İKİZİM SAĞ OLSUN' nun devamı... Küçük bir aksilikten dolayı hesabım silindi. Yani bu kitabı okumadan önce 'DGEGH123' profilinden kitabı okuyun sonra burdan devam edin...

Eğer sevdikleriniz yanınızda değilse bir yeriniz kanar, acır yanar... Bir süre sonra alışırsın ama o devam eder. Artık eskisi gibi değilsinizdir. Yalnızsınızdır. Güçlüsünüzdür. Eskisinden daha çok kendinize güvenirsiniz. Çünkü böyle olmak zorundasınız. Başka bir yol göstermez hayat. Daha iyi daha güçlü olmazsanız hayatınız elinizden kayıp gider. Annem ve babamdan sonra bu dünya da ne olursa olsun yalnızdım. Akrabalarım ve arkadaşlarım vardı ama bir aile değillerdi. Güçlü olmak zorundaydım. Güçlü ve hırslı. Yoksa kinin ve yalanın olduğu bu dünyada ayakta kalamazdım. Zaten amcam gibi bir varlıkla baş ederken bir de kalbimin ritmini değiştiren bir adam vardı. Ayaz. İsmi gibi soğuk. ve aynı zamanda kaba bir yanı da vardı. Ama derin bir üzüntü sonucunda bunların olduğu belliydi. O mutlu olmalıydı ama bundan kaçıyordu. Bunca zaman hayatını esir alan üzüntüye alışmış bir bağımlı gibiydi. Ona uzatılacak yardım elini istemiyordu. O alışmıştı üzüntüye ve onu esir alan bu duygudan kurtulmak istemiyordu. Ben Gizem YILMAZ. Bense kendi yarasına merhem olamamış bir zavallı gibiyim. Onun karşısında ne olursa olsun zavallıyım. Etrafıma ördüğüm kalın duvarları zırhları ona karşı kullanamayacak bir zavallı. Onun varlığıyla mutlu olan bir zavallı. O üzüntüye ben ise ona bağımlıydım. Ve ortak paydamızda bundan kurtulmak istemiyorduk.

*** Bir yerde okumuştum.Unutulmaz alışılır yazıyordu.Ve ben aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen ne unuttum ne de alıştım yokluğuna. Bizim hikayemiz yolunu bulmaya çalışan iki kalbin hikayesiydi... *** İyi okumalar... Not-İlk hikayem ve telefondan yazıyorum arkadaşlar.Pişman olmayacağınıza eminim.Herkes bir şansı hak eder sonuçta. ;) 06/12/2018 #gitme 1. sırada 🌹

Önümde bir uçurum, bense o uçuruma koşan yolcu... Hayatın acımasız, karmaşık olan yollarına hapsedilmiş yabancı. Ben Ela KARAMAN, benim hayatım mükemmel değildi; kimin mükemmel ki? Annem bizi doğum da terketti ne kadar istemesede... Peki ya Efe. Efe KARAMAN ikiz kardeşim, dakikalar büyük; abim sevgilim... Ona olan sevgim bitmez ama kırgınlığım... O da terketti, ama annem gibi değil isteyerek terketti. Söz verdi seni bırakmayacağım dedi ama beni uçuruma yönlendirdi. ACIMASIZCA!!! *** Bu, birbirlerine sevgilim diyen ikizlerin hikayesi

Siz hiç sevdiğiniz aşık olduğunuz insanı kendi ellerinizle toprağa verdiniz mi? Ben verdim, canım acıya acıya, içim kan ağlaya ağlaya gömdüm. Onunla birlikte o gün o toprağa kalbimi de diri diri gömdüm. Ta ki onu görene kadar; o kadar tanıdıktı ki kalbi bana erik gözlümü kendi elimle gömmesydim o der peşinden giderdim....

Bir hastalık ansızın sizi uykuda yakalayıp öylece yaşamınızı anlamsızlığa boğabilir miydi? Peki anlamsızlıkta anlam aramak bir denizin dibindeki kum taneleri arasında ufacık bir boncuk aramayla ne kadar eş değerdi? Mira 20 yaşında uykuya dalıp 26'sında uyandığında tüm bu soruların ana kahramanı haline gelmiş,evli ve bir çocuk sahibiydi. İşin en sinir bozucu yanı, hafızası sadece 6 yıl öncesini hatırlıyor ve bu yeni uyandığı hayatına bir yabancıydı. Kapak Tasarımı: @bsudeee Başlama Tarihi : 09.11.2016 Genel Kurgu #30: 24.12.2016

Hayat bana borcun var... Mutluluk... Huzur... Sadakat... Sevgi... Bir Aşk borcun var... Hayat,bana bir "HAYAT"borcun var...