Paylaşan: HmeyraHarman

Birbirlerinden başka kimsesi olmayan üç genç kız büyüdükleri yurdu kapanmaktan kurtarmak için "Günahlar evi'nde" çalısmaya başladılar. "Gece yarısı olduğunda asla odandan çıkma." Ve uymaları gereken en önemli kural buydu. İçlerinden birinin kuralı çignemesiyle hayal bile edemeyecekleri bir hayata geçiş yaptılar. Günahlar evinde nelerle karşılaşıp, nasıl güvende kalacaklar? Ve asıl baş etmeleri gereken üç ölümsüz erkek karşısında kayıtsız kalabilecekler midir? Serinin birinci kitabı : Karanlığın Prensleri "Günahlar Evi" Serinin ikinci kitabı : Karanlığın Prensleri "Muamma" Serinin üçüncü kitabı : Karanlığın Prensleri "Şeytan'ın Melezi" Serinin dördüncü kitabı : Karanlığın Prensleri "Tanıdık Yabancı" Serinin beşinci kitabı : Karanlığın Prensleri "Gölgedeki Avcı" Yayınlamakta olduğum bu hikaye az da olsa yetişkin ve şiddet öğeleri barındırdığından +16 yaş kitlesi için daha uygundur.

Ben 15 yaşımdan sonra hayatımın geri kalanını Çukur'da geçirdim. Çukur'da büyüdüm. Küçükken filmlerdeki o silah kullanan dövüş yapan kızlara çok özenirdim. Bir gün bende onlar gibi olacağım diye kendime söz verdim. Oldum da. Nasıl oldu bende farketmedim ama kendimi bir çatapatın içinde silahlarla ateş ederken buldum. Neden mi? Ailemi korumak için. Ailem mi? Çukur onlar benim ailem oldular. Hepsi beni kardeşi gibi gördü. Zamanla bende onlardan oldum. Mutlu muyum? Hem de çok Şükrediyorum buraya geldiğime. Ta ki çatapatlar yüzünden anne ve babamı kaybedene kadar. Hayır onlara kızmadım. Ama benim toparlanmam pek zor olmadı ya. Tek bir sığınağım vardı. Onun için güçlü durmam lazımdı. Onun bana ihtiyacı vardı. Dahası birbimize ihtiyacımız vardı. Önce anne ve babamın intikamını aldım. Sonra onun toparlanmasını sağladım. Ama onun da tek çaresi. Ailemden yani Çukur'dan ayrılmak olacaktı. O benim tek ailemdi. Mecburdum. Gittim hiç kolay olmadı toparlanmam. İçimden yaşadım acımı onun için güçlü durmam gerekti. Gücümün yettiği kadar güçlü durmaya çalıştım. Sende Zeynep'in hikayesini bilmek istersen okumalısın. Beğenmessen hiç okumaman daha iyi. Ama ben yine de bir bak derim :) hadi sana iyi okumalar. Bu arada kitabın içinde biraz küfür olabilir... Not: Kitap dizinin 2. Sezonun son bölümlerine doğru yazıma alınmıştır ona göre okuyunuz iyi okumalar

Hikaye kesinlikle uzaylı hikayesi değildir. Gerçek olaylar ikinci bölümden sonra başlayacak ve gerçekten rahatsız edici olacaktır. Olaylarda gerçek kişiler kullanılmamış olup gerçek hayatta yaşanan paranormal olaylardan esinlenerek yazılmıştır. Genç adam nihayetinde amacına ulaşmıştı. Artık bu odanın içindeydi genç kız delikanlı adamın gözlerinin içine bakıyor asla burada olmamalıydın diyordu ve işte o an genç adamın bütün vücudu kaskatı kesiliyor umarsız bir korkuyu iliklerine kadar hissediyordu . Vücudu sanki artık ona ait değil gibiydi gözlerinin feri kaybolmuştu vücudunun her yanını bir elektriklenme kapladı ve o kısacık anda aklından bir çok şey geçti. Bütün bu düşüncelerin içinde işte o zaman kızın ona neden gelme dediğini anladı ama artık çok geçti ...

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?