"Bana Aitsin! Bana Ve Benim Hayatıma Katlanmak Zorundasın. Kısaca Burada Mahkumsun" Ruh Hastası bir Katilden ne kadar kaçabilirsiniz ki? Hele ki o size kafayı takmışsa asla. Ömrümün sonuna kadar ne kadar kaçmaya çalışsam da olmamıştı. şu son raddeye gelene kadar bütün kötülüklerin sonrasında iyiliklere dönüşen şeylere karşıda mı sonumuz böyle olmalıydı?

Aşk kader gibidir Lina, ondan kaçamazsın!. Unutma... Kalp her zaman imkânsıza âşık olur.

Herkesin hayatında kırılma noktaları vardır. Kimi için yüksek puanla üniversiteyi kazanmak, kimi için yüksek maaşlı bir işe kabul edilmek büyük bir olay olabilir ama Hayal için hayatın hazırladığı sürprizler bundan biraz fazlasıydı. İstanbul'un en çok korkulan mafya babasının şımartılarak büyütülmüş tek kızı için ne paranın ne de yüzlerce milyar harcanarak bitirdiği okulların bir önemi olmuştu. Kendi değimiyle hapishane arkadaşlarının değimiyle sırça köşkünde binlerce ayakkabısı ve sayısız mücevherleriyle mutlu mesut bir hayat yaşarken sahip olduklarının değerini anlaması imkansızdı. Sahip olduğu her şeyi bir gecede kaybeden şımarık Hayal'in kendi ayaklarının üzerinde durma çabasını anlatan hikayemi okurken yer yer üzüntüden yer yer gülmekten ağlayacaksınız. Peşindeki babasının düşmanlarından ve her yerde onu arayan polislerden saklanmak adına üç tane birbirinden yaramaz çocuğa dadılık yapma çabalarıyla kendinizden geçmeye hazır mısınız? Şıpsevdi Hayal'in gerçek aşkı buluşunun hikayesi Çömez Dadı'yı okumak için kemerlerinizi bağlayıp arkanıza yaslanın. Çünkü macera dolu bir hikaye sizi bekliyor...

# 1 - gençkurgu © © Tüm hakları saklıdır İntikam ateşi yalnızca erkekleri mi yakar? Peki ya bir kadın intakam ateşiyle yanıp tutuşursa neler olur tahmin edebiliyor musunuz? Basit bir kızın çok sıradan hikâyesi. Çünkü o ne çok güzeldi ne çok zeki ne de çok zengin onu güzel yapan tek şey gülüşüydü...Ben, sıradan bir kızın yaşamını yazıyorum. İçinde kendinizi bulmak isterseniz gelin. Çünkü o kız sizsiniz o kız benim!.. 01.06.2018 - 17.06.2018 © Tüm hakları saklıdır

Siyah Porsche'un hızı 200'ü bulmuşken 89. otoyolun batısındaki eski köprüye yöneltmişti. Sürücü koltuğundaki kadın, köprünün sonunda kendisini bekleyen tehlikenin farkındaydı ama girmekten başka seçeneği yoktu. Yaklaşık 250-300 metre arkasında, kendisini takip eden araçları aynadan kontrol ederken bir küfür savurup gaza daha da yüklendi. Onlardan çaldığı şey yüzünden baya sinirli olduklarını anlamak için dahi olmak gerekmiyordu zaten. Arabası köprüye girdiğinde son bir kez sırtındaki çantayı kontrol etti. Tam vadinin iki tarafını birbirine bağlayan köprünün ortasındaydı ki; bir tırın yolun diğer ucunu boylu boyuna kapatmaya başladığını gördü. Artık köprüden çıkış yoktu. Kapana kısılmış gibi görünüyordu. Bunu yüzündeki yarım gülümseme ile izleyen gözü kara sürücü başka çaresinin kalmadığını anladığı anda bir an bile tereddüt etmeden direksiyonu sola kırdı, köprü korkuluklarının olduğu tarafa. Eğer araçla gideceği yol kapatılırsa o zaman uçması gerekiyordu... Lordlar: Mafya değiller ama silahsız gezmezler. Yenilmezler ama çok şey kaybettiler Her şeyi bilirler ama size bildikleriniz unutturacaklar. ●Kendilerini beğenmişler ve siz onları daha çok beğeneceksiniz Öne Çıkanlar Listesinde (10.07.17-07.2018) *Myr Yayımlanma Tarihi: 11.11.16 Kapak Tasarımı: @noldungoya

