Lena Aydoğan, gece yarısı sessizce evden adımlayıp dolunay ışığında uçurumdan savrulduğunda nasıl bir evrende gözlerini açacağını bilmiyordu. Ona doğru adımlayan gri kurda bakarken, gördüklerinin kendi hayal gücü olup olmadığını da sorgulamıyor değildi. (İlerleyen bölümlerde yetişkin içerik olacaktır.)

Her belayı kendine çekebilecek potansiyelde olan muhabirimiz ile belalardan hiç hoşlanmayan yakışıklı başkomiserimizin tatlı aşk haberine hoş geldiniz... Işık Yıldız & Atilla

Güz'ün Umuduna Hoşgeldiniz...

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

'Her şey vaktini bekler. Ne gül vaktinden erken çıkar. Ne güneş vaktinden erken doğar. Bekle senin olan sana gelecektir..' 🥀 Muğla'nın izbe bir köyünden çok uzakta.. Büyülü şehir İstanbul'da, Tüfekçi yalısının kapısına bir not bırakıldı... Biz buna Mucize dedik.

|Tamamlandı| Yirmi üç yaşındaydı. Okulunu yeni bitirse de iş bulamamış, evden kovulmuştu. Evden çıkarken annesinin ona yalan söylediğini, dedesinin yaşadığını öğrenmişti. Yıllardır sakladığı kitaplarını satarak kazandığı parayla dedesinin yanına giderken bulmuştu kendisini. Dedesinin onu istemesi için dua etmişti, kucağında etrafı seyreden kardeşiyle. Dayanacak, yardım isteyecek birine ihtiyacı vardı. Yıllardır Isparta da onu özleyen iki adamı bilemeden. Yol boyu endişe içinde kardeşini izleyerek rahatlamaya çalıştı. Biri torununun özlemi ile bir gün belki gelir diye mahallenin kahvehanesinde köyün girişini izlerken bir diğeri onu unutmaya çalışmıştı. Gelmeyeceğine emindi artık. Küçükken onu beklemişti. On dört yaşındayken ona veda bile etmeden giden küçük kıza kızgındı, kırgındı. En çok kendisine kızgındı. Abisi gibi sahiplendiği kız gittikten sonra onu düşünmekten vaz geçmediği, ona olan duygularını yanlış yerlere çektiği için kendisine kızgındı.

Türkiye'nin yetiştirdiği uluslararası ilk kız grubu: Rare Dancers. Ve Türkiye'nin üç büyük takımından biri: Beşiktaş. Bu alakasız ikili hangi noktada birleşir? Hayran kurgu değildir. 03.06.21: Besiktas #1 05.04.21: Kızgrubu #1 29.04.21: Turkish #1 01.04.21: Girls #1 04.05.21: Galatasaray #1 15.06.21: Dance #1 16.07.21: Romantizm #1 17.07.21: Sevgi #1

Kalbim gümbür gümbür atıyor, göğsüm hızlı hızlı yükselip alçalıyorken nefes nefese geriye attım başımı. Kapıya yasladığım başımı ona yer açmak ister gibi sola eğdim, "Kızgınım sana." dedim kulağıma yabancı gelen arzulu bir sesle. Boynumdaki dudaklarına dişleri de katıldı o sırada. Boynumdaki ince deriyi dişleriyle çekiştirdiğinde nefesim kesildi ufak bir an. "Biliyorum," diye homurdandı boğukça. "Ben de kızgınım kendime." Hemen sonra yarım bıraktığı işe geri dönüp bu kez boynumun diğer tarafına gömdü başını. Hiç itirazsız ona ayak uydurdum, ben de aksi yöne doğru yatırdım başımı. Bunlar sonra da konuşulurdu. Önemli olan şu andı. Şu an burada, yanımdaydı ve bu her şeye değerdi... *** Not: Bu hikâye adından da anlaşılacağı üzere Adelya'nın etrafında dönen ve sabır isteyen bir kurgudur. ERKEK BAŞROL ENDEKSLİ BİR HİKÂYE DEĞİLDİR. Bunun bilinciyle hikâyeyi okumanız tavsiye edilir, bahsi geçen her erkek karaktere 'başrol erkek' gözüyle bakmamanız önemle rica olunur. Lütfen 5. bölümde öpüşme, 7. bölümde sevişme, 10. bölümde evlenip türlü kaoslar sonrası ayrılıp ayrılıp birleşme beklemeyin... -Hikâye boyunca yer yer yetişkin içerik olacaktır. -Hikâye tamamiyle şahsıma aittir. Çalıntı durumlarında gereken hukukî işlem uygulanacaktır.

"Gelin düğünden kaçmış" Yaranmış kaostan seçebildiğim tek cümle bu olmuştu. Davetliler olayı kendilerince yorumlamaya çalışıyor, gerçeklik ile en ufak bir alakası bile bulunmayan şeyler uyduruyordular. Her kafadan ayrı bir ses yükseliyordu. Ve herkesin merak ettiği tek bir şey vardı; gelin düğünden neden kaçtı? Yere kadar uzanan gelinliğimin eteğini toplayıp kapısına yaslandığım arabama bindim. Son bir kez başımı çevirip bahçede toplanan davetlilerin yarattığı kargaşaya bakıp gözlerimi devirdim ve gaza bastım. Bir gelin düğününden neden kaçardı? Sevmediği bir adamla evlendirildiği için mi? Yoksa başka birine aşık olduğu için mi? Kendini evliliğe hazır hissetmediği için olabilir mi mesela? Ve ya yapılan düğünü mü beğenmedi? Hayır, sebep bunların hiçbiri değildi. Aylardır organize edilen düğünümden arkama bile bakmadan kaçıyordum. Çünkü... Kapak tasarımı: @BenYengi ❣

"Nefes aldım, herkesin suçu için ben nefes aldım." dedim ve gözlerimi açıp onun katı yüzüne baktım. "Ben sadece o cehennem evden kurtulmak için evleniyorum, bana aynı hayatı yaşatacaksan eğer bırak!" "Ben bir kadına vurmam." dediği anda kapı açıldı. Gözlerimin dolu olduğunu hissedip hızlıca sildim gözlerimi. İçeriye giren abim ve Hakan Bey bana şaşkınca bakarken hiç anlamadığım bir anda Kerim Ali konuştu. "Biz karar verdik." dediğinde abim kaşlarını çattı. "Neye?" diye sorduğunda Kerim Ali'nin arkası bana dönüktü ama dikleşmesinden abime sinirle baktığını düşündüm. "Hafta sonu..." dedi ve bana dönüp bileğimden tutarak beni yanına çekti. "Düğünü yapacağız." dediğinde şaşkınca ona baktım. O ise söylediklerini garipsememişti. Ama ben garipsemiştim; bir erkeğin şiddete başvurmadan koruyuşunu, bileğimi kıracak gibi değil de zarifçe tutuşunu... ~ Kerim Ali & Kumru