Το μακρινό πια 2010, ο Φίλιππος, ένας εικοσιτετράχρονος άνεργος γραφίστας, παραλαμβάνει ένα λάθος δέμα που αντί για τα εργαλεία της δουλειάς περιέχει τα παλιά, σκονισμένα σημειωματάρια μιας άγνωστης που, σύμφωνα με την διεύθυνση, μένει στην άλλη άκρη της χώρας και πολύ πιθανόν τα δικά του πράγματα να βρίσκονται στα χέρια της. Οι ταχυδρομικές έχουν ήδη κλείσει λόγω καλοκαιρινής άδειας, κι ένα τηλεφώνημα από την μητέρα του τον κάνει να θέλει να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Γι'αυτό αποφασίζει να πάρει το επόμενο λεωφορείο προκειμένου να λύσει ο ίδιος το μπέρδεμα. Με το ταξίδι να διαρκεί μια ολόκληρη μέρα, η περιέργεια και η βαρεμάρα τον οδηγούν στην ανάγνωση των δύο ημερολογίων από το ακόμη πιο μακρινό 1997, της Λυδίας Βυρώνη. Έτσι γίνεται μάρτυρας σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα κι όσων δεν έμαθε ποτέ κανείς για αυτόν, καθώς ανακαλύπτει πράγματα για το παρελθόν του που δεν γνώριζε. « Μέχρι να πάψουν να υπάρχουν καλοκαίρια...» - Ένα πάντρεμα Βόρειου και Νότιου Αιγαίου, δύο κόσμων τόσο ίδιων μα συνάμα τόσο διαφορετικών.

«Γι'αυτό θες να βγαίνουμε; Για το σεξ;» ρώτησε και την κοίταξα στα μάτια «Εσύ γιατί νόμιζες ότι βγαίνουμε; Για να σε γνωρίσω και να είμαστε μαζί;» «Σου έχω ανοίξει την ζωή μου και αυτό είναι που παίρνω πίσω; Μόνο σεξ;» «Στο είπα από την αρχή, δεν κάνω σχέσεις... Δε ξέρω τι φαντασιώσεις και όνειρα έχεις μέσα στο μυαλουδάκι σου αλλά ξέχνα τα...» «Πόσο μαλάκας μπορεί να είσαι;» «Ρώτα όλες τις υπόλοιπες πριν από εσένα να σου πουν...» ---- Έχει το φιλτράκι στα χείλη του, έτοιμος να στρίψει τσιγάρο... «Θα σου λείψω καθόλου;» ρώτησα, σπάζοντας την ησυχία Έστριψε το τσιγάρο και με κοίταξε. Ήταν σκοτεινά αλλά έβλεπα τα μάτια του να κοιτάζουν μέσα στα δικά μου... Άναψε το τσιγάρο, τράβηξε μια τζούρα, κοίταξε ευθεία και δεν απάντησε... Ήταν η πιο δυνατή ησυχία και με κάλυψε...

"Δεν υπάρχει κάτι που να πονάει περισσότερο από την μονόπλευρη αγάπη..."

-The only thing he couldn't have was me.- "Κορίτσια, να τος." αναφώνησε και αμέσως μετά αναστέναξε. Χάζευε το αγόρι που όλες οι κοπέλες ήθελαν και λάτρευαν. Το αγόρι που είχε όποια ήθελε, όποτε την ήθελε και όπου την ήθελε. Γύρισε προς το μέρος μας κοιτάζοντας μας με το δικό του έντονο βλέμμα. Μας έκλεισε το μάτι αφήνοντας στο πρόσωπο του να υπάρχει το στραβό χαμόγελο που σαγήνευε κάθε θηλυκό που βρισκόταν στον δρόμο του. Ο Σεμπάστιαν Στάνλεϊ μπορούσε να έχει ότι εκείνος επιθυμούσε. Το μόνο που δεν μπορούσε να έχει ήμουν εγώ. ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~* Η Τζούλιετ Γουέλς διανύει την τελευταία της χρονιά στο Λύκειο Γούντκρικ στο πλευρό της Μπιάνκα Μοντγκόμερι, ένα από τα πιο διάσημα και απρόσιτα κορίτσια του σχολείου αυτού. Μέσα από μία σειρά "τυχαίων" καταστάσεων, η Τζούλιετ θα βρεθεί πολύ κοντά με εκείνο το αγόρι το οποίο είναι ικανό να διαταράξει την αρμονία στην ζωή της και τη σχέση της με τις φίλες της. Όλα μπορούν να ανατραπούν. #2 in Teen Fiction 26.02.2018 #3 in Teen Fiction 25.01.2018 #4 In Teen Fiction 22.01.2018 #5 In Teen Fiction 21.01.2018 #10 In Teen Fiction 13.01.2018 •cover by me

