"Bu o deməkdir ki, mən yoxam?" Özümü ölü hiss etmirdim. Ölü də göründüyümü düşünmürdüm. Şəffaf şüşənin ardındakı reklam lövhəsinin önünə gələnə qədər. Hər şey əks olunurdu bu şəffaf şüşədə, bir tək məndən başqa... Əlbəttə normal olaraq zehnimi minlərcə sual ələ keçirməyə başladı. Bu necə baş vermişdi? Mən niyə ölmüşəm? Nə vaxt? Necə? Harda? Amma bir sualın qarşısında bütün bunlar əhəmiyyətsiz qalırdı. Mən kiməm? Özümü tam olaraq xatırlaya bilmirdim. Görünüşüm və xasiyyətimlə bağlı qırıq-qırıq xatirələr canlansa da gözümün önündə bunlar bir araya gəldikdə bir məna kəsb etmirdi.

Eyni məkanda, eyni zamanda bir-birini itirmiş iki şəxs. Onlar bu axtarışda ən böyük mübarizəni özləri ilə aparacaqlar.

"Dəniz düzdü. Eşitmişəm onun və zülmləri haqqında. Bir ata qızına, öz canına nə edə bilər axı elə şiddətli?" Gözlərimi nə qədər açılırsa o qədər açdım. Necə yəni nə etmişdi? Etmədiyi bir şeymi qalmışdı? Yaşlar yanağımdan süzülməyə başlamışdı. İnanmırdı mənə. -"Nə edə bilər hə? " Yanağımdan süzülən yaşı əlimin tərsi ilə silib belimi Əliyə çevirdim. Əynimdəki qara köynəyin ətəyini qaldırıb barmağımı yara izinə qoydum. "Bax Əli. Yaxşı bax. Bu ağ zəhər çəkib beyni dumanlanandan sonra mismarlı taxta ilə döydüyü yaranın izidir." Birazda qaldırdım köynəyi və digər yara izinə qoydum barmağımı "Bu məni döyərkən itələdiyi zaman, sobaya yapışdığım izdi" bu səfər köynəyin ətəyini aşağı salıb Əliyə çevrildim. Üzünə baxmamaqda qərarlı idim. Köynəyimin çiyin tərəfdən aşağı endirib barmağımı oradakı yara izinə qoydum. "Tikanlı məftillə döydüyü yerin izi"

həyat çox böyükdü bizsə çox kiçik və aciz. Hər birimizin bildiyimiz həyatın gerçək üzü var lakin biz bəzən bu gerçəkləri unuduruq və xəyyalar ardinca qaçmağa başlayırıq təsüfki

-Biri sevdiyiniz insanı incitsə ona edəcəyiniz şeylər heç xeyal dünyanıza da sığmaz.

Yeni insan tipinin yaranması və onların tədqiqindən bəhs edən bir kitab...

Həqiqəti tapmaq üçün elm, əlimizdə olan ən gözəl şeydir

Hər üstün bilən və bacaranın bir üstün bilən və bacaranı vardır. Ən üstün bilən və bacaran isə bilik və bacarığı yaradan - Tanrıdır!

Rollarda Dəniz:Sarışın Yaşıl gözlü 1.70 boylarında çox sevimli və bir o qədər də gözəl olan cavan bir qızdır.Atası və anasını maşın qəzasında itirdikdən sonra bir müddət qardaşı Arazla Xalası və Yoldaşının himayəsində qalmış Onlar da ölkədən çıxıb getdikləri üçün qardaşı və özünə baxmağ səbəbi ilə köhnə evlərini satmış və həm qardaşı həm də özü üçün rahat biryerlərdə yaşamağ isdəmişdir. Ardı isə hekayədə bilinəcək:) Araz:Uşağ olarkən ailəsini itirməsindən irəli gələn psixoloji prablemləri üzündən bacısı Dəniz'ə yük olduğunu düşünər. Ama Dəniz bu düşüncəni onun ağlından çıxarmağ üçün hər şeyi edər. Bir neçə psixoloq və həkim yanına gedən Arazın azda olsa geriyə qalan ömrünü normal insanlar kimi yaşamağa ümidi var. Zeynal:Haqqında ilərləyən bölümlərdə😊

Buda məndən içi dolu olan susqunlara ərmağan olsun.....