*Instagram _geceaytekin_ : *görüntü* _geceaytekin_ : *görüntü* _geceaytekin_ : *görüntü* _geceaytekin_ : *görüntü* pars_akkyüz: yeter lan yeter pars_akkyüz: dm kutum senin ders notlarınla doldu bee Ülkesindeki en ünlü mankenlerden birine attığı ders notları hayatını tamamen değiştirmişti. Birkaç ders notu, bir aşkın başlangıcı olabilir miydi ? Cover by : @wbrunette Başlama tarihi : 13.06.19 🥀 Tamamlanma tarihi : 13.06.2021 🥀 [Genç kız edebiyatı 37. - 28.10.2020] [Genç kız edebiyatı 31. - 28.10.2020] [Genç kız edebiyatı 25. - 29.10.2020] [Genç kız edebiyatı 21. - 30.10.2020] [Genç kız edebiyatı 18. - 01.11.2020] [Genç kız edebiyatı 15. - 08.11.2020] [Genç kız edebiyatı 14. - 08.11.2020] [Genç kız edebiyatı 12. - 11.11.2020] [Genç kız edebiyatı 7. - 12.11.2020] [Genç kız edebiyatı 5. - 18.11.2020] [Ders 1. - 25.11.2020] [Genç Kurgu 7. - 20.07.2021]

Bilinmeyen numara: turuncu, bizim okuldaki turuncu tüyleri olan kedi, bu okula geldiğimden beri onu besliyorum ve ilgileniyorum ve seninle olan ilgisine gelirsek seni geçen gün onun yanında gördüm turuncu sweatinle Bilinmeyen numara: onu seviyordun Bilinmeyen numara: o kedi ben dışında kimsenin onu sevmesine izin vermez normalde başlama tarihi: 2220' 020820| #dostluk

Saye, büyük bir karmaşanın ortasında rüzgarın dalından uçurduğu yaprak misali benliğinden kopmuş genç bir kızdı. Attığı adımları pek sağlam olmasa da zemine tutunacak cinstendi. Kuzey ise tüm bu anlatılanların tam aksine kalbi gece kadar karanlık olan bir adamdı. Tek aydınlığı Sayenin ona sunduğu az da olsa hisleriydi. Mutluydu... Ama sadece onun yanında ve yakınında. Nefes kadar birbirlerine yakın olsalar da bir parça gurur ne sevmelerine ne de sevilmelerine izin veriyordu. Demek ki aşk her zaman mutluluk getirmiyordu. Genelkurgu #4 Bilim kurgu #1 Bu kitapta sıradanlıklardan vazgeçin ve yeni şeylere açık olun . Çünkü bu bildiğiniz hikayelerden değil . Bu Saye ve Kuzeyin Hikayesi ... ✴️Wattyde KUTUP MAVİSİ adıyla ilk hikaye ✴️ 03.07.2019

(tamamlandı.) Elis: Artık söylemem gerektiğini düşündüm.(20.13) Elis: Daha fazla saklayamayacağım çünkü.(20.14) Elis: Kutay (20.14) Elis: Seni seviyorum. Hem de her şeyden çok. (20.14) Elis: Peki sen, (20.15) Elis: Beni Romeo'nun Juilet'i sevdiği kadar sevebilir misin?(20.15) Elis0: Bir dakika...(20.20) Elis: Bu numara...(20.20) Elis: Ben yanlış numaraya mı mesaj attım?! (20.20) 0536******: Aynen öyle yaptın güzelim. (20.20)

Dora'nın hayatı on sekizinci yaş gününde, tek dayanağı olarak gördüğü ağabeyi Doruk'un aniden ortadan kayboluşuyla geri dönülmez bir şekilde değişir. Doruk arkasında hiçbir iz bırakmadan yok olurken ondan geriye kalan tek şey kağıda aceleyle yazıldığı belli olan bir nottur. Doruk bu notta bir adres yazmış ve kız kardeşinin bir an önce oraya gitmesini istemiştir. Dora onu bulmak umuduyla o adrese gittiğinde karşısında ağabeyini bulamaz ama gördüğü ona tamamen yabancı insanlar, tüm hayatını Dora'nın habersiz olduğu ortak geçmişleriyle değiştirecektir. Çünkü Dora, yıllardır olduğunu sandığı kişi olmadığını öğrendiğinde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Gerçek kimliğini ararken, benliğini bulmaya çalışırken yaşadıklarıysa onun en büyük imtihanı olacaktır. Zira Dora, olmaması gereken birine aşık olacak ve ondan saklamak zorunda olduklarının ağırlığıyla mücadele ederken bir darbe de sevdiği insanlardan yiyecektir. O herkes için artık bir mücevherdir ama her mücevherin ışıltısı bir gün sönebilir. * Bazen insanın kendini bulması için çok şey kaybetmesi gerekir. Hatta kendini bile.