(2025 ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ) "Σε ελκύει το χάος; Ή το ελκύεις;", χάνονταν στο ατόφιο μαύρο των ματιών του. Το χάος σε μαγνητίζει, αλλά δεν είναι απλώς μια παθητική έλξη. Είναι μια φωτιά που καίει από μέσα, μια αδηφάγα ανάγκη να κατανοήσεις ό,τι είναι ακατανόητο, μόνο για να το μισήσεις όταν αναγνωρίσεις την αδυναμία σου να το τιθασεύσεις. «Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, κάηκε όμως σε ένα βράδυ» Ο Κριστιαν και η Βικτώρια είναι καταδικασμένοι να ζουν σε έναν αέναο χορό, που πάντα καταλήγει σε καταστροφή και αναγέννηση. Δεν μπορούν να ηγηθούν μαζί, μα και δεν αντέχουν την απουσία του άλλου. Έτσι είναι εξάλλου η φύση φτιαγμένη. Το φεγγάρι λάμπει μονάχα στο σκοτάδι, ο διάολος ζει στην κόλαση. "Άργησες...σχεδόν πάγωσε η Κόλαση.", ο Διάολος λύγισε, έπεσε στα γόνατα δίπλα στον Κέρβερο που ούρλιαζε, οι δαίμονες αφηνιασμένοι έσκιζαν τον αέρα με τις κραυγές τους. Η μοίρα τους είναι απλή: θα επιλέγουν πάντοτε να πετούν ο ένας δίπλα στον ήλιο, ο άλλος κοντά στην θάλασσα. Ώσπου ένας να πέσει πρώτος. Και τότε ; Τότε...το χάος. "Να θυμάσαι, πιο πολύ και από τη ζωή την ίδια." 2022-2024

She is an angel~he is a devil ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Βρισκομασταν σε αποσταση αναπνοης Μα τι παει λαθος με εμενα....εγω ποτε δεν θα επινα ποσο μαλλον να την επεφτα σε καποιον Ομως δεν μπορουσα να το ελέγξω Πλησιασα και αλλο μηδενιζοντας την αποσταση μεταξυ μας "Δεν θες να μπλεξεις με τον διαβολο ξανθουλα" Ειπε με εκεινη την σεξυ φωνη του "Και αμα θελω;" "Δεν θα υπαρξει επιστροφη" Ειπε ψιθυριζοντας στο αυτι μου "θα το ρισκαρω" Ειπα αλλα δεν ηξερα αν ημουν εγω αυτη που μιλουσε ή το ποτο πηρε το αλαζονικο του χαμογελο Kαι ενωσε τα χειλει μας ---------------------------------------------------------------------- Cover by:LittleBlackBubble62 Ξεκίνησε:23 Μαρτιου 2020 Τελείωσε:4 Φεβρουαριου 2021

*Αυτό είναι το πρώτο μου βιβλίο, οπότε στην αρχή υπάρχουν κάποια λάθη. Κάποια στιγμή θα αρχίσω να κάνω διορθώσεις* Η Ashley ζει στην Νέα Υόρκη με το αγόρι της Stefan... όλα πάνε τέλεια με χέρι που την απαγάγουν... τι θα γίνει άραγε; -«τι περίμενες γαμώ;» Φωνάζει και χτυπάει το χέρι του χέρι του στο τραπέζι «Ότι θα ξαφνικά θα σε ερωτευτώ; Και θα ζήσουμε για πάντα για πάντα μαζί με τα μωρά μας; Δεν θέλω εσένα αλλά το σώμα σου, βάλτο καλά στο μικρό σου μυαλό» ακουμπάει το δάχτυλο του στο κεφάλι μου -«μην με ακουμπάς» του λέω ψυχρά ενώ τα μάτια μου δακρύζουν -θα κάνω ότι γουστάρω με έσενα ⚠️ υβριστικό, βίαιο και σεξουαλικό περιεχόμενο⚠️ H αρχική ιδέα ήταν μιας κοπέλας. Όποτε σε ευχαριστώ❤️ 5/9/2020 10/3/2021

