Basit, tekdüze bir hayatı vardı. Bunun pek de hoşuna gittiği söylenemezdi. Tam da hayatının monotonluğundan şikayetçi olurken bir zamanlar hayatının aşkı olan adam, tuhaf bir teklifle hayatına dadanmıştı. Fakat... Aslında... Herkesin kendine sakladığı bir "aslında" cümlesi vardır. Büşra Köprü

Elmalı Turta Krem Şanti Sufle Tiramisu Kağıt Helva Çelik Ailesi devam öyküleriyle beraber artık raflarda... Büşra Köprü

BİRCE; Modern zamanın romantik klişeleri içine sıkışmış bir kadın. ARAS; Kendi doğrularıyla yaşayan, farklı bir adam. Yüksek Ökçeler yenilenmiş haliyle sizlerle!

Omuzlarım yenilgiyle düşerken gözlerimi kapıyorum. Sevdiğim adamı düşünüyorum. Bana şefkatla, merhametle yaklaşan adamı. Dokunuşunda her zaman incelik barındıran, etrafında olduğuma bir türlü inanamayan o adamı. Hiçbir zaman bağrıma basamadığım, doya doya sarılamadığım, öpüşünde kaybolamadığımı. Yaşlar yüzümü ıslatmaya başlarken derin bir nefes alıyorum. Gözlerimi açmayı sonsuza kadar reddetmeyi ölesiye isterken canavarlardan ve savaşlardan korkmayan biri olduğum aklıma geliyor. Ulaş'ın yokluğu, gidişi, yanında götürdüğü. Bütün bunlar gözlerimi açtığım anda göğsüme baş edilemez bir ağrı olarak çöküyor ama derin bir nefes alıyorum. Her şeyin devası olacakmış gibi bir tane daha. Ellerimin tersiyle gözlerimdeki yaşları silerken ona söylediğim şeylerde en ufak bir yalan barındırmadığımı hatırlatıyorum kendime. İstediği kadar kaçsın, küçük zaferlerin, reddedilmiş yenilgilerin koynunda kendini saklasın bu ihtişamlı zaferin; yenilmiş dahi olsam gücünün sonuna kadar savaşmış olmanın verdiği görkemin sahibi her zaman ben olacağım. *laviniapiaf'a ithafen.

Yerim.

Tatlı Rüyalar'dan tanıdığımız Alihan ve Özge'nin kızının hikayesi.

Aşkı yaşamak için o kişiye yakın olmak mı lazım? Yüzünü hiç görmediğiniz birine aşık olabilir misin? Sesini duymadığınız, hatta kim olduğunu bile bilmediğiniz birine? Aşk, imkansız kelimesini sevmez...

[Aşkın Tatları Serisi - 1] Bir lezzet düşünün. Biraz yaramaz, boyuyla romantikliği doğru orantıda, yaptığı birbirinden leziz yemeklerle birlikte parmaklarınızı da yiyeceğiniz bir adamı alın, bırakın içine. Yanına da bazen tutamadığı bazen de açamadığı dili olan, minyonluğuyla kombinlediği kıvırcık saçlarını sevimli utangaçlığıyla savuran tatlı bir kadını harmanlayın. İki adet bisikleti de eklemeyi unutmayın tabi ki bu muhteşem lezzete. Ve tabi yanlarına da sevgili edasıyla sahiplenen kıskanç bir köpek ile prenses edasıyla süzülen uykucu bir kedi... Eh, biz adına Orta Şekerli diyelim ama bol şekerli olsun içi!

Geçmişin izlerini silmek kolay değildir. Mahir, üniversite yıllarında reddettiği Zeynep'le yıllar sonra bir görücü usulü tanışmada karşılaşır. Ancak Zeynep'in artık ona karşı hiçbir şey hissetmediğini fark ettiğinde buna çok şaşırır. İçindeki boşluk onu geçmişin karanlık köşelerine sürüklerken pişmanlıklar ve unuttuğu duygularla yüzleşir. Zeynep'i kırdığı, ona zarar verdiği için vicdanı hiç susmaz. Ama her şeyin telafisi var mıdır? Mahir, geçmişiyle yüzleşirken Zeynep'in kalbini yeniden kazanabilecek mi yoksa kaybettiği bir sevgiyi sonsuza kadar terk mi edecektir?

"Partnerini almamda bir sakınca var mı?" Gülümseyerek başını salladıktan sonra yavaşça Oktay'ın kollarının arasından çıktı. Ezel'le - Nazenin Hanım'ın ortanca kızıydı - Oktay'a dans etmeleri için daha fazla alan bırakmak için geriye doğru bir adım attığında sırada beline dolanan kolları hissederek durakladı. Korkuyla tuttuğu nefesini bakışları patronuyla karşılaştığında sessizce dışarı salarak titreyen kirpiklerini yere eğdi. Adamın avcunun içindeki elinin terlediğini hissederken dik durmaya çalışarak diğer eliyle omzuna tutundu. Dermanının yavaş yavaş vücudunu terk ettiğini hissediyordu. Adamın bir çift su damlası gibi berrak duran gözlerine bakmamak için yüzünü yere eğmiş, gözlerini görüş alanındaki gömleğin düğmelerine dikmişti. Kalbinin ritmini şaşırmasına neden olan heyecana daha fazla dayanamayacağını hissederek derin bir nefes aldı. "Kartal Bey, bence..." Kadının yere eğdiği yüzüne dikkatle bakarak "Ne oldu?" diye sordu adam. "Bu kadar yetmez mi?" Adamın sessizliği, kendini devam etmek zorunda hissetmesine neden olurken sesindeki titremeyi kontrol altına almaya çalışarak devam etti. "Ayağınıza falan basarım şimdi, neme lazım." Kartal ucu gamzesine değen bir gülüşle başını salladı. "Sakarlık seviyeni göz önüne alırsak..." Nilüfer durumu kabullendiğini anlatmak istercesine iç çekti. "Ne yapalım, kısmet." Kadın belinden onu kavrayan kolun sıkılaştığını hissederek nefesini tutarken adamın yüzünün kendisine doğru edildiğini fark etti. Nafile bir çabayla bir kez daha yutkunmayı denerken Kartal'ın fısıltısı kirpiklerinin ucuna değin ulaşarak tüm benliğini titretti. "Kendini müziğe bırak."