Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Veda Caddesi'nin devamıdır.

054** : Şu an durduğun yerden kendini atmak istiyorsun değil mi? Eva : Sapık mısın? 054** : Seni kurtarmak istiyorum. Eva : Sikimde değil. 054** : Yok da ondan. Eva : Sizinle uğraşamam şu an. 054** : Başka kim mesaj atıyor? Sizinle derken? 054** : Engelle hepsini çabuk. Eva : Uğraşamam. Eva : Haklı hepsi. 054* : Onlar piç kurusu ergenlerden başka bir şey değil. 054** : Senin yaşadıklarını onlar yaşasaydı şimdiye 3.000 kere İntaar etmişlerdi. 054** : Sen şu an gök gürültüsünü gözlerin kapalı dinliyorsun. Onlar kulaklarını tıkıyor. Eva : Bende korkuyorum gök gürültüsünden . Sadece... Eva : Ellerimi kulaklarıma götürecek halim yok. (Görüldü.) Birden kulaklarımda bir sıcaklık hissettim. Birisi kulaklarımı kapatmıştı. Gözlerimin dolmasına şaşırmıştım. Ağlamayı aylar önce bırakan biriydim ben. "Senin halin yoksa. Ben kapatırım kulaklarını." Elleri her ne kadar kulaklarımda da olsa sesini duyabilmiştim. Sigara kokuyordu ve toprak kokusuyla birlikte mükemmel bir his veriyordu. "Kapını iyi kilitle bundan sonra." ...................................................... Kapak tasarımı bana aittir...

On sekizinci yaş gününde tanımadığı numaradan gelen mesaja cevap veren bir garip genç kızın hikayesi. Mesajı atanın kim olduğunu ve neler yaşanacağını öğrenmek ister misin? Öyleyse okumaya başla! *Mizah #1 (14.04.2018) *Kısa Hikaye #1 (28.08.2018) *Romantizm #1 (17.06.2020)