"Αναθεματισμενη γυναίκα" ψιθύρισε ξέπνοος πέφτοντας στα γόνατα μπροστά της. Μερος πρώτο "-Τι σου αρεσει δηλαδη σε μια κοπελα?" Σταματησε να κινείται και σταθηκε μπροστα της. Σκεφτηκε λιγο την απαντηση του. Υστερα χαμογελασε πονηρα "-Να εχει μυαλο,για να της το γαμαω" Μερος δεύτερο Και τότε το κάρμα είπε: "Θα ερωτευτείς κάποιον, αυτός όμως δε θα σε αγαπήσει πραγματικά, γιατί δεν ήθελες να αγαπήσεις εκείνον που ήταν ερωτευμένος μαζί σου." Μέρος τρίτο "Παρατα επιτέλους ! Δεν ωφελεί πουθενά όλο αυτό!Απλως κανε κατι αλλο " "Δεν ξερω αν εχουμε συστηθει.Ειμαι ο Jason Hunter ,ο βασιλιας της μαφιας,δεν παραταω ποτε την πρωτη μου επιλογη malyshka" Don't copy ola-kai-tipota © 2017-2020 Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

[2o Βιβλιο ] Highest Rank in TeenFiction:3th 29/01/18 -Με αγαπας ακομα; "την ρωταω εντρομος απο την ησυχια της . -Μην με ρωτας αν σε αγαπω ,δεν εχει σημασια .Λεξη που την καταστρεψες, δεν εχει πια αξια ."μου λεει ,δινοντας μου μια μονοτονη απαντηση,χωρις ιχνος συναισθηματος . Με αγαπαει; -Εγω σε αγαπω."της λεω προσπαθωντας να την κανω να μου πει οτι με αγαπαει και εκεινη . -Οταν αγαπας ,δεν πληγωνεις .Δεν αδιαφορεις .Δεν τα παρατας .Προσπαθεις .Οταν αγαπας ομως .Με εχεις χασει ,Στεφανε .Εχει τελ-"παει να συνεχισει μα δεν την αφηνω . Την αρπαζω απο την μεση ,φερνοντας την κοντα μου .Το κοκκινισμα στα μαγουλα της ,γινεται αισθητο ,δινοντας μου να καταλαβω οτι ακομα την επηρεαζω . Τιποτα δεν εχει τελειωσει . -Δεν σε εχω χασει ."της λεω αγρια και κτητικα ενω την σφιγγω πιο πολυ πανω μου . -Ασε με ."μου λεει ενω βαραει τα χερια μου προσπαθωντας να με κανει να την αφησω . Ναι τωρα πονεσα . -Εισαι ακομα δικη μου ."της λεω και εκεινη βγαζει ενα γελακι . -Ετσι νομιζεις ."μου λεει ενω πλησιαζει το προσωπο της στο δικο μου ,προκαλωντας με . -Ετσι ειναι ."της λεω και συγκρουω τα χειλη μου απελπισμενα στο δικο της ,δινοντας ενα παθιασμ

Highest Rank:#1 in Teen Fiction. Winner of the #READINT2017 Νο 107:Life is better when you are drunk.??? ****************************************************** -Shimmy,Shimmy Ya,Shimmy Ya ,Shimmy Ya (Drunk)Swalla-la-la,Swalla-la-la(Drunk)... Που στο διαολο ειναι η τουαλετα σε αυτο το club ?? Ωπ!Να και η πορτα .... Ανοιγω την πορτα και Θεε μου ... -Παραδεισος!"καπου στα 6 αγορια αλλαζουν βαζοντας μαυρη μπλουζα... Κοιτα σωματα ,κοιτα φατσες,Κοιτα κατι κοιλιακους..1,2,3,4,5,6...Sixpack.Nομιζω παρα ηπια. ...Εχω παραισθησεις...Κουναω το κεφαλι μου περα δωθε..Δεν γινεται να βλεπω αγγέλους με μαυρα ρουχα.. -Ρε μαλακα ,δεν σου ειπα να κλειδωσεις..Αν μαθει τι καναμε εδω ,την εχουμε βαψει ..."λεει ο ενας και φαινεται πολυ "σκοτεινος". Τι εκαναν δηλαδη;;Πονηρουληδες?? -Σε γκέι επεσα.."λεω ενω χαχανιζω. Μαλλον δεν επρεπε να το πω ...?Τι θελω και ανοιγω το στομα μου ;Ε; Σε ρωταω ;Ναι σε εσενα μιλαω. -Μολις με αποκαλεσε γκέι;;"ρωταει ο πιο σκοτεινός της παρεας εναν που ειναι διπλα του ... -Καλυτερα να αρχιζεις να τρεχεις."μου ψιθυριζει αυτος που ειναι διπλα μου... Ριχνω ενα χαμογελο σε ολα τα παιδια ... -Αντιο.....Φιλενάδες..."χαχανιζω ενω αρχιζω να τρεχω ..??