"Vatan içim ölmek de var; fakat borcum yaşamaktır." Onların gül bahçelerinde kum fırtınaları kopuyor, demir mataralarından şifa akıyordu. Yastıkları küçük kaya parçası, Yorganları koca göktü. Lambaları yıldızlar, Halıları çöllerdi. Hedef kızılelma, ülkü Turan... Hayatını vatanına adamış olan adam varını yoğunu ortaya koymuş, mücadelesini şerefli bir şekilde verirken karşısına hiç beklemediği bir an da aşk çıkarsa... Başı kızıl gevezeyle fena halde belaya girmişken onun için kül olan yalnızca Tomris Bilgen değildi, Umay Gökçe tek bir adam tanımıştı ve onun için yanmaya yemin etmişti.

**Çıplak bir şekilde tavana gözlerimi dikmiş az önce yaşadığım orgazmı düşünmem gerekirken aklımdan bambaşka şeyler geçiyordu. Bu olay beni gerçek hayata bağlayan tek şeydi. Sanırım demeyeceğim çünkü öyleydi. Belki de bu yüzden Arzu'ya katlanıyordum. Onun amacı neydi? Sadece seks olsa benimle olmak istemeye bilirdi çünkü onun hızına ben bile yetişemiyordum. Piraye bir keresinde para için demişti. Durumum annem ve babamdan dolayı iyiydi de ben öyle savurgan biri değildim. Ailem ne kadar para gönderirse alıp cebe atmazdım. Vural'a göre ise doktor olduğumdan dolayıydı. Bu daha açıklanabilir sebepti. Onun çevresinde baya bir ilgi görüyordum. Diğer ihtimali düşünemiyordum zira aramızdaki tuhaf şey kesinlikle aşk değildi. Aşkın yanından köşesinden bucağından bile geçmiyordu. "Bence ayrılmalıyız." Nefes nefese olan kadın tavandan gözlerini çekerek başını bana çevirdi. "Ne?" Çok mu enteresan bir şey söylemiştim? Aslında hiç olmaması gerek bir durumdu aramızdaki.** Çapkın bir doktor, Deli bir kız, Saçma iddialar... Hayallerle gerçekler arasında gerçek bir aşk hikayesi. **BAŞLAMA TARİHİ 09/02/2021

Geçmişten gelen intikam duygusu? Bu uğurda yapılan bir evlilik? Geçmişin acıları üzerlerindeyken mutlu mu olacaklardı yoksa geleceklerini de bu acıya kurban mı edeceklerdi? Ayaz ve Ayşe'nin hikayesi... Bol bol aşk var :) Çok yakında da kitap olacak.

Kendiyle tek bir günü olan Seyla, sırlarını ve o bir günü bu kez biriyle paylaşmayı kabul ettiğinde o birinin neler yapabileceğini de kim olduğunu da bilmiyordu. Kim olduğunu öğrenmek için ise internette adını aratması yeterli olacaktı. Yaşamları internet dizisi olacak kadar şöhret olan bir ailenin, programlanmış bir ürünü gibi yetiştirilmiş varisi Raha Yazıcı, kendi için ilk kez tek başına karar vermişti. Seyla, bu karardan habersiz yasını tutarken bir ev, birçok şeyin kilidi olacaktı.

Adam, ait olduğu kadını bekliyordu ve kendisine ait olacak kadını... Gülüşüne kadar ona ait olmasını istiyordu. Bir kadın geldi... Ve adam o kadına ait olmak istedi, onun da kendisine ait olmasını. İki kalp birbiri için atarken adam kadından uzak durdu, gülüşüne kıyamadığı için... ABİMİN FEDAİSİ'ndeki Emir karakterinin hikâyesidir. Kapak, Ahsen Bayraktar'ın yapımıdır. Başlama tarihi: 22.01.2018 Tayfa #1 - 03.11.2018 Dostluk #1 - 20.12.2019 Reis #1 - 17.01.2020 Herhangi bir kopyalanma ya da çalıntı durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.

