Duru sıkıntı ile saçlarını karıştırırken Ayşe şaşkın bir şekilde lafa girerek "Duyucum ama biz abimi çizmiyoyduk ki öküz yesmini boyuyorduk" demesiyle kapının oradan kahkaha sesleri yükselmeye başladı Duru gelen sesle elinde olmadan oraya dönerken Savaş'ın kızgın boga gibi ona doğru geldiğini görünce küçük bir çığlık atarak koşmaya başladı Savaş kükreyerek "Sen bana öküz mü dedin yoksa ben mi yanlış anladım Duru Keskin? Çabuk gel buraya sen bittin!" Duru koşmasını yavaşlatmadan Gül'ün arkasına saklanarak korku ile "Yaklaşma bana Savaş Korel eğer bir adım daha yaklaşırsan şuracıkta erken doğum yaparım yeminle yaparım bebek benim değil mi doğururum işte!" Savaş duyduğu cümle ile olduğu yerde kalakalırken Duru sinisi bir sırıtma ile Savaş'ın önüne gelerek "Ah Savaş Korel hata bende senden neden kaçıyorsam? Sonuçta ben hamileyim ve sana ne kadar zıt gidersem gideyim kılıma bile dokunamazsın! Ah sanırım hamile olmaya alışabilirim" demesiyle Savaş yüzünü buruşturarak sinirle saçlarını karıştırıp "Hasiktir kesin birinin büyük bedduasını aldım bela değil resmen çifte belasın Duru Keskin!" Duru kıkırdayarak Savaş'ın yanağından makas alıp "Bunlar iyi günlerin Savaş Korel ben daha yeni başlıyorum" deyince Savaş kasılarak boğuk bir sesle "Sadece 4 ay, 4 ay sonra benden çekeceğin var Duru Keskin hemde en ağırından" Duru kendinden emin bir şekilde Savaşa bakarak "Tabi canım bende 4 ay sonra yanında olacak kadar aptaldım ya?" Savaş alaycı bir gülüşle "4 ay geçmeden sana bu sözlerini yedirecem hemde zevkle çifte bela!" diyerek kendinden emin bir şekilde odadan çıktı... ** Önemli Bilgilendirme: Yazıp paylaştığım ilk kurgum bu yüzden hatalarım çok olabilir lütfen ona göre okuyup yorum yaparsanız sevinirim😉😍

"Yasaksın bana ve ben yasak olan her şeyi isterim." B.T: 21.06.2019 •Düzenleniyor {23.03.2021}

Alt dudağımı dişlerken bana uzandı ve omuzlarımdan sert bir şekilde tutup yatağa atarken çığlığı bastım ama üzerime abanması ve bana iltifatlar yağdırırken her an öpmesi... "Çok güzelsin." "Siktir...seni hiç durmadan sabaha kadar sikeceğim..." -*- Hafif çıkmış sakallı çenesi ile şortumun belini daha da aşağıya çekiştirdiğinde oramın üzerine öpücük kondurması ile ''Ahh...'' diyerek inlemem ile utanırken ''dur!'' demiştim sonunda... Hem ileri gitmesini istiyor gibiydim. Tanrım, oramı açmasını ve daha da aşağıya inip öpmesini ister gibiydim! Ne oluyordu? Neden böyle bir hisse kapılmıştım? -*- Tek doğru için onca yanlışı görmezden geldiğimiz bu dünya da hayalkırıklıklarıyla dolu geçmişimiz bir ip gibi gelecek günlerin boynuna dolanıyor. Her ne kadar kurtulmaya çalışıp daha beter şeyler yapsak da ruhumuzun aydınlanmasına fırsat vermiyoruz bir türlü. Gelecek günlerim boynuna dolanan bu ip bizi sıkıca sararak doğru limanı bulmamıza izin vermiyor. Attığımız her adımda gerçekler bir tokat gibi yüzümüze çarpıyor ve bir toz tanesi kadar olan özgüven denen şeyi altüst ediyor. °~°~°~°°~°~° BİR KADIN GELDİ, CENNETİN ARZUSUNDA CEHENNEMİ YAŞATTI... -•- 🖋31.07.2019 🕟19.09

Uyarı: Bu kitap 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. *** Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı.