Lina arkasına dönüp baktığında onu bıraktığı yerde dizlerinin üzerine çökmüş, kendisine baktığını gördü. Aralarında bir hayli açılmış mesafeden dolayı yüzünü net göremese de toprağa bulandığını ve bakışlarındaki hayal kırıklığını seçebiliyordu. Kalbinde hissettiği acıyla tüm gücünü bacaklarına yükleyerek koşmaya başladı. Ta ki sesini duyana kadar. "Zarar görmene izin vermeyeceğim. Güven bana!" . . . 🌿(30 Ağustos 2017)

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

Prenses Alita Waldorf, Kral Hagen'ın hayatta kalan tek kardeşidir. Toplumun ondan beklentisinin aksine, hayır işleri ilgilenip çocuk doğurmak yerine siyasetin içinde olan prenses yirmi beş yaşına geldiğinde ağabeyi Kral Hagen onu uygun bir soylu ile evlendirmeye karar verir. Güce ulaşmaya çalışırken ona ayak bağı olmayacak, genç ve tecrübesiz bir adamla evlenmek isteyen hırslı Alita, Hallstein ailesinin yirmi yaşındaki en küçük oğlu Alois Hallstein'ı kendine eş olarak seçer. Tam bu noktada, hayatını kusursuz bir düzene soktuğunu düşünürken ağabeyi Kral Hagen sebebi bilinmeyen bir hastalıktan dolayı aniden ölür ve henüz sahip olduğu kusursuz hayatı alt üst olur. Keskin kişiliği sebebiyle halihazırda düşmanları olan Alita, peşini bırakmayan sırları ile kendini bir anda taht mücadelesinin içinde bulurken kime güveneceğini bilemez. Fakat içten içe her zaman arzuladığı güç için gözünü karartırmıştır ve bu yoldan dönmeye niyeti yoktur. * * * Amcası Gustav ile dairesindeki şöminenin karşısına oturan Alita dalgın gözlerler yanan ateşi izliyordu. Dışarıda, adeta bardaktan boşalırcasına yağan yağmurun sesi alevlerin arasından yükselen çıtırtılara karışırken aralarındaki sessizlik lanetlenmiş gibiydi. İçini çekerek, saçlarını örten siyah şalını düzeltip bakışlarını yanında oturan amcasına çevirdi. Konuşmaları çıkmaza girmişken adamın onu izleyen iri, mavi gözleri artık Alita'ya güven vermiyordu. "Bugüne kadar hangi kral destek alarak tahta çıktı? Tüm krallık babamdan nefret ediyordu, bu onu durdurmadı." "Baban tacını alabilmek için tüm krallıkla savaştı, sen de mi bunu istiyorsun? İnsanlar Hagen'ın oğlunu senin öldürdüğüne inanıyor. Kapımıza getireceğin savaş senin adına hiç kolay olmaz, korunaklı surların arkasına saklanamazsın. Bu gözünü korkutmuyor mu?" Alita konuşurken tereddüt etmedi, artık amac

"Ben çok büyük bir hata yaptım. Patronumla yattım." "İşkolik patronun bununla ilgili kural koymamış mıydı?" "Evet, ikimizde çok sarhoştuk. Zaten sabah uyandığında çok kızdı." "Ne yapacaksın?" "Ben hamileyim bana kesin aldır diyecek." *** Mira, üniversitede tanıştığı erkek arkadaşıyla gayet mutludur. Evlilik hazırlıkları yaparken bir anda kendini terk edilmiş bir şekilde bulur. Asıl mesleği öğretmenliktir ama atanmadığı için bir markette Kasiyer olarak işe başlar. Burada patronun oğluyla aralarında tuhaf bir ilişki başlar. Şule, başarılı bir iş kadını olması yanında onu çok seven bir erkek arkadaşa sahiptir. Her şey son derece mükemmel giderken o hiç kendini mutlu hissetmiyordur. Bir şeylerin eksik olduğunu düşünüyordur. Nesrin, çapkın bir kadındır. kendine bakmayı ve sevgili değiştirmeyi çok seviyordur. bu üç yakın arkadaş doğru ilişkileri ararken zamanın geçtiğini unuttuyorlardı. İçlerinde kendinizi bulabilirsiniz...

Roni Hesna & Zagros [Küfür Ve Yetişkin Unsurlar İçerir] Kadın isminin anlamına zıt bir şekilde karanlığa gömülürken, Adam onun karanlığına ışık olabilecek mi? Bir berdel hikayesi... Roni Hesna Zerxan 🖤 Zagros Berxwedan +18 Sahneler vardır. Başlangıç tarihi 21.12.2023 'Ç'alınması halinde yasal işlem başlatılacaktır.

