Mieszkańcy jednego z wielu Podgórz już od wieków wpatrują się w lśniący białym śniegiem szczyt. Kiedy podróżny podczas przechadzania się po bardzo zwyczajnych, zwyczajnie brudnych i nadzwyczajnie zwyczajnie zatłoczonych uliczkach zawiesi oko na grupie ludzi, wlepiających chciwe oczy w górujący nad nimi stożek, pięć osób na raz rzuci się by wytłumaczyć takiemu co i jak. "Wy przyjezdni nie wiecie, ale tam, tam na górze, Mag ma swoją warownię. Rozumiecie, zamek. Czarodziejski. Mówią, że pono w samiuśkie południe od diamentowych kopuł światło się odbija, i tylko wtedy można ten pałac-miraż zoczyć." Po takich słowach trudno by podróżny także nie zadarł głowy, i nie próbował przejrzeć chmur w których tonie szczyt. A kiedy wszyscy patrzą w górę, kto patrzy na własne sakiewki... *gasp* 19.12.2019 - pierwsze miejsce w fantasy!

Eris w swoim stadzie był kochanym przez wszystkich najmłodszym synem uwielbianego Alfy. Zawsze mógł liczyć na wsparcie rodziny i przyjaciół, jak i każdego wilkołaka w wiosce. Przeżył wspaniałą przygodę, podróżując na Wschód ze starszym bratem, zaznał miłości i nawiązał nowe przyjaźnie. Ktoś zawsze stał u jego boku, by mu pomóc. Tym razem został jednak sam. Tak jak obiecał, wyruszył na daleką Północ wraz ze swoim przeznaczonym. Wszyscy, którzy znają tę dwójkę, zastanawiają się, czy Matka Natura nie popełnia wielkiego błędu, łącząc tę upartą omegę i gburowatego alfę więzią. Jednak czy Natura może się mylić? Na dalekiej Północy każdy ma jakieś sekrety. Mniejsze czy większe. Każdy skrywa część siebie. Niektóre sekrety bywają dość... skandaliczne. Pewien wtykający nos w nie swoje sprawy alfa wie o tym najlepiej. Tymczasem po wyjeździe Erisa w jego stadzie życie toczy się dalej. Edea rośnie z każdym dniem, Noach i Cecil oczekują dziecka, Sira i Nova snują plany o kolejnych przygodach, Linadel i Lea cieszą się początkiem wspólnego życia... Wszyscy wydają się cieszyć ze stabilności i bezpieczeństwa. Poza jedną małą omegą z zamiłowaniem do kocyków, szaf i czekolady. Być może pewien nieporadny, rudowłosy alfa coś na to zaradzi.

Kontynuacja (spin-off) do opowiadań Samotny Wilk oraz Wataha. Przed przeczytaniem tego opowiadania polecam przeczytać poprzednie, aczkolwiek nie jest to konieczne. Wilcze Ścieżki opowiadają historię Noacha. Młodej i zagubionej omegi próbującej odnaleźć siebie. Alfy, bety i omegi. Wszyscy mają swoje role w stadzie. Od każdego oczekuje się czegoś innego i przekazuje się im inne wzorce. Kiedy rodzisz się omegą, przypisuje się do ciebie pewne cechy, które powinieneś posiadać. Jeśli ich nie masz, jest to wadą. W młodości uczy się ciebie rzeczy, których sensu możesz nie rozumieć, ale nie powinieneś ich podważać. Aż w końcu inni tworzą dla ciebie wizję doskonałej przyszłości. Narzucają ci, do czego powinieneś dążyć i co powinno zapewnić ci szczęście. Co jednak w sytuacji, gdy twoja wizja szczęścia wygląda inaczej? Przecież wszyscy nie mogą się mylić, więc to z tobą musi być coś nie tak. Więc czy lepiej posłuchać innych, którzy są pewni, że wiedzą, jaką ścieżką powinieneś podążyć... Czy może lepiej jest zaryzykować i wybrać swoją ścieżkę? Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń

