"I ty możesz doświadczyć świątecznego cudu!" Marnie usłyszała z radia, wcinając kolejną miseczkę czekoladowych płatków. Nie zastanawiała się zbyt długo, złapała za telefon dziadka, przypominający bardziej cegłę z antenką, niż urządzenie, z którego można było wykonać jakieś połączenie i wykręciła numer rozgłośni. - "Halo, pan z radia? Chciałam zamówić cud." ----- Świąteczne opowiadanie pisane w kolaboracji z @zielonamisia! ---- Drugą część, o wdzięcznym tytule "przez Twe oczy zielone", o początkach Louisa i Ivy przeczytać możecie na profilu @zielonamisia! A dalszy ciąg "Halo, Pan z radia?" już wkrótce! :)

Trzecia część fanfiction "Jak minął twój dzień", które znajdziecie na moim profilu!

Kiedy twoje życie przebiega stałym, niczym niezakłóconym rytmem, nie zastanawiasz się nad jutrem. Żyjesz chwilą, cieszysz się wolnością. Kiedy twoje życie z góry skazane jest na szybki finał, chcesz jego ostatnie momenty przeżyć jak najlepiej. Chcesz skorzystać z tego, co Ci pozostało. Nie myślisz nad konsekwencjami. Robisz. Nie żałujesz. Kiedy twoje życie dobiega końca, cieszysz się z chwil spędzonych z rodziną. Cieszysz się, ponieważ mogłeś przeżyć je przynajmniej w niewielkiej części, którą sobie zaplanowałeś. Kiedy twoje życie się kończy, pozostawiasz po sobie pustkę i cierpienie, skazując na nie swoich najbliższych i tego jedynego człowieka, którego pokochałeś całym sobą. Uwaga! Mogą pojawić się wulgaryzmy i sceny +18, czytasz na własną odpowiedzialność. copyright © londonslove_ : 2014. Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, publikacji i modyfikacji materiałów pochodzących z tego opowiadania, bez wcześniejszej zgody autora. Wszelkie podobieństwa do innych opowiadań są przypadkowe. Okładka wykonana przeze mnie. TO NIE JEST TŁUMACZENIE

Tak, straciłam ojca i był on najlepszym mężczyzną na świecie. Tak, mam macochę, która jest wiedźmą i jej żarliwie nienawidzę. Tak, mam dwie siostry przyrodnie, które są wrzodem na tyłku i które straciły swoje mózgi, gdy były małe. Tak, moje życie jest wyjęte z cholernej bajki, ale wiecie co jest pominięte? Pieprzony Książę z bajki! Gdzie on jest? Nieosiągalny! Możliwe, że tańczy w jego domu z głupią i pustą Barbie. Dupek. Kto go, w ogóle potrzebuje? Na pewno nie ja. Jestem prawie Kopciuszkiem, ale możesz mówić mi Ella.