Sene 1945. Eski bir savaş hemşiresi olan Claire Randall, evine dönmüştür. Tekrar bir araya geldiği eşiyle ikinci bir balayına çıkar. Salisbury Düzlüğü'nde bulunan tarihi taş çemberini ziyaret ederler. Bu taşlardan birine dokunan Claire birden kendini, savaş yüzünden yıkılmış ve gruplaşmış sınır baskınlarına maruz kalan İskoçya'da bir yabancı olarak bulur. Sene 1743'tür. Anlayamadığı güçler tarafından zaman içinde geçmişe savrulan Claire, hayatı için tehdit oluşturabilecek mülk sahipleri ve casusların arasına düşmüştür. Cesur bir İskoç savaşçısı olan James Fraser, Claire'e öyle sınırsız bir aşk sunar ki, genç kadın sadakat ve tutku gibi iki zıt duygunun arasında sıkışıp kalır. Farklı zamanlarda yaşayan ve hiç ortak özellikleri olmayan bu iki adam arasında bir seçim yapması gerekmektedir.

TAMAMLANDI .18 Mart 2021 başlangıç. .7 Nisan 2021 Bitiş. (Daha düzenlemedim) "Gülümse" Uzandığım çimlerden doğrularak güneşten kısılmış gözlerim ile anlamazca yüzüne baktım. "Ne?" Bana gülümseyerek elindeki kamerayı yüzüne çıkardı. Aniden patlayan flash ile elimi yüzüme siper ederek geri çimlere uzandım. Kendini yanıma bırktı. Temmuz sıcağının canımızı okuduğu bu güzel yazda bir kiraz ağacının altında yan yanaydık. "İddiaya varırım ki çok güzel çıkmışsındır" Sesinde bariz bir eğlenme vardı. Dizlerini büktü, göğsünde asılı olan kamerayı elleri arasına alıp incelemeye başladı. "Yani diğerleri gibi kötü çıktı diyorsun?" Gülerek sol kolunun üzerinde bana döndü. Gözlerim kapalı konuşmasını bekledim. Elini nazikçe saçlarımda dolaştırdı. Her bir bukleyi eliyle birbirlerinden ayırdı. Eli alnımda daireler çizerken nazik dokunuşlar uykumu getiriyordu. "Hayır...aksine her zamanki gibi şapşalca çıkmışsın. Bir insan her fotoğrafta nasıl tek gözü kapalı çıkmayı başarır? Ve hep aynı kapalı göz ile" Kameranın kayışını boynundan çıkarıp bir kenara koydu. Bugün olduğundan daha çok neşeliydi. Kahkahaları çevremizi sararken kendini geri çimlere attı. Kumral saçları boynuma değiyor gıdıklanmamı sağlıyordu. İstemsizce kıkırdayıp bedenimi biraz uzaklaştırdım. Gözleri beni bulduğunda yüzündeki muzip gülümseme ile dirsekleri üzerinde doğruldu. Bana daha da yaklaşıp ellerini karnımda gezdirmeye başladı. Kıvrak parmaklar kahkahalara sebep olurken onu üzerimden atamıyordum. Çocuksu neşesi ile yorulunca kendini yüz üstü çimlere bıraktı. Sıcak yetmezmiş gibi birde gıdıklaması ile ter içinde kalmıştım. "Sana beni kaç kere gıdıklama dedim Deniz?" Boğuk kıkırtısı kulaklarıma dolarken yüzü otlarla birleşmiş Deniz'i izledim. Yüzümde istemsiz bir tebessüm yayılırdı... (Çook t

Yasemin, kendine ait dünyasında ona bu dünyayı veren birçok dostuyla beraber yaşayan, kalbi yaralı ama yaralarından en güzel çiçekler inşa eden bir kızdır. Sonra biri çıkar gelir. Yaralardan inşa edilen o çiçeği görür. Koparmaya kıyamaz, koklamaya da. "Yasemin," der. "Çiçeklerin en güzeli."

Bakıyordu adam. Kara saçlarına, yeşil gözlerine, beyaz tenine, güldüğü için yanağında oluşan o ömürlük çukura... İçi yana yana bakıyordu. Hasreti ile kanayan yüreğiyle bakıyordu. Ne güzel demişti mevlana; Gönül yorulunca ter, gözden akar... Gönlünün teriyle, gözünden akan yaş ile bakıyordu. Yağan yağmur ile karışmıştı artık gözyaşları. Ama gönlü öyle bir sevda ateşi ile yanıyordu ki, o an istedi bir tek onun üzerine yağsın bu yağmur, yağsın ki söndürsün içindeki ateşi. Ama o an irkilerek kendine geldi ve iki yana salladı başını. Onun sevdasının ateşiydi bu. Varsın yaksın, kül etsin ama gitmesin kendinden. Çünkü ona dair sahip olduğu tek şeydi içindeki bu yürek yakan sevdası. Yıllardır hasretiyle kavrulduğu sevdası. Yara olan ama yâr olamayan sevdası... Kaderin üstünde bir kader vardı, Ve her şey olacağına varırdı... 🫀 *** Bir umut beklemekti onu Bir umut kavuşmaktı ona... *** Beklenmeyen Evlilik Bekar Baba & Ağa Adam Uzaktan Platonik Seven Erkek Karakter Yaralı Karakterler Annelik Dram & Soft Aşk ***