Kontynuacja opowiadania Samotny Wilk. Zapraszam do przeczytania części pierwszej. Jeśli masz ją już za sobą, serdecznie zapraszam do tego opowiadania. Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był zbyt słaby i przerażony. Dzisiaj... dzisiaj usłyszeć o nich można głównie w historiach, którymi matki straszą swoje krnąbrne dzieci. Ludzie żyją w swoich dużych, ogrodzonych murami miastach, czują się pewniej ze strzelbą w ręku i w wilczym futrze na plecach. Teraz człowiek także jest drapieżnikiem. Jednak dzieci lasu nie są bezbronne. Kryjemy się w nieskończonej tundrze, by wieść spokojne życie. Nie jest to łatwe. Ludzie przepełnieni nienawiścią i uprzedzeniami są w stanie ścigać nas jak dzikie zwierzęta. Przez całe życie żyłem wśród ludzi. Wilk wśród owiec... a może biedna, głupia owca wśród żądnych krwi wściekłych psów. Teraz już nie należę do świata ludzi. Jestem w ich miastach nieproszonym gościem. To jednak nieistotne, póki mam dom, do którego mogę wrócić. Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń

Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był zbyt słaby i przerażony. Dzisiaj... dzisiaj usłyszeć o nich można głównie w historiach, którymi matki straszą swoje krnąbrne dzieci. Ludzie żyją w swoich dużych, ogrodzonych murami miastach, czują się pewniej ze strzelbą w ręku i w wilczym futrze na plecach. Teraz człowiek także jest drapieżnikiem. Obecnie niektórzy traktują opowieści o wilkołakach jako fikcję. Folklor. Legendy głupich, niepiśmiennych chłopów. Jednak nie na dalekiej północy. Tutaj w miejscu, gdzie wioski graniczą z nieprzemierzonymi połaciami lasu, ludzie pamiętają... Trevtown to niewielka osada. Nie można nazwać jej miasteczkiem. Ludzie znają się od wczesnych lat, a na nieznajomych patrzą z podejrzliwością i niechęcią. W taki sposób traktowali moją matkę, która w młodości przybyła tu ze wschodu, z pięcioletnim mną w ramionach. I tak traktują mnie. Jednak... może mają rację. Może nie powinni mi ufać. Może nie powinni odwracać się do mnie plecami. Kto wie... może jestem wilkiem w owczej skórze. [Opowiadanie zawiera przekleństwa, sceny seksu, śmierci, gwałtu i ogólnie ostrzegam wrażliwych. Ponadto jest to omegaverse! Z wszystkim co się na to składa. W tym m-preg. To ostrzeżenie dotyczy wszystkich opowiadań serii.] Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń

Podczas pełni księżyca wilki śpiewają swą pieśń. Snują opowieści o swoim życiu. Niekiedy do milczącego księżyca a niekiedy do swoich braci i sióstr. A każda z tych historii jest niezwykła. Linadel jest najstarszym synem i od zawsze wiedział, że to on kiedyś przejmie po ojcu władzę i pozycję Alfy. Gdy był dzieckiem, wydawało mu się to proste. Z czasem pojął jak wielka to odpowiedzialność. Obserwował oboje swoich rodziców. Uczył się. Wykształcił w sobie poczucie obowiązku. Jego stado to rodzina. A rodzinę trzeba chronić. Za wszelką cenę. Sira od maleńkiego wydawał się przeciwieństwem swojego bliźniaczego brata. Gdy starszy myślał o sprawach przyziemnych, młodszy snuł marzenia o szalonych przygodach i życiu pełnym wrażeń. Stado jest domem i ważną częścią jego życia. Jednak powolne i spokojne życie zdaje się niszczyć potencjał drzemiący w wilczym sercu. Eris to oczko w głowie starszych braci. Od zawsze łączyła ich silna więź i o ile kocha ich obu, tak wszyscy dostrzegają, jak wiele łączy jego i Sirę. Od trudnego charakteru po umiejętność pakowania się w tarapaty. W drobnym ciele chłopca drzemie ogromna pasja i ciekawość świata podsycana przez opowieści dziadka i marzenia, którymi dzielił się z nim starszy brat. Trzy młode wilki, dla których całym życiem jest ich stado i maleńka wioska. Jednak wkrótce oni także będą mieli szansę zaśpiewać swoją wilczą pieśń. Jest to kontynuacja moich wcześniejszych opowiadań, więc zachęcam do przeczytania ich chronologicznie, mimo że nie jest to konieczne, by zrozumieć fabułę (jednak znajdują się tu ogromne spojlery z innych części): 1. Samotny Wilk 2. Wataha 3. Wilcze Ścieżki 4. Wilcza Pieśń