"Ah, saçları; ölümü üzerine giyinip boğazıma sarılan saçları." Tenlerinde ateşten bir mızrak, ruhlarda yanığın asil dumanı. Alınan her solukta, almaya yemin içilen canlar vâr oldu, canlar ceset oldu. Her ceset, kanlı parmaklarla açılan mezara idam edildi, aç istekler ölümün kucağına yuvarlandı. Kaderin ağır bir tebessüm sunduğu iki ruh biraraya gelmekten kaçınamadı. Siyah saçları adamın göğsüne sarıldı, saçlarındaki şehveti adamın sıcağında vâr etti ve intikam oyunu diz üstü yere çöktü. Aşk, kadının saçlarına sarıldı. Tutku, adamın ellerinde yemin içti. "Ah, elleri; ruhumun ölüsünü üzerine giyinip bedenime sarılan elleri."

Acımasız Töre... Sana ölürüm dediğin gün geber demeliydim bilemedim. HER KIZIN GÖNLÜNDE BİR AĞA VARDIR. TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİT OLUP ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

Element Serisi, İlk Hikâye (Adı değişti.) Ahenk Serisi - Kristalize adıyla kitaplaştırıldı. Dünya üzerinde Tanrı'nın verdiğine inanıldığı bazı güçler ya da bazı insanlara göre lanetler vardı. Önceden dünyanın sadece dört elementten oluştuğu düşünüldüğü bu elementlere hükmetmesi için bazı insanlar göndermişti yeryüzüne Tanrı. Kimisi suya, kimisi ateşe, kimisi toprağa, kimisi havaya hükmetmekteydi. Kara büyücüler, bu güçlerin hepsine sahip olabilmenin tüm dünyaya hükmetmek demek olduğunu anladığında elementlerin sahiplerini avlamaya başladılar. Onlar için ne yazık ki, bir türlü bu güce sahip olamadılar. Yaptıkları büyüler bu güçleri geçici bir süre kullanmalarını sağlıyor ve özünü emdikleri elementten başka bir elementi almaya çalıştıklarında önceki elementin gücünü kaybediyorlardı. Sahip olduğu güçten ve gerçek ailesinden bir haber olan Claire yirmi yaşının getireceği güzelliklerin hayalini kuruyordu. İyi bir meslek için bolca çabalıyor, aynı zamanda ailesinin maddi durumuna katkıda bulunabilmek amacıyla çalışıyordu. Bu yaşın ona getireceği lanetin ne o farkındaydı ne de üvey ailesi. Masallar küçük çocukların hayal dünyasını geliştirmek için oluşturulmuş sonu mutlu biten küçük hikâyelerdi. 'Bir varmış bir yokmuş' diye başlar, sonunda kahraman başına gelen tüm kötülüklerden kurtulur ve sonsuza kadar mutlu bir hayat sürerdi. Bir varmış bir yokmuş ile başlayan bu masal ne küçük bir hikâye olacaktı, ne de sonsuza kadar sürecekti.

Tanrıça Serisi-1, devamı Buzdan Cehennem'de. Avcı ve element kullanıcıları olmak üzere ikiye ayrılıyorduk. Ben ikisine de dahil olamıyordum çünkü avcıların aksine bir element kullanabiliyordum ; Ruh. Element kullanıcılarına dahil olamayacak kadar hızlı ve çeviktim. Ben bir Tanrıça Çocuğuydum hatta bundan da fazlasıydım. Hades'in ihaneti sonucu yıkılan tahtına ben geçmiştim , ben Son Tanrıçaydım. Titanlar ve onlarla birlikte olan tanrılara karşı , Olimpos'u son nefesime kadar koruyacaktım. Sevdiğim kişilerin yaşamaları için ; ya ölecektim ya da öldürecektim. Fantastik'te #4