Yanımdaki adam her ne kadar yaşamak ve ablamın intikamını almak için ona tutunduğumu sansa da en büyük sebebin Levent Karan'ın kendisi olduğundan bir haber camdan dışarıyı izliyordu. Kartlar yeniden dağıtılıyordu ancak bu sefer kartların dağıtılışını izleyen bir çocuk değildim. Kartları, her adımını kendi için atan bir kadın olarak benim dağıtacağımdan emin olacaktım. Yalancı kuklaların iplerini bir bir kesecektim.

Magia, dört elementin hanedanlıklarla hüküm sürdüğü, Tanrıça ve Tanrıların konuştuğu ve kadim dengelerin çatırdadığı bir diyar. Hanedanlıklar kendi tahtında kadim büyülerle hüküm sürerken bir bilinmeyen diyara gözlerini açıyor. Ne adı var, ne geçmişi ne de kim olduğunu bilen biri ama diyar onu hatırlıyor. Her adımda yeni bir gerçek, her sessizlikte bir sır buluyorlar. Dört hanedan ona şüpheyle bakıyor. O bu dünyanın bir parçası değil, başlangıcı. Ve sonu olacak.

Seneler önce vampirler ve kurt adamlar arasında patlak veren savaşta, yüzyıllardır dışlanan cadılar tarafını seçti. Vampirlere yardım ederek hem ilk kez bir toplumda kabul gördüler hem de kurtların mağlup olmasını sağlayarak Xar'goth kıtasının sınırlarını yeniden ve aşılamaz şekilde çizdiler. Ama Nekrova topraklarında, vampirlerle birlikte yaşayan cadılar umdukları kadar özgür olmayacaktı. Eğer bir vampir ve bir cadı ilişkiye girerse, Ölüm Çemberi Meydanı'nda yakılarak öldürülmeye mahkûm ediliyordu. Ve Melanta'nın damarlarında cadı kanı dolaşıyorken vampir açlığı içini kemiriyordu. O, Nekrova'da yakılması gereken en tehlikeli türdü. Hayatta kalmak istiyorsa, gölgelerde saklanmak zorundaydı.