❝well in this case literally❞ moje zawodzenie i rozwodzenie się nad filmami. czasem ciekawostki. chce gadać ok. okładka nie jest moja. nieregularne. started: 08-03-21 ended: 00-00-00

CHŁOPAKI, NIE SKOŃCZĘ TEGO, PRZEPRASZAM. Czterech bohaterów, cztery rodzaje miłości i cztery rodzaje cierpień. Pośród nich: dym papierosowy, łzy, leki na bezsenność oraz kot. Oto przepis na kolejną tkliwą historyjkę.

Adam nadużywał słowa "cholera". Juliusz papierosów. Zygmunt nie wiedział, co ze sobą zrobić, a Fryderyk przysiągł, że już nie zagra na fortepianie. Cyprian mógł jedynie być dozgonnie wdzięczny niebiosom, że poznał ich tak późno. *** Za okładkę dziękuję cudownej @art-gurl.

Nic nie może być zwyczajne, gdy znajdujesz się w szkole dla artystów, w liceum plastycznym z internatem, a Twoimi kolegami i koleżankami z klasy są najsłynniejsi twórcy ostatnich dwóch wieków, zaś uczą cię dawni mistrzowie. Nic nie może być spokojne, gdy dzielisz pokój ze zbuntowanymi uczennicami takimi jak Frida Kahlo czy Yayoi Kusama, dziwakami z pierwszej klasy typu Williama Turnera lub Vincenta van Gogha, a może nawet Claudem Monetem i jego paczką znajomych dumnie nazywających się impresjonistami. Możliwe, że będziesz musiał znosić trudny charakter Pabla Picassa, outsidera Edgara Degasa, który w tajemnicy jest fanem baletu, czy nawet dramatyczne tyrady i urojenia Salvadora Dalego. Nic nie może być proste, gdy dyrektor to wiecznie bujający w obłokach Leonardo da Vinci, którego nie może znieść Michał Anioł Buonarotti, przypadkiem zajmujący stanowisko wicedyrektora, zaś lekcje prowadzą takie indywidualności jak walczący z nałogami Caravaggio, zubożały i narcystyczny Rembrandt lub przerażający Hieronim Bosch. Jednak w momencie, kiedy mistrz da Vinci znienacka znika, nikt nie ma pojęcia, co zrobić, wśród nauczycieli szerzą się spiski, a wśród uczniów dadaizm, surrealizm, komunizm i inne ideologie przyprawiające profesora Buonarottiego o zawał serca, okazuje się, że codzienność w Domu Barw do tej pory była prawdziwą sielanką. DISCLAIMER: opowiadanie nie ma służyć celom edukacyjnym. owszem, znajdziecie tam nawiązania do prawdziwych żywotów artystów, jak i wiele easter eggów, ale nie doszukujcie się tam niczego naukowego. to po prosty kreatywne wyładowanie osoby spędzającej lata nad nauką historii sztuki. po prostu fanfiction - bo nie da się ukryć, że jestem fanką każdego z opisanych artystów. [okładka - kto inny, jak nie @justi5643?]

Spis seryjnych (głównie) morderców. Ich historie, trochę ciekawostek i czasem sypnę jakimś cytatem, bo czemu by nie. *okładka autorstwa Żmii* *źródła, z których czerpię informacje: strony internetowe (głównie angielskie, bo po polsku nic nie ma) oraz wiedza własna, w tym screeny i zapiski jakichś ciekawostek etc. na kartkach, które są tak stare, że nie mam pojęcia skąd pochodzą* Seryjni mordercy © Venus, 2017

Znajdziecie tu przeróżne ciekawostki na temat artystów i ogólnie pojętej sztuce. Wliczając krótkie biografie, anegdoty i różne definicje. Enjoy the knowledge bitchesssss

jebać przyjaźń z canonem, teraz ja jestem bogiem hetalii. dużo przekleństw i zapominania, jak poprawnie się języka polskiego używa. za to drugie przepraszam, z wprawy wyszedłem.

n. nostalgia for a time you've never known, historia.

Wszystkie pomysły całkowicie wymyślone przeze mnie. Zabraniam kopiowania. (Okładka tymczasowa, chyba)