O senin çoçuğun dedi kadın... Adam öfke ile benim tek evladım var o da öldü kadın Bu günü unutma ağa ellerinde kendi çoçuğun kanı var sakın unutma diye bağırdı kadın ve yumdu gözlerini. Acımasız bir adam kendi çoçuğunu bile yok sayan kalbine zincir vurmuş gadar bir adam masum güzel bir kız babasın özlemle bekleyen küçük çoçuk... Bir gün sever diye beklen bir adam Sevgiye muhtaç bir kadın küçük bir çoçuk ++++++++++++++++++++++++++++++++++ Kapak tasarımında bana yardımcı olan ve hikayemin kapağını hazırlayan @prazrakk teşekkür ederim ################################### Hikayemin tüm hakları şahsıma aittir noter tarafından adıma onaylıdır çalma yada kopyalam girişim sonunda yasal işlem uygulanacak...,

"madem o aşiretten bu eve kız girmesini istemiyorsun ozaman git bacınla Yusuf ağanın torununu öldür" Babasıda en az Serhat kadar bağırmıştı Serhat öfkeyle merdivenlerden çıkarken Babası arkasından seslendi "Yusuf ağayla konuştum yarın akşam nişan takılacak" Serhat odasına girip kapıyı sertçe kapattı. öyle öfkeliydiki kızgın boğa gibi nefes alıp veriyordu. Kimeydi bu öfke? Bu kızgınlık? Babasına mı yoksa onu istemeyen Hazalamı? Serhat alt üst olmuştu. Odada ne varsa paramparça etmişti. kırıp dökmüştü ama yinede sakinleşememişti Kalbine var gücüyle yumruğunu vurup "çıkar onu burdan Allahım bu acıya dayanamıyorum"diye haykırdı... ******** "Hazal Korkmaz" "Serhat Şah" >BEDEL< ↪Zeynep Esinti↩

Karşısındaki bilmem kaçıncı sorusunu sorduğu psikoloğun sorusuyla genç adamın yüzünde memnun gülümseme oluştu. "Karınızla aranız nasıl?Yani sizin bu durumunuzdan sonra size karşı olan tavırları?!" "Hem uzağız,hem de yakın.Benim bu durumum onun için hiç bir şey.Yine aynı,haraketlerinde:saygılı ve düşünceli.Hiç değişmedi,ama ben değişmesini istiyorum..." Ceyda hanım yeşil gözlerini kısarak karşısındaki gülümseyen hastasına baktı.Bu adamın düşünceleri farklıydı. "Nasıl bir değişim istiyorsunuz?" Bu soruyla genç adamın yüreğine ağırlık çöktü.Yine beynine hücum etti o duymak istemediği konuşmalar.'Keşke' diye geçirdi içinden 'keşke hiç orada olmasaydım...'. O konuşmaları yeniden duya-duya "Ruhen...Kalben...Beni sevmesini istiyorum.." diye acıyla fısıldadı.Belki de imkansızdı bu isteği,ama her şeyden çok bunu istiyordu

Kalpten Gelen 2 Veliaht Kılıçdaroğlu'ların hikayesi.... Bir adam; çocukluğundan beri aşkı,hayranlığı tadan. O kadar acı çekti ki, yüreği buna dayanamadı ve isyan bayrağını sonunda çekti. Lakin dalgalanan bu isyan bayrağı belki de iki yüreği de yakıp kavuracaktı. Bir kadın; çocukluğundan beri ailesine düşkün. Büyükler tarafından verilen bir karar sonrası gördüğü gerçeklerle yeminler etmiş biri İki vücut.... Biri dermanıyla kendisini iyileştirirken, diğeri de zehri sandığı dermanıyla kendisini kaybediyordu.

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Yarım kalan bir sevda masalı. Herkes kendinden, geçmişinden bir şey bulacak bu hikayede. Bazen hüzün, bazen öfke bazen ..... İlk yazılmaya başlandığı tarih 26 Ağustos 2014.

