Paryż - miasto szczurów i poetów, rynsztok pełen wzniosłych słów o utraconym raju. Kto jednak zrozumie tę tęsknotę, wyzierającą spod wersów i strof, jeśli nie drugi poeta, który tak samo wzdycha za daleką ojczyzną? Bezbożna historia o Za-Miliony-Cierpię Adamie Mickiewiczu i Smutno-mi-Boże Juliuszu Słowackim. *Zarówno okładka, jak i ilustracje, które - być może - będą się tu pojawiać, są mojego autorstwa i prosiłabym o ich niekopiowanie ♥ Byłabym wdzięczna za konstruktywną krytykę i opinie, wiele to dla mnie znaczy~! **(Do "Martwych Dusz" Gogola opowiadanie nawiązuje jedynie tytułem. Tylko tyle i aż tyle. Oprócz tego nie jest ono w żaden sposób związane z tą powiastką.)

❝─ Ty nie kochasz nikogo poza sobą, mała Gryfonko ─ wyszeptał prosto w moje usta i, zanim zdążyłam cokolwiek zrobić, wyszedł do porządku nowego świata. Wyszedł, zostawiając mnie samą, przez złamane serce ogarniętą.❞ Po przegranej Bitwie o Hogwart przerażająca wizja przyszłości ukształtowała jednostki, które jako jedyne mają siłę, by walczyć o obalenie Lorda Voldemorta. Czarodzieje prowadzą tajne struktury podziemia, a, gdzieś w dzielnicy Islington, w Londynie, wciąż działa Gwardia Dumbledore'a. Rutyna rebeliantów zostaje przerwana dopiero w dzień, w którym u progu Grimmauld Place 12 pojawia się Pansy Parkinson zmuszona prosić o schronienie dla swojego chłopaka, Dracona Malfoya. || wszystkie postacie należą do wyobraźni i stanowią prawa autorskie J. K. Rowling ||