Gecenin bir yarısı nereye olduğunu bilmeden saatlerce yürüdüm. Kalbim acıyordu. Beni bu saatte yürüten derdin ne olduğunu kime anlatacaktım? Yüzümde ki yaşları sildim. Sonra bir çıkmaz sokağa girip duvar dibine çöktüm. Neden ben, neden? Bu sorunun cevabı artık önemsizdi. Tıpkı yaşadıklarım gibi Pantolonumun cebinden telefonumu çıkarıp arayacağım kişinin ismini bulup hemen aradım. Bir kaç defa çaldıktan sonra o uykulu sesi duydum. "Mahur Üsteğmen!" "Ben karar verdim komutanım gideceğim " "Doğru bir karar verdin. O zaman İstanbul için tayin işlemlerini başlatırım " "İstanbul değil komutanım. Afganistan'a gitmek istiyorum" "Ne diyorsun Mahur, ne Afghanistan'ı?" "Görev yerim Afganistan olacak. Yoksa orda kalmaya devam ederim" Telefonun diğer ucunda bir süre ses gelmedi. "Emin misin?" "Eminim komutanım. Lütfen buralardan temelli gitmek istiyorum." "Peki üsteğmen halletmeye çalışırım. " " Sağolun komutanım " Kapanan telefonla birlikte gözlerim ellerime takıldı. Sağ elimin üstü hep yara olmuştu. İşte onun istediği gibi gidiyordum. Ben MAHUR AKINCI buralardan gidiyordum. Ve bana yapılan bu ihaneti asla unutmamak üzere her şeyi geride bırakıp gidiyordum. Kitap kapağı sevgili ablam @sehrialem tarafından yapıldı. Emeğine sağlık ablacım ❤❤ ...... Deli Timur kitabında ki Timur yüzbaşı ve Esma Teğmenin kızları Mahur'un hikayesi. Kitaplar birbiriyle bağlantılı değil. İstediğiniz kitaptan başlayarak okuyabilirsiniz

Elif 21 yüzyılda yaşayan, hayatında sadece nenesi olan yalnız ve depresyonla mücadele eden bir hemşireydi. Bir gün nöbetteyken cok sevdiği bir hastasını kaybetti. Bunun üzüntüsü ile başa çıkmaya çalışırken ansızın kendini 13. Yüzyılda buldu. Hayat Elif'e acımasız sürprizler hazırlamıştı. Ve bir de AŞK. Elif 13. Yüzyılda aşkı bulsa bile o zamanda yaşaması mümkün müydü?

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri'nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir'in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

Şair demiş ya " Der misin ki bir gün inşallah çok bekletmedim seni." Şair demiş ya " Herkesin gidecek yeri vardı. Ben kalktım SANA GELDİM." Herkesin kendinden birşeyler bulacağı bir kasaba. Adı yok, adını sen koy... Beklesem gelir mi diyeceğin kişi, sen sabret nasibinse gelir... Gidecek yerim yok kime gideyim dediğin anda, nasibin seni beklediğini unutma... "Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya söz ver. Toprak olup seni başının üstünde taşıyan bulunur..." Mevlana İlk yayınlanma tarihi : 06.02.2022 Son yayınlanma tarihi: 14.03.2023 Dini 1.sıra ( 05.03.2023) ⚘️ İyilik 7.sıra ( 05.03.2023) ⚘️

Bedenim tir tir titremeye başlamıştı. Gözlerim dolmuş neredeyse ağlayacaktım. Etrafta yeni yeni fark ettiğim geçmişe ait şeyler vardı. Tabelalar, arabalar, insanların üzerindeki kıyafetler bile... Kaza yaparken duyduğum gibi bir korna sesi duydum, acı bir fren sesi. Bu sefer gerçekten öleceğimi düşündüm. Ta ki belimden tutulup çekilene kadar. Kalbim daha önce hiç deneyimlemediğim kadar hızla atıyordu. O kadar hızlıydı ki göğüs kafesimde bir delik açacağını düşündüm. Avuç içlerimin arasında az önce beni ölmekten kurtaran adamın gömleği vardı. Gözlerim kapalı, başım ise göğsüne yaslıydı. Burnuma dolan sigaraya karışmış çam kokusu beni sakinleştirirken adrenalinin etkilerinin yavaş yavaş bedenimi terk ettiğini fark ettim. İnsanların bağırtılarını duydum. Sanırım az önce beni neredeyse ezmekte olan adama bağırıyorlardı. Göğsüne yaslandığım adamın sesi de onlara karıştı. Başımı kaldırarak ona baktım. Göz göze geldiğimizde zamanın durduğunu hissettim. Hayatını ve gerçeklerini araştırmak için aylarımı harcadığım adamın kollarındaydım. Kenan Mollaoğlu'nun kollarındaydım! * Araştırmacı gazeteci olan Liya Meryem Başer, üzerinde çalıştığı makalesini teslim etmesi için yirmi dört saatten az bir süresi vardı. Ancak aklına oturmayan ufak bir nokta, onu o makaleyi yayınlamaktan alıkoydu. Ofisinden ayrıldığı o fırtınalı gecede bir kaza yaparak geçmişe gittiğinde ise onu bekleyen kaderinden tamamen habersizdi. +18 içerik mevcut

Korkusuz göz pek bir Asena o sevgilisi silah evi Vatan. Gelin daha yakından bakalım bu kızımızın hayatına. 🧡

☘️TAMAMLANDI☘️ "Yanında olduğum sürece ışığın eksik olmayacak küçüğüm, söz." Küçük bir kızın hayatını kurtaran asker sevdası.☘ Başlangıç Tarihi = 24.06.2023 Bitirme Tarihi = 15.05.2025

[TAMAMLANDI] "Bazı vedalar, yeni bir hayatın davetiyesidir..." Aldatıldığını öğrendiği an, dünyası başına yıkılmıştı belki de... Kalbinde bir enkaz, valizinde kırık hayallerle -doktorluğuna devam etmek için- Sakarya'ya doğru yola çıktı. Yeni bir şehir, yeni bir görev ve yeni bir sessizlik bekliyordu onu... Ama hiç beklemediği bir yerde, asker üniformasıyla sessizce hayatına giren biri, ona yeniden güvenmeyi, sevmeyi ve kendini bulmayı öğretecekti. Peki kalbi bir kez kırılmış bir kadın, ikinci bir şansı hak ettiğine inanabilir mi?Yaralı kalpler bir araya geldiğinde, aşk yeniden filizlenebilir miydi?.. ❤‍🩹 °Başlama tarihi; 13/10/23°

TAMAMLANDI. (Düzenleniyor.) Vatanı için kendini feda edecek bir kız düşünün. Karaca Yavuz. Bir de; Mardin'in en büyük aşiretin'in ağa'sı olan. Azat Karahanlı. Başlasın ozaman onların hikayeside... (Yazım hataları vardır.)

"İMAM HATİP Mİ?" "Amca,ben imam hatipe falan gitmem!Ya ben Allah'a inanmıyorum bile doğru düzgün nasıl gidebilirim?" Amcam sinirle oturduğu koltuktan kalktı ve yüzüme türkürüklerini saçarak konuşmaya başladı,sinirden kıpkırmızı olmuştu.Yengem ise mutfağın kapısının önünde bizi izleyip sinsi sinsi bakıyordu. "Ne yapabilirim?İllede okuyacağım diyorsun.Seni karakollardan topladım.Daha 18 olmadığın için ve çok fazla içlerinde değilsin diye bıraktılar seni,kaç okula sorduk sende gördün almıyorlar.Zaten bu okula da yetim olduğun için, acıyıp aldılar." Dinsiz bir kızın İmam Hatibe gittiğini hayal edin. Tuhaf öyle değil mi? O zaman buyrun okumaya devam edin.