Denis ma dziewiętnaście lat, Oliwier trzydzieści osiem. Denis jest dosyć skrytym w sobie chłopakiem, który niepewnie stawia kroki w dorosłe życie, a Oliwier to niezwykle cyniczny, pewny siebie policjant ze skłonnościami narcystycznymi. Denis dorastał w kochającej rodzinie, dzieciństwo Oliwiera przypominało istny koszmar. Denis jest synem Marcela - Oliwier jego najlepszym przyjacielem. Oklepany do bólu motyw wielkiej miłości dwójki ludzi pochodzących z innych światów? Nic z tych rzeczy. Trupy, strzelaniny, skandale obyczajowe, nawiedzona ciotka, zły brat bliźniak czy pan menel Mietek spod monopolowego mieszają mniej lub bardziej świadomie w życiu głównych bohaterów, zmuszając ich tym samym do podejmowania nie zawsze przemyślanych decyzji, walki z samym sobą i uczestniczenia w niekoniecznie łatwym do przewidzenia splocie zdarzeń. ✅Francuski piesek to dwutomowa powieść: - FP1 pisany od lipca 2019 do maja 2020 (zakończony); - FP2 pisana od maja 2020 do maja 2022 (zakończony). ✅Historia może zawierać wulgaryzmy oraz sceny nieodpowiednie dla nieletnich.

Minęły trzy lata. Trzy lata temu zniknął zostawiając po sobie wielką wyrwę w jego sercu. Bolało, cholernie bolało, ale rana się zabliźniła. To był zamknięty rozdział. Przynajmniej on go już zamknął i poszedł dalej. A przynajmniej tak mu się wydawało... III część trylogii. Część I - leave me alone Część II - don't leave me

Dotychczasowe życie, jakie wiodłem, skąpane było w ciemnych barwach. W odcieniach szarości blaknących wspomnień... Teraz przybiera ono kolorów, a sprawcą wszystkiego jest ON. Teraz już nie mogę chować się bezkarnie w cieniu, ponieważ JEGO blask wymywa całą czerń... Co jednak, gdy zapadnie zmierzch? Gdy świat przykryje niewidzialna opończa? Gdy wzejdzie nieśmiały księżyc i oceni nasze uczynki oraz grzechy? On widział i wie... I uwierz mi, zmierzch na horyzoncie nigdy nie oznacza niczego dobrego... Edward x maleOC © Autor oraz okładka: inuttie © Tagi: ©01.11.2017 - 17.06.2018

Ostatni rok dla nich obu był nieustanną walką. Były siniaki, krew, rany i łzy. Wzbijali się nad chmury i sięgali den najgłębszych otchłani. Wszystko skończyło się dobrze. Brakuje tylko długiego i szczęśliwego życia... Pytanie tylko czy nic im nie przeszkodzi? Druga część historii Noaha i Luke'a ( część I - leave me alone, część III - you left me), zarówno jak część pierwsza, o tematyce homoseksualnej. Mogą pojawiać się wulgaryzmy i sceny "+18". Proponuje zaczynać od części pierwszej.