olmasaydı ne yapardım bilmiyorum... 🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹 Yayınlanma tarihi: 2 Mayıs 2019 Not: kitabın bir değişiği daha önceden tarafımca yazılmış olunup 386.000 okuyucuya ulaşmış fakat yine tarafımca silinmiştir. Daha sonra bu hesaba geçiş yapılarak hikaye yeniden geliştirilmiş bir biçimde yazılmaktadır 🥇🥈🥉 #1_Mafya / 17.06.2019 #1_Abim / 17.06.2019

Bazı kızları anlamıyorum "abimden nefret ediyorum" hiç abinin yanında oldu mu, onu sevmeyi denedinmi cevabın hayırsa o zaman abine laf atmayı bırak ve onla mutlu yaşamayı dene emin ol mutlu olacaksın. ŞİMDİ BENİM ABİLERİM LE OLAN HAYATIMA HOSGELDİN ÜSTELİK BENİM ABİLERİM MAFYA

Tamamlandı. Sevilmeyen ve dışlanan Jimin, eşinden ve sürüsünden uzağa kaçar. Jungkook ise peşinden gider ve Jimin'i hayal edebileceğinden daha farklı şekillerde kurtarır. (Küfür ve hakaret içeren yorumlar yapacaksanız lütfen bu fici OKUMA ZAHMETİNE DAHİ GİRMEYİN.) The owner of this story is Rose_gold715 on Ao3.

Mayanın hayatı labirent gibiydi çıkış yolu bulamıyordu. Kendi hayatına yabancıydı çünkü kendi hayatını başkaları yönetiyodu. O daha doğmamışken başlamıştı bu zulüm, önce anne ve babasından ayrıldı sonrada ihanetlerini öğrendi. Kız saftı ,masumdu,korunmasız ve ürkekti bir kelebek kadar hassastı. Adam kardeşi için her şeyini verirdi. Onu korumuştu herşeyden. Kimsenin haberi yoktu ondan ,saklamıştı onu, duvarların arkasına. Dış dünyanın kötülüklerinden korumuştu ama adam bilmiyordu unu en çok yaralayan kendisiydi ,yasaklayarak sakınarak büyüttüğü kardeşini en çok yaralayan kişiydi oysaki... Koşmaya başladım nefessiz kalmak umurumda değildi kaçmak zorundaydım yoksa, yoksa bana da o çocuğa yaptıklarını yapacaklar. Koşuyordum hiç bir şeyi umursamadan arkamda bıraktığım hiç bir şeyi umursamadan düşmeyi, ağlamamı, nefessizliğimi umursamadan. Tek düşündüğüm ne kadar korktuğum ne kadar... çaresiz olduğum. Savunmasızlığım. Bana ne yapacaklardı? O çocuğa ne yapıyorlardı? Neden karnından kanlar akıyordu ? Neden onun canını yakıyorlardı ? Neden ? Neden ? Gülüyorlardı ama neden ? Mutlu olduğunu için mi ama o çocuk ağlıyordu. O anladım hayatın duvarların dışında güzel olmadığını çocukların ağladığını ve onu sakinleştirecek kimsesi olmayışını. Onun için abim bana izin vermiyordu. Ağlamayayım diye canım yanmasın diye. Yalnız olmayayım diye...