** HER AŞK KENDİ CEHENNEMİNİ YARATAN BİR MACERADIR! ~ AH MARDİN AH, Yakıldı dumanın gönül yataklarına, Ömrün kazıldı töre mezarlarına, Şimdi bu vakitler, Mardin de bir adam gezer toprağına yaş damlar yanağına kan! Gözyaşıyla beler geleceğini ve bekler ona gelecek denileni... Gözlerinin burcundadır daima sevda denilen meret, Ve bekler inatla ilelebet... MIHLI aşiretinin merhametli adamı DERMAN, Düşmanı dostundan çok derler her zaman Oysa bilmezler mi ki yiğit düşmanıyla anılır Ve satılanların dünyasında pes etmeyenler daima kazanır! AH ADIYAMAN AH, Surların ardında gizlenir aşk çoğu zaman, Ve öyle bir aşktır ki bu; Gizli saklı duran tipik, kahpe bir düşman, Ardından vurur kimi zaman! Dilden düşmeyen ahların yüreklerde yankılanan acısının esiri, tutsak beyinlerin gönlü prangalı bilekleri kelepçeli gözleri kör mahkûmusun! Diyeti ödeyen ama hiç niyetiyle ölmeyen analarını hiçe sayan çocukların babası, Gözlerine sürme niyetine kan çeken kızların anasısın, Adamlıktan noksan yüreksiz erkeklerin var eşiğinde, Sevdalarını gönüllerince yaşayamayan âşıkların var kalp beşiğinde, Uzaktan bakınca.... Ama biri gezer Adıyaman sokaklarında, O adam ki sevdanın dili olsa da yazsa onu, Yüreğindeki kimsesiz jargonu döküp racon kesse keşke, Belindeki silahtan önce insanlığı konuşsa yine, Attığı her adımla yeri göğü inletse, Geçtiği sokakların selamını cebinde taşısa, Vardığı her köşe başında merhametini dağıtsa tüm kahpe zihniyetlere, Ah Adıyaman Ah, İşte böyle birini sakladın koynunda bunca zaman, Yolundan alacaklı bir yolcuydu diye mi bunca acın bunca çaban? Dağ gibi yalnızlıklardan düşürdün alazlı bir sevdaya, Eline kan sıçradı ARAF'ın, gözlerinin bebeğine ölüm! Söyle şimdi bize hangi vakit alınır ki öcün? ~ HER MACERA AŞKIN ADIDIR! **KİTAP O

ELİF ve SELİM Sevildiğinden habersiz olan bir kız.... Sevdiği kızla evlenmek için kız kardeşinden dahi vazgeçen bir adam.... ©Tüm hakları saklıdır

'Genel Kurgu da 2' "Sana bu evde ne huzur var ne de sevgi!" diye kükredi adeta. O anladım ki hayatım boyunca sevilmemek benim kaderim olacaktı. Hiçbir beklentim olmayacaktı insanlardan. Çünkü kimsenin bana verebileceği sevgisi yoktu. Gözümde ki yaşı o bakmıyorken sildim gizlice. Güçsüz olabilirdim ama bunu onun görmesine gerek yoktu. "Kimsenin sevgisine ihtiyacım yok. Ben sevgisiz yaşamayı çoktan öğrendim." dedim. Ve kapıdan çıkmak için rakamı dönmüştüm ama kolumu tutup beni kendine çevirdi ve kapıya yaslası. Şimdi bir eli kolumda, vücudu bana çok yakındı. Öfkeli yüzü o kadar yakındı ki sert nefesleri yüzüme vuruyordu. Kapıyla onun arasında sıkışmıştım. "Sen yaşamayacaksın Asmin. Sen bu evde her gün öleceksin!" 03.11.2016..

Başkalarının hatasının bedelini ödemek zorunda kalan iki kişi. Masum bir kız , hayata öfkeli bir genç. Bakalım Şilan Kadimin duvarlarını yıkabilecek mi?