Aşk insanı henüz kaçındayken bulur? Aşk ilk görüşte mi olmalıdır yoksa her görüşte mi? Peki ya bir insan yıllar sonra birine aşık olur mu? Leyla illa Mecnun'a, Kerem illa Aslı'ya mı aşık olur? Kerem ve Leyla birbirini sevemez mi? Leyla abi dediği Kerem'e, Kerem kardeş bildiği Leyla'ya aşık olamaz mı? Peki , hayat şartları onları buna zorlarsa? Peki mahalle baskısı onları evliliğe sürüklerse? Hala aşka direnebilirler miydi? Yanlış anda yanlış yerde yanlış kişilerin bir arada bulunmalarıyla gelişen doğru bir aşk... Peki bu aşkın ilk sınavı aynı zamanda son sınavı da olacak mıydı? . . . "Bir de, beni mi çok seviyorsun onu mu sorusunu sorun tam olsun!" diye araya girdi Leyla gülerek. Kerem Leyla ona dönünce gözlerine baktı şefkatle. Miniğiydi Leyla onun. Uzak durmasına hiç dayanamıyordu. "Sormaya gerek yok ki! Tabi ki ben" diye cevap verdi Kerem büyük bir özgüvenle. Leyla kaşlarını kaldırıp 'Öyle mi?' der gibi bakınca Mihriban atom bombasını patlattı. "Kerem Abi ne kadar da safsın, sen şimdi Leyla evlenince de seni kocasından çok seviyor sanırsın." Kerem'in de Leyla'nın da yüz şekli değişti. Hiç bunu düşünmemişlerdi ki. Evet, elbette evleneceklerini düşünmüşlerdi, bu konuda planlar ve şakalar dahi yapmışlardı ama hiçbir zaman sevgi kıyaslaması yapmamışlardı. Böyle bir şeye ihtiyaç duyacsklarını hiç düşünmemişlerdi. Hiçbir zaman birbirlerinden daha fazla sevdikleri birileri olacaklarını da düşünmemişlerdi. Ne Leyla, ne Kerem ne de Rıdvan... Kerem ve Leyla göz göze geldiler. Kerem eliyle saçlarını karıştırırken daha fazla dayanamadı ve aklındakileri diline döktü. "İnşallah evde kalırsın Leyla!" diyip mutfağı terk etti. Leyla şokla Kerem'in arkasından bakarken Mihriban Kerem'in sözlerine öyle büyük bir kahkaha attı ki resmen evde sesi yankılandı. Tüm hakları saklıdır.

Zeynep Çalışkantürk; Okuduğu eczacılık fakültesinin başarılı öğrencisiydi Zeyno hayalleri vardı, iyi bir eczacı olacaktı ve hastalarına elinden gelen en iyisini yapacaktı. O mesleğinde ilerleyip başarılı bir eczacı olmak hayalleri ile yanıp tutuşurken gelecek hiç de onun düşündüğü gibi ilerlemiyordu. Her zaman ki gittiği aile yemeklerin birinde, oturduğu yemek masasında evlenmek üzere olduğu haberini almayı hiç düşünmemişti. İstemiyorum çırpınışlarını duyan bile olmuyor du. Karar verilmişti ve Zeyno İlkeroğlu'ların tek varısı olan Kemal ile evleniyordu. Kemal İlkeroğlu; Uzun zamandır yurtdışında eğitimin almış alanın da masterini yapmış ve İlkeroğlu Holding başına geçmek için geri dönmüştü. Onun gözünde sadece iş hırsı vardı, yıllar önce aşka olan inancını kaybetmişti, masum duygularla sevdiği Carolin onu aldatmıştı. Kadına olan güvenini yerle bir etmişti. Aşka küskün bir adam yirmisinin başında, üniversiteli bir kızla evlenmek üzereydi. Üstelik hiç bir şekilde karşı koyamadığı, koyduğu taktır de her şeyden men edeceğini söylemişti babası. İki delinin birbirine aşkını, okuyacaksınız kah gülecek, kızacak belki biraz da duygulanacaksınız ama Zeyno ile Kemal'i çok seveceksiniz..! Not: Tutkulu Mücevher adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

"Git be kızım. " "Efkan lütfen." Efkan bu defa sert bir ses tonuyla bağırdı sevdiği kıza. "Bitti kızım artık. Bizden bir halt olmaz. Kendi yoluna bak. Benden bu kadar." Arkasını dönüp yoluna giderken ardında bıraktığı enkazın farkındaydı. Ama bakmadı, bakamadı. Yumruklarını sıktı ve iki damla gözyaşı yanaklarını ıslattı. "Seni seveceğim. Bizi ayırsalar da içimden seni söküp atmayacağım. Buna asla izin vermeyeceğim ."

"Sonsuza kadar mutlu yaşamışlar." dudaklarımın üzerine fısıldadığında gülümsedim. Ellerimi havaya kaldırdığımda hafif geri çekilip ellerime bakmaya başladı. "Peki bu güzel masalın adı ne?" "Anne Etkisi." Berra & Barış 281220♡