Kaderinden kaçabilir mi insan?

Merhaba ben Doğa ve babam ölünce abim beni İzmir e düşman şirket yüzünden sürgün etti. Ama belkide beni korumak yerine onların kucağına attı belki de aşkın... Bana zorla sahip olmuştu. Bana emrediyordu. En çok korktuğum şey ise onunla zorla evleneceğim gerçeğiydi.

Kendi hayalleri için de yaşayan bir kızın bir anda hayalleri nasıl yıkıla bilir? zoraki bir evlilik yüzünden hayatı mahvolan bu kızın hikayesi... peki bu kız sapığa aşıkmı olucak hep beraber göreceğiz

-"Aramızda olan önemsiz sayıları umursamadan senin olmak istiyorum." 18.02.19 "Anlamayanlara ve anlamak istemeyenlere dip not ; bu bir yaş farkı hikayesidir. Yaş farkı günümüzde olan 6-7 yaş gibi sıradan bir fark değildir. İdrak edecek olgunluğa erişmemiş okuyucular lütfen hikayeyi okuyarak değerli vaktinizi harcamayınız."

-İste ya da isteme duyguların önemli değil benim olacaksın -Ne saçmalıyorsun sen dediğimde üzerime gelmeye başladı -Emin misin gücümü bilmiyorsun BENİMSİN !

.

Tenim göz yaşlarıyla sırılsıklam oldu.Çenesinden veda ederek ayrılan her gözyaşı, göğüslerimin arasından süzülüyor. Yavaşça omuzlarından tutup bedenini vücudumdan ayırdım. Buğulu gözleri ve nemli kirpikleri güzelliğine güzellik katmıştı. İki elimle yanaklarından tuttum ve hafif tebessümle alnına küçük bir buse koydum. Dudaklarım tenine değdiğinde sanki sanki alev almıştı. Belime doladığı kollarını alıp yanaklarında duran ellerimi tuttu. Ona baktım uzunca. Öyle bir haldeydik ki ikimizin dilide mühürlüydü sanki, anlatacak onca şey olmasına rağmen sessizce birbirimize bakıyorduk. Dudaklarım kurumuştu, hafifçe ıslatıp kulağına zar zor fısıldadım. -Seni çok aradım ama bulamadım. Gözlerinde dünyamı saklayan kadın. Geç geldin ama hoş geldin. Bana o kadar manalı bakıyordu ki kaybolmuş gibi hissediyordum. Herkesin bize baktığını bile fark edemedim. Gözlerime baktı ve zorla dudaklarını açıp bir kaç cümlede o fısıldadı yüzüme doğru. -Seni hep merak ettim. Aradım ama bulamadım. O kadar özlemiştim ki seni. Her esen rüzgara ben senin adını fısıldadım. dedi Nefesim ritmini kaybetmişti, kalbimse fazla hızlıydı. Ellerimle bedenini sardım. Oda kollarını sıkıca belime doladı ısısını, tenini, özlemini hatta avuçlarında ki çizgilerini bile hissedebiliyordum. İkimizinde gözlerinden düşen yaşlar vardı, belki yılların özlemi gizliydi onlarda belkide kavuşmanın huzuru. Ve son cümleyi ben kurdum. -HASRETİNLE ERİDİM AMA VUSLATIN İÇİN ÖLMEDİM. GÜZEL KADIN TEKRAR HOŞ GELDİN...

© Bütün hakları saklıdır Bir yabancıya aşık olup biz olmak o kadar zor mu? İLK'İM DEĞİLDİN SON'UM OLDUN!..

" Sen benimsin " dedi mavi gözlerini gözlerime dikerek. " Ne olursun bırak artık gideyim. Daha ne kadar yanında tutacaksın beni? " Saçlarımdaki eli yavaşça boğazıma gitti. Tek eliyle boğazımı sıkarken diğer eliyle duvara yumruk atmıştı. " SEN BENİMSİN!! "