O bir Kurt. Ateşli, Cesur ve Pençeli. O bir Dişi. Tutkulu, Küstah ve Gururlu. O bir Yırtıcı. Güçlü, Âşık ve Öfkeli. * Her zaman normal olduğunu sanan Lexi, hayallerine kavuşmak için Kanada'ya geldiğinde hayatının hiç de bildiği gibi olmadığını öğrenecektir. Anlatılanlar doğru, Lexi'nin bildikleri ise gerçek değildir. Kimse göründüğü gibi değildir ve Lexi bunun farkına vardığında ise... Her şey için çok geçtir. UYARI; Hikaye fazlaca açık, '+18 Cinsel Öğe' içermektedir! Lütfen, rahatsız olacaklar bunun bilincinde olarak başlasın.

Girift: İç içe geçmiş, birbirine dolanmış. ~~~~~ Ben Yağmur, Yağmur Avaz. Bu okulda okuyan çoğu öğrencinin de olduğu gibi; yüksek gelirli bir ailenin, tek, çocuğuyum. Babam Türkiye'de ve hatta yurt dışındaki birkaç ülkede oldukça tanınan bir cerrah, annemse normal bir ev hanımı. Bu içinde bulunduğumuz alan ise... Girift Koleji. Girift Koleji adı gibi karmaşık, birbirine karışmış ama bir o kadar da harika bir yer. Gözlerim Baha, Caner, Güven ve Giray da gezindikten sonra ona baktım... Efkan Dolunay, Girift Basketbol Takımı'nın kaptanı. Siyah, hafif uzun, dalgalı saçları; derin, mavi gözleri ile önüne çıkan her kızı etkileyecek türden biri. Dışarıdan bakıldığında hepsi oldukça karizmatik, yapılı ve eğlenceli görünüyorlar. 12. sınıfa başlayalı henüz 1 hafta olmuştu ve sınıflar sene başında karma yapıldığı için onlarla 4 senedir ilk defa aynı sınıfa düşüyordum, hiçbiri hakkında bir fikrim yoktu. Böyle bakılınca da onlar hep kendi aralarında takıldığından dolayı hiçbir zaman bir fikrim olacağa benzemiyordu. ~~~~~ Final: 27.10.2020 🍀

Adı Berkecan olmasına rağmen Osman olmayı tercih eden, yanında taşıdığı soğanın ona şans getirdiğine inanan gencin hikayesi... Arkadaşlarının taktığı lakapla Soğan Osman... Daha önce hiç aşık olmamış, adam akıllı kızlarla bile konuşmamış Osman; bir gün bir kıza aşık olursa ne olur? Üstelik bu kız kimsenin dokunmaması gereken şans soğanına dokunmuşsa? Tüm işler karışacak mı? Yoksa şans bu defa aşktan yana mı olacak? Aşk, dostluk ve bol bol gariplik içeren Soğan Osman'ın hikayesine hoş geldiniz. Deliliklerine ortak olmaya, her soğan gördüğünüzde kıkırdamaya var mısınız? (Kitabın konusunun karakterlerinin veya olay örgüsünü bir kısmı ve ya tamamın intihal(çalınması, aşırılması) durumunda yasal işlem başlatılacaktır.)

İzmir'de de erkekler tarafından çok beğenilen Nilay İstanbul'a geldiğinde de bütün herkes onunla beraber olmak istiyordu. Fakat o bunlara aldırmayıp sevdiği kişiyle beraber olacağını kendisine söz vermişti. Bakalım Nilay kimi seçecek ve +18 anlara girerken bundan kaçacak mı? KİTABA devam edemiyorum arkadaşlar..

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.