Korku... Yıllardır yaşadığım ve hiç yabancısı olmadığım duyguydu, korku. Benliğimle bütünleşmiş, tüm çabalarıma rağmen beni hiçbir zaman terk etmeyen unsurdu, korku. Çocukluğumun esaret altında geçmesine sebep olmuştu, korku. Bir zamanlar kendi köşeme sinmemi; konuşabildiğim hâlde lâl olmamı sağlayan duyguydu, korku. Ayaklarımın üzerinde durmama karşı çıkan en büyük etkendi, korku. Bedenimin, ruhumu çürütecek kadar sahip olduğu tek şeydi, korku. Peki ya bu esaretten kurtulmak için gösterecek cesaretim var mıydı? Yayımlanma tarihi ~~16.11.2020~~

26 yasında yürüyemeyen kuran kursunda hocalık yapan.Ailesi ile birlikte yaşayan bir kız huzuru namazda bulmuş ömrünü islama adamış ve bildiği islami bilgileri toplumun en masum ve en güzel varlıkları olan çocuklara vermek için yola çıkmış bir öğretmen....

Gecenin en karanlık koynunda; bir ayinin ortasında, kendinizi bulsanız nasıl hissedersiniz? O gece Zemheri ait olmadığı bir yerdeydi. Ya da öyle sanıyordu. Bir Gelin Ayini'nde. Dolunay'ın göğsünde. 🌑 "Cok susuyorsun, suskunluğun beni daha çok konuşmaya tahrik ediyor." Dedi, denizi ve göğü kaplayan gözlere sahip kadın. "Deli bir ateş sadece durgun denizlerde sönebilir." Dedi, gecenin örtüsünü gözlerine örtmüş adam. ⚠️Kavga, kaos ve maceraya açsanız bu kitap tam size göre⚠️ #